Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016

Αν η Κούβα δεν είχε σοσιαλισμό θα ήταν Αϊτή, κύριοι....

Οι νεκροί και οι καταστροφές που άφησε ο τυφώνας Μάθιου ανέδειξαν για μια ακόμη φορά τι σημαίνει για ένα κράτος η αξία της ανθρώπινης ζωής. Ο τυφώνας Μάθιου έπληξε την Κούβα, την Αϊτή, τις Μπαχάμες και τη Δομινικανή Δημοκρατία. Η Κούβα έχοντας ως πρώτη προτεραιότητα την πολιτική προστασία μετακίνησαν οργανωμένα 316.000 ανθρώπους από τις περιοχές που επρόκειτο να πληγούν. Οι υπόλοιπες άφησαν τους ανθρώπους να πεθάνουν. 

Η παραπάνω τραγική είδηση αποτυπώνει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τη διαφορά μεταξύ σοσιαλισμού και καπιταλισμού. Ένα νησιωτικό κράτος σαν την Κούβα που υφίσταται τις συνέπειες των, περίπου, 60 χρόνων εμπάργκο από τις ΗΠΑ μπορεί και προστατεύει τον πληθυσμό του από τα φυσικά φαινόμενα. Βέβαια, ο τυφώνας Μάθιου δεν είναι το μόνο παράδειγμα. Ο τυφώνας Κατρίνα που το 2005 είχε αφήσει στις ακτές των ΗΠΑ χιλιάδες νεκρούς στην Κούβα, από την οποία είχε περάσει ως βαθμού 5 ενώ στις ακτές των ΗΠΑ έφθασε ως βαθμού 4, ο πληθυσμός προστατεύτηκε.

Φυσικά, η υπεροχή του σοσιαλισμού δεν περιορίζεται μόνο στο ζήτημα της πολιτικής προστασίας. Το σύστημα υγείας και παιδείας της Κούβας που οργανισμοί όπως ο ΠΟΥ και η Παγκόσμια Τράπεζα ( δείτε εδώ) τα κατατάσσουν ανάμεσα στα κορυφαία της γης συγκρίνοντας τα με αυτά προηγμένων καπιταλιστικών κρατών είναι μια ακόμα απόδειξη ότι ο σοσιαλισμός στην Κούβα μπορεί να μην έλυσε όλα τα προβλήματα του λαού ωστόσο του παρείχε δυνατότητες και αγαθά, παρά το μακροχρόνιο εμπάργκο, που οι λαοί των γύρω χωρών δεν έχουν καν φανταστεί. Γιατί αν δεν είχε νικήσει η επανάσταση στην Κούβα δεν χωρά καμία αμφιβολία η τύχη θα ήταν ίδια με της Αϊτής, του Αγίου Δομίνικου και των υπολοίπων νησιωτικών χωρών.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

«Χαίρε ω χαίρε λευτεριά!»

 Του Νίκου Μπογιόπουλου
    Σήμερα συμπληρώνονται 71 χρόνια από την ίσως πιο συγκλονιστική μέρα που έζησε η Αθήνα στην σύγχρονη Ιστορία της.
    Ήταν 12 Οκτώβρη 1944, ημέρα Πέμπτη και ώρα 9.45πμ, όταν το κουρέλι του ναζισμού κατεβαίνει από την Ακρόπολη και ο λαός ξεχύνεται στους δρόμους της πρωτεύουσας για να υποδεχτεί την Λευτεριά μετά από 1264 μέρες Κατοχής, τρόμου, θηριωδίας και ναζιστικής κτηνωδίας.
    Πριν ακόμα οι Γερμανοί προλάβουν να εκκενώσουν την Αθήνα, ο λαός της πρωτεύουσας, από τις συνοικίες και όλες τις γειτονιές της πόλης, από τα εργοστάσια, τα σχολεία, τα υπουργεία και τα καταστήματα, ξεχύνεται στους αθηναϊκούς δρόμους ζητωκραυγάζοντας για την απελευθέρωσή του.
    Κατά κύματα η λαοθάλασσα πλημμυρίζει την πλατεία Συντάγματος, την Πανεπιστημίου, την Σταδίου, την Ακαδημίας, το Ζάππειο, την πλατεία Ομονοίας.
    Μέσα σε λίγες ώρες κάθε σημείο της Αθήνας ντύνεται με γαλανόλευκες, συμμαχικές και κόκκινες σημαίες.
    Κάτω από τα τεράστια πανό του ΕΑΜ και του ΚΚΕ που υψώνονται στους δρόμους της Αθήνας, παρελαύνουν σε μια θύελλα ζητωκραυγών και ενθουσιασμού τα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ που βδομάδες πριν την αποχώρηση των Γερμανών έχουν ήδη απελευθερώσει τους δήμους γύρω από την πρωτεύουσα.  
    Ανήμερα της Απελευθέρωσης, σε έκτακτο παράρτημά του, ο «Ριζοσπάστης»στο σχόλιό του με τίτλο «ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!»γράφει:
«Χρόνια παλεύαμε νάρθης. Αιματοποτισμένοι οι δρόμοι μας, γεμάτα τα νεκροταφεία μας. Γκρεμισμένα τα σπίτια μας, χτικιό στα στήθη μας και κουρέλια σκεπάζουν το κορμί μας, μα κοίτταξέ μας φτερουγίζομε, λάμπομε! Η περηφάνεια λάμπει σαν φωτοστέφανος στων αγωνιστών τα κούτελα. Είμαστε εμείς που νικήσαμε τη σκλαβιά! Εμείς που σπάσαμε τις αλυσίδες! Εμείς που χύσαμε το αίμα μας! Εμείς που θα σε ξαναχτίσομε Ελλάδα Λεύτερη! Ανεξάρτητη, λαοκρατούμενη. Χωρίς τυράννους και τυραννίες. Χωρίς φασίστες και διχτάτορες. Ενας λεβέντικος λαός γιορτάζει σήμερα τη νίκη του. Η μεγάλη ηρωική καρδιά της Ελλάδας, η Αθήνα μας Αναστήνεται».
    Στο ρεπορτάζ της ίδιας μέρας διαβάζουμε:
«Ωρα έντεκα π.μ. – Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ” ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ – Οι Γερμανοί εκκενώνουν οριστικά την πρωτεύουσα – Ο γερμανός διοικητής και όλο το στρατηγείο του Λυκαβηττού ανεχώρησαν – Η Αθήνα κηρύχτηκε ανοχύρωτη».
     Και στη συνέχεια:
«Πριν φύγουν και οι τελευταίοι Ούννοι ο λαός ξεχύθηκε με σημαίες και ζητωκραυγές στους δρόμους. Απ” το Πανεπιστήμιο, απ” τις Τράπεζες, απ” όλα τα κέντρα οι τηλεβόες του ΕΛΑΣ σαλπίζουν το χαρμόσυνο μήνυμα. Οι συνοικίες σε παραλήρημα ενθουσιασμού ετοιμάζονται για το μεγάλο γιορτασμό. Στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη αντιπροσωπείες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατέθεσαν στεφάνι. Εξαλλος από τον ενθουσιασμό ο συγκεντρωμένος κατά χιλιάδες λαός ζητωκραύγαζε. Δακρύζοντας οι πολίτες αγκάλιαζε ο ένας τον άλλο (…)».
                                  
    Την επομένη της Απελευθέρωσης, την Παρασκευή 13 Οκτώβρη 1944, η εφημερίδα στο ρεπορτάζ με τίτλο «ΛΕΥΤΕΡΙΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ», ανάμεσα στα άλλα έγραφε:
    «Χάθηκε το βρωμερό κουρέλι του φασισμού απ” την Ακρόπολη. Τούτο το σύνθημα περίμενε η Αθήνα. Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη, η αδάμαστη Αθήνα, που τρία χρόνια πάλεψε, ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη, να γιορτάσει τη Λευτεριά της. Πέντε λεφτά φτάσανε για να κολυμπήσει όλη η πόλη στο γαλάζιο. Για ν” ανέβουν οι ΕΠΟΝίτες στα καμπαναριά και ν” αντηχήσουν χαρούμενα οι καμπάνες. Διαδηλώσεις, που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα, ξεχύνονται από παντού. Από το Σύνταγμα ως την Ομόνοια ένα ρεύμα είναι ο κόσμος. Γελούν, δακρύζουν, αγκαλιάζονται.
    Λευ-τε-ρω-θή-κα-με ! Νι-κή-σα-με !
Και πάνω απ” όλα, μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα, που κλείνει όλους τους σκληρούς τρίχρονους αγώνες, όλη την πίστη στη λευτεριά, όλη τη χαρά της Νίκης: Ε-Α-Μ ! Ε-Α-Μ !(…)
    Ανεβασμένοι στ” αυτοκίνητα, ρίχνουν οι ΕΑΜίτες τα συνθήματα, που τ” αρπάζει με μια φωνή ο κόσμος και τα κάνει βουή και σάλπισμα για να φτάσουν απ” άκρη σ” άκρη της Ελλάδας. Κανένα άσυλο στους προδότες! Λευτεριά – Λαοκρατία!
    Από τον εξώστη του Μετοχικού ακούγεται η φωνή του ΚΚΕ (…). Κι η θριαμβευτική κραυγή, η κραυγή της Ελλάδας, αντηχεί ατέλειωτη, ΕΑΜ – ΚΚΕ. ΕΛΑΣίτες περνούν σ” αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Ακράτητος ο κόσμος τους κυκλώνει: Ζήτω ο Λαϊκός Στρατός! Ζήτω ο Στρατός της Λευτεριάς μας! Το δίκοχο του ΕΛΑΣίτη, όπου εμφανιστεί, ξεσηκώνει θύελλα ενθουσιασμού.
    (…) το πένθιμο εμβατήριο αντηχεί από χιλιάδες στόματα που υπόσχονται πίστη στον αγώνα, το τελικό τσάκισμα του Φασισμού και τη Λαοκρατία (…)».
     Στη λαοθάλασσα των εκατομμυρίων πατριωτών που ξεχύθηκαν στους δρόμους και ζητωκραύγαζαν το θάνατο του αγκυλωτού στις 12 Οκτώβρη 1944, προσπαθούν «να χωθούν» ετεροχρονισμένα και κάποιοι αποδεδειγμένα απόντες, ισχυριζόμενοι ότι «ήταν και αυτοί εκεί».
    Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να κρύψουν την απουσία των προγόνων τους και τη δική τους πίσω από την «αθώα» φρασούλα: «Τότε όλοι οι Έλληνες ήταν “ένα”ί»….
                          
    Όμως:
  • Ο ελληνικός λαός που πολεμούσε τους Γερμανούς στις πόλεις και στα βουνά, σε σχέση με τους άλλους, εκέινους που είχαν πάρει τον «πατριωτισμό» τους – μαζί με το χρυσό της χώρας – και τον είχαν φυγαδεύσει στα ασφαλέστατα «χαρακώματα» του Καΐρου και του Λονδίνου, δεν είναι «ένα», είναι «δυο – και μάλιστα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους – πράγματα». 
  • Ήταν άλλο πράγμα το ΕΑΜ κι άλλο εκείνοι που συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ, οι δοσίλογοι, οι ταγματασφαλίτες και οι γερμανοντυμένοι. Στους οποίους, αν και προδότες, οι του Καΐρου και του Λονδίνου, όταν επέστρεψαν, στο πλαίσιο της «εθνικής τους ενότητας», επιδαψίλευσαν τιμές και αξιώματα..
                           
  • Άλλο πράγμα ήταν αυτοί που πολεμούσαν και τραγουδούσαν «το ΕΑΜ μας έσωσε απ” τη πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά» κι άλλο πράγμα οι «παπατζήδες» που (στις 2-5-1944) σε ομιλία τους στην Αλεξάνδρεια, παρουσία των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, έκαναν λόγο για τη «βρωμιά του ΕΑΜ»!
  • Άλλο πράγμα ήταν αυτοί που πολέμησαν τον Χίτλερ και με τα ίδια όπλα πολέμησαν τον Τσόρτσιλ και τον Βαν Φλιτ, κι άλλο εκείνοι που για να καταπνιγεί κάθε εγχείρημα λαϊκής κυριαρχίας στον τόπο ζητούσαν «εντυπωσιακή» ιμπεριαλιστική επέμβαση ξένων δυνάμεων στην Ελλάδα και τηλεγραφούσαν στον Τσόρτσιλ τα εξής: 
«Δύναμαι να σας διαβεβαιώσω ότι η σταθερότης της ελληνικής κυβερνήσεως θα διατηρηθεί πλήρως κατά τας επικείμενους κρίσιμους στιγμάς. Δεν γνωρίζω τους λόγους διά την απουσία της Βρετανίας. Μόνον η άμεσος παρουσία εντυπωσιακών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και ως τας τουρκικάς ακτάς θα ήτο δυνατό να μεταβάλει την κατάστασιν»(Γεώργιος Παπανδρέου, 22/9/1944, τηλεγράφημα προς τον Τσόρτσιλ).
  • Άλλο πράγμα ήταν να κατεβάζεις την ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη κι άλλο πράγμα να εξεγείρεσαι εναντίον «της αντεθνικής ταύτης ενεργείας» («Αθηναικά Νεα», 2/6/1941)
   
  • Άλλο πράγμα να κατεβάζουν ο Γλέζος και ο Σάντας την ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη κι άλλο πράγμα να καταγγέλλεις  το κατέβασμά της σαν «έγκλημα παραφρόνων»! Απολαύστε τον σχετικό «πατριωτισμό» (Βραδυνή, 2/6/1941):
    «Δεν είναι δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπηξαίρεσαν εν ώρα νυκτός, την Γερμανικήν σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. (…) Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο επαίσχυντο (…) πράξιν (…).  Το Ελληνικό Έθνος αποδέχθη την σημαίαν του Νέου Ράιχ, που δημιούργησεν η μεγαλοφυής διάνοια του Αδόλφου Χίλτερ, ως σημαίαν ενός υπό πάσαν άποψιν μεγάλου και ανέκαθεν φίλου προς την Ελλάδα λαού, ως εν σύμβολον αποκαταστάσεως μιας ειρηνικής περιόδου, ως εν σύμβολον δικαιοσύνης (…) και πολιτισμού. Και είναι βέβαιον ότι αν ο δράσται του εγκλήματος της, περιήχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδος μας».
    Επιπλέον:
  • Άλλο πράγμα αυτοί που έδωσαν την ψυχή, την καρδιά και το αίμα τους για τη λευτεριά της Ελλάδας και για τη σωτηρία του λαού, κι άλλο οι μαυραγορίτες, τα κόμματά τους και οι εφημερίδες που έφταναν να δίνουν ακόμα και το παράγγελμα των εκτελεστικών αποσπασμάτων (!), αυτοί που κράδαιναν ενάντια στο μεγαλειώδες κίνημα της Αντίστασης τη «νομιμότητα» του κατακτητή και των ντόπιων οργάνων του και έγραφαν: 
    «Καλώς συνετάγη ο νόμος που τιμωρεί με θάνατο τους Ελληνες υπηκόους όσοι μετέχουν σε πολεμικές εχθροπραξίες κατά των Γερμανών»(«Καθημερινή», 1/6/1941).
        Και κάτι ακόμα:    
  • Άλλο πράγμα οι εκτελεσμένοι στον τοίχο της Καισαριανής κι άλλο πράγμα οι «Τσολάκογλου» και οι «Ραλληδες». Άλλο πράγμα ο Έκτωρ Τσιρονίκος, ο  δοσίλογος και συνεργάτης των Γερμανών επί Κατοχής. Πρόκειται για τον αντιπρόεδρο στη γερμανοδιορισμένη «κυβέρνηση» του Ιωάννη Ράλλη, της κυβέρνησης δηλαδή των γερμανοτσολιάδων που ίδρυσε τα «Τάγματα Ασφαλείας». 
    Κάτι τέτοιοι σαν τον Τσιρονίκο, με τέτοια «πατριωτική» προϋπηρεσία, είναι που απαρτίζουν τους «ήρωες» της Χρυσής Αυγής, η οποία εμφανίστηκε στο νομαρχιακό συμβούλιο της Αθήνας να συμφωνεί με τις εκδηλώσεις εορτασμού της απελευθέρωσης της Αθήνας…
    Δείτε, λοιπόν, ποιοι «γιορτάζουν»:
    Στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής, στη δεύτερη σελίδα, μέσα σε ειδικό πλαίσιο ώστε να τονίζεται ευδιάκριτα ο ναζισμός τους, δημοσιεύτηκε κείμενο (τεύχος Δεκέμβρη 1983) υπό τον τίτλο «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ», το οποίο καταλήγει ως εξής: 
«Γιατί ΕΜΕΙΣ, μόνο ΕΜΕΙΣ είμαστε ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, μελλοντικοί ανατροπείς της διαφθοράς, μελλοντικοί Δημιουργοί της Πολιτείας του Ήλιου, της Πολιτείας του Ελληνικού Μεγαλείου, της ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ».
    Η υπογραφή του εν λόγω δημοσιεύματος (και μάλιστα με κεφαλαία γράμματα) είναι: «ΕΚΤΩΡ ΤΣΙΡΟΝΙΚΟΣ».
   
    Το συμπέρασμα είναι προφανές: Η Ιστορία και η αλήθεια είναι πεισματάρικα πράγματα. Και επιμένουν: Όπως και σήμερα, έτσι και τότε, «μαζί» και «ενωμένος» στον αγώνα για την Απελευθέρωση και στη γιορτή για την Απελευθέρωση ήταν, πράγματι, ο ελληνικός λαός. Οι δοσίλογοι και οι πατριδοκάπηλοι ήταν – και θα είναι πάντα – στην άλλη μπάντα.
Πηγή: enikos.gr

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

«Με εντολή του αρχηγού, δολοφόνησαν τον Παύλο…»

Συγκλονιστική κατάθεση του πατέρα του Παύλου Φύσσα στη δίκη της «Χρυσής Αυγής»

pateras fyssa katathesi

Συγκλονιστική είναι η κατάθεση του πατέρα του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα στη δίκη της Χρυσής Αυγής την Τρίτη.
Ο Τάκης Φύσσας, επικαλούμενος τη γνώμη γιατρών, τόνισε ότι το χτύπημα του Γιώργου Ρουπακιά ήταν επαγγελματικό. Για το κίνητρο της δολοφονίας, σημείωσε ότι «η οργάνωση κλείνει τα στόματα σε φωνές που είναι αντίθετες». Επισήμανε, δε: «Ο Ρουπακιάς πήρε εντολή από τον αρχηγό, αυτός δεν ανέλαβε τώρα την ευθύνη; Αυτοί δεν κάνουν τίποτα χωρίς εντολή».
Πριν ξεκινήσει να καταθέτει ο πατέρας του Φύσσα, ο συνήγορος του Γιώργου Ρουπακιά ζήτησε να μετατραπεί η κατηγορία σε βάρος του από ανθρωποκτονία από πρόθεση σε αμέλεια. Στο σημείο αυτό ηλεκτρίστηκε η ατμόσφαιρα και αντέδρασαν συγγενείς του Παύλου Φύσσα.
Με την εξέταση του πατέρα του Παύλου Φύσσα, ο οποίος είναι ο πρώτος μάρτυρας που καταθέτει στη δίκη, αρχίζει σήμερα επί της ουσίας η διερεύνηση της υπόθεσης της εγκληματικής οργάνωσης, καθώς από τις 20 Απριλίου έως σήμερα έχουν συζητηθεί μόνο διαδικαστικά ζητήματα.
«Είμαι ο Παναγιώτης Φύσσας, πατέρας του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα. Είμαι συνταξιούχος, παλαιότερα δούλευα στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος. Ο γιος μου ήταν άνεργος, δεν είχε τακτική δουλειά, ήταν 34 χρονών. Είχε ύψος 1,85, ήταν γεροδεμένος. Ακολουθούσε τα δικά μου βήματα, δεν ασχολείτο ιδιαίτερα με τα πολιτικά».
Όπως ανέφερε, εκείνη την ημέρα ο Παύλος πήγε στην καφετέρια Κοράλι όπου υπήρχε κόσμος και μαζί του ήταν η κοπέλα του και ένας φίλος του για να παρακολουθήσουν ένα ματς.
«Κατά τις 12 το βράδυ, τόνισε ο πατέρας του άτυχου νεαρού, χτύπησε το τηλέφωνο του σπιτιού μου. Τρέχα μου είπε ο αδελφός μου στην Τσαλδάρη έχουν μαχαιρώσει το παιδί. Δεν φαντάστηκα τι θα έβλεπα. Στο δρόμο άκουγα σειρήνες. Μόλις έφθασα βρήκα την κοπέλα του να τον κρατάει αλλά το κεφάλι του ήταν γερμένο».
Πρόεδρος: Πήγε πουθενά το μυαλό σας;
Πατέρας:. Στη Χρυσή Αυγή γιατί τα τραγούδια του τούς ενοχλούσε. Γιατί σε αυτούς απευθυνόταν με τους στίχους του. Δεν ξέρω αν είχε προηγηθεί κάτι μεταξύ τους.
Μόλις έφθασα είδα τη Χρύσα, την κοπέλα του, και την ρώτησα. Είδα λίγα αίματα. Και πήρα λίγο θάρρος. Και άρχισα να φωνάζω το όνομά του μήπως και με ακούσει.
Τότε ένας αστυνομικός μου είπε. Κάντε άκρη να τον πάρει το ασθενοφόρο. Και τότε η Χρύσα επιτέθηκε στον αστυνομικό και τον κατηγόρησε για αδράνεια.
Πρόεδρος: Είδατε κάποιον άλλον εκεί;
Πατέρας: Τη Χρύσα το παιδί μου πεσμένο, διάφορους περίεργους και καμιά δεκαριά αστυνομικούς.
Πρόεδρος: Είχε τις αισθήσεις του;
Πατέρας: Νομίζω πως ναι. Η τουλάχιστον έτσι ήθελα να πιστεύω. Μόλις φθάσαμε στο νοσοκομείο ρώτησα τον συνοδό για να μάθω την αλήθεια. Δεν θέλησε να μου πει. Και μου ανέφερε ότι το ασθενοφόρο καθυστέρησε. Μου ζήτησε μάλιστα να το καταγγείλω. Από ό,τι κατάλαβα στη συνέχεια το χτύπημα που είχε δεχθεί ήταν επαγγελματικό.
Αμέσως άρχισαν να έρχονται φίλοι του στο νοσοκομείο. Με έπιασε πανικός. Τι να πω στη μάνα του; Eβαλα έναν συγγενή να της πει ότι είχε χτυπήσει αλλά όχι σοβαρά. Ηρθε στο νοσοκομείο και η ίδια και εκεί μάθαμε τα πάντα.
Ο πατέρας του Παύλου Φύσσα στη συνέχεια αναφέρθηκε στο τι έμαθε από την κοπέλα του για το περιστατικό και για τις συνθήκες της δολοφονίας.
Οπως ανέφερε, η σύντροφος του Παύλου Φύσσα του διηγήθηκε ότι όταν ήταν στην καφετέρια δέχθηκαν επίθεση από ομάδα ορισμένων ατόμων που τους προκάλεσαν και τους απείλησαν. Του φώναζαν «κότες» και θα ότι «θα τους σκοτώσουν».
Επίσης πρόσθεσε ότι η κοπέλα του Παύλου Φύσσα του είπε ότι ομάδα αστυνομικών που ήταν εκεί δεν επενέβη, ήταν αδρανής, δεν έκανε τίποτα.
Τότε σηκώθηκαν και έφυγαν από την καφετέρια και δέχθηκαν επίθεση από ομάδα Χρυσαυγιτών που τους κυνήγησε μέχρι την Τσαλδάρη. Οι υπόλοιποι από την παρέα του έφυγαν και ο Παύλος Φύσσας έμεινε μόνος.
Πρόεδρος: Του επιτέθηκαν;
Πατέρας: Του επιτέθηκαν, είχαν τους λόγους τους. Οι επιθέσεις ήταν τακτικές και από άτομα δύο ή τρία κάθε φορά. Συνολικά οι παρόντες ήταν 18. Δεν ξέρω πόσο κράτησε αυτό. Μέχρι που εμφανίστηκε ο επαγγελματίας δολοφόνος Ρουπακιάς.
Πρόεδρος: Δεν μπορούσε να φύγει ο γιος σας;
Πατέρας: Τον είχαν εγκλωβίσει. Μόλις εμφανίστηκε ο επαγγελματίας δολοφόνος Ρουπακιάς.
Πρόεδρος: Αυτά σας τα λέει η Χρύσα;
Πατέρας: Ακουσα να λένε ότι τον μαχαίρωσε και το έστριψε το μαχαίρι.
Πρόεδρος: Ποιος το λέει;
Πατέρας: Ο γιατρός στο νοσοκομείο είπε ότι ήταν επαγγελματικό το χτύπημα και το αίμα διαχύθηκε εσωτερικά. Γι αυτό δεν είδα αίματα στο πεζοδρόμιο. Το παιδί μου πάντως άντεξε για τέσσερα λεπτά και έδειξε τον δολοφόνο του. Είπε στον αστυνομικό αυτός με μαχαίρωσε.
Πρόεδρος: Είχαν προηγούμενα ο γιος σας με τον Ρουπακιά;
Πατέρας: Δεν νομίζω να γνωρίζονταν. Μάρτυρας μου είπε ότι ο Παύλος μόλις τον χτύπησε ο Ρουπακιάς, του είπε. Με μαχαίρωσες και φεύγεις;
Πρόεδρος: Πότε επήλθε το μοιραίο στο ασθενοφόρο ή πριν;
Πατέρας: Μόλις πήγα πιστεύω ότι το παιδί μου είχε φύγει. Απλά δεν είδα αίματα και δεν ήθελα να το πιστέψω. Είχε δύο χτυπήματα στην καρδιά.
Πρόεδρος: Γιατί λέτε ότι το χτύπημα ήταν επαγγελματικό;
Πατέρας: Γιατί το έστριψε για να διαχυθεί εσωτερικά το αίμα και να πεθάνει.
Πρόεδρος: Δεν γνωρίζονταν δεν είχαν διαφορές.Γιατί να τον σκοτώσει. Γιατί να του καταφέρει δύο μαχαιριές;
Πατέρας: Γιατί αυτή η οργάνωση κλείνει στόματα σε φωνές που είναι αντίθετες. Τα τραγούδια του ήταν αντιφασιστικά και τους ενοχλούσαν.
Πρόεδρος: Ποιους ενοχλούσαν;
Πατέρας: Όταν νομίζει, ότι βρίζει και κάνει τον ελληναρά και ότι θα σώσει την πατρίδα του, γιατί αυτό ήταν το στυλάκι του Ρουπακιά, αυτή η αντίληψη τον οδήγησε στο φόνο.
Πρόεδρος: Μόνος πήγε, αν είχε αυτές τις αντιλήψεις που λέτε, τι έγινε;
Πατέρας: Συνεννοήθηκαν μεταξύ τους με τα τηλέφωνα. Εντολή πήρε.
Πρόεδρος: Από πού;
Πατέρας: Από τον αρχηγό, από ποιόν άλλον. Αυτός δεν ανέλαβε τώρα την ευθύνη; Aυτοί δεν κάνουν τίποτα χωρίς εντολή.»
Ο Γιώργος Ρουπακιάς και η «ενοχή εξ αμελείας»
Στην αίθουσα η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε ακόμη μια φορά όταν τον λόγο πήρε συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής, για να επαναλάβει το αίτημα για φωνοληψία των πρακτικών, τονίζοντας ότι η μη ικανοποίησή του εκθέτει σε κίνδυνο ολόκληρο το περιεχόμενο της δίκης. «Η παρούσα δίκη έχει αντίκτυπο στη συνείδηση του λαού μας, αφορά εγκλήματα μίας εγκληματικής οργάνωσης…», σημείωσε, για να διακοπεί από τις παρεμβάσεις της υπεράσπισης κατηγορουμένων.
Ο Γιώργος Ρουπακιάς ερωτηθείς από το δικαστήριο, δέχθηκε την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, αρνήθηκε ωστόσο την κατηγορία περί εγκληματικής οργάνωσης. Τον λόγο πήρε μάλιστα ο συνήγορος του για να διευκρινίσει ότι η αποδοχή της κατηγορίας περί ανθρωποκτονίας, δεν γίνεται όπως εισάγεται στο κατηγορητήριο, δηλαδή εκ προθέσεως, αλλά εξ αμελείας. Στο σημείο αυτό, αντέδρασαν συγγενείς του Παύλου Φύσσα…
Ο συνήγορος του Χρήστου Στεργιόπουλου δήλωσε ότι ο εντολέας του (καταδικασθείς ήδη στην υπόθεση δολοφονίας του Σαχζάτ Λουκμάν), προτίθεται να παράσχει πληροφορίες στο δικαστήριο, χωρίς να μπει σε λεπτομέρειες.
Πηγή: in.gr 

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Την Κυριακή ψηφίζουμε ΚΚΕ

Τους δοκίμασες...Τώρα με το ΚΚΕ υπάρχει λύση στο δρόμο της ανατροπής



Την Κυριακή στις 20 Σεπτέμβρη ψηφίζουμε ΚΚΕ 

  • Γιατί δεν μπορεί τα μνημόνια και οι συνθήκες εξαθλίωσης που διαμορφώνουν να είναι μονόδρομος.
  • Γιατί ήρθε η ώρα να οραματιστούμε μια ζωή που θα ικανοποιεί τις ανάγκες του 21ου αιώνα.
  • Γιατί ήρθε η ώρα να βροντοφωνάξουμε ότι εμείς που παράγουμε τον πλούτο δεν θα ιδρώνουμε μόνο αλλά θα τον απολαμβάνουμε κιόλας
  • Γιατί δεν μπορεί αυτοί που εργάζονται και παράγουν να ζουν χαμοζωή κι αυτοί που καρπώνονται τον πλούτο να μην δουλεύουν και να παίζουν με τις ομάδες τους, τα πολυτελή τους σκάφη και αεροπλάνα τους.
  • Γιατί απέναντι στην εφαρμογή του 3ου μνημονίου, που είναι σίγουρη όποια κι αν θα είναι η κυβέρνηση, το ΚΚΕ θα είναι εκείνο που θα θέσει τα πιο ψηλά εμπόδια μέσα, και κυρίως, έξω από τη βουλή.
  • Γιατί τους ναζιστές, που πλέον ομολογούν και την ευθύνη τους για τις εγκληματικές τους πράξεις, οι κομμουνιστές ξέρουν πως να τους στέλνουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
  • Γιατί η 21η Σεπτέμβρη πρέπει να βρει το λαό πιο οργανωμένο και πιο αποφασισμένο να διεκδικήσει το μέλλον που αξίζει. 


Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Είναι και ναζιστές και εγκληματίες.Οι ίδιοι το λένε

Μιχαλολιάκος:Αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία Φύσσα


«Σε ό,τι αφορά την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία στο Κερατσίνι, την αναλαμβάνουμε. Αλλά η ποινική ευθύνη δεν υπάρχει», ανέφερε, μεταξύ άλλων, μιλώντας στον realfm 97,8 και την εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής, μία μέρα πριν συμπληρωθούν δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.


Μιχαλολιάκος: "Είμαστε η σπορά των νικημένων του 1945, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες"! (βίντεο)



Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Ούτε μία λαϊκή ψήφος στον μπράβο του συστήματος



Μπροστά στις επικείμενες εκλογές η ναζιστική - εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, προκειμένου να κρύψει ότι είναι μπράβος του κεφαλαίου, προκεχωρημένο φυλάκιο του αντικομμουνισμού, επιδίδεται σε έντονη αντισυστημική και αντιμνημονιακή ρητορεία, με στόχο να αποσπάσει ψήφους από εργατικές - λαϊκές οικογένειες που έχουν αγανακτήσει από την πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της ανέχειας των μέχρι τώρα κυβερνήσεων. Επιστρατεύει τη δημαγωγία, προσαρμόζεται ανάλογα με τις περιστάσεις, για να εγκλωβίσει συνειδήσεις, με στόχο να υπονομεύσει, να χτυπήσει το κίνημα, να αναδειχθεί δηλαδή με τις ίδιες τις λαϊκές ψήφους σε δύναμη κρούσης του κεφαλαίου.
Τα «έργα και οι μέρες» της, οι δηλώσεις των ίδιων των στελεχών της, οι ερωτήσεις που έχει καταθέσει στη Βουλή, είναι αδιάψευστος μάρτυρας ότι πίσω από τη χρυσαυγίτικη αντισυστημική μάσκα βρίσκεται η εξουσία των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, η εξουσία των μονοπωλίων. Αλλωστε και ιστορικά θυμίζουμε οτι το μονοπωλιακό κεφάλαιο των Κρουπ, Ζίμενς, Μπος, Τίσεν, Ντόιτσε Μπανκ χρηματοδοτούσε την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία, την πολεμική μηχανή του Χίτλερ.
Ερωτήσεις στη Βουλή για τη στήριξη των επιχειρηματιών και των μονοπωλίων
  • Στις 28 του Ιούλη και ενώ, με αφορμή το capital control, οι εργοδότες βρήκαν ευκαιρία να εντείνουν την επίθεσή τους στους εργαζόμενους τρώγοντας μισθούς, επιβάλλοντας μαζικές απολύσεις, υποχρεωτικές άδειες και πάει λέγοντας, η ΧΑ κατέθεσε ερώτηση ...με θέμα: «Ακάλυπτη η επιχειρηματική δραστηριότητα από την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την άρση της τραπεζικής αργίας»! Στο κείμενο της ερώτησης ανέφερε ότι: «Σύμφωνα με καταγγελίες του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τεχνικών Εταιρειών, της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας, του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών και του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, το κενό στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την άρση της τραπεζικής αργίας, που αφήνει ακάλυπτη την επιχειρηματική δραστηριότητα, δημιουργεί τον κίνδυνο για την άμεση ένταξη των επιχειρήσεων στο Σύστημα Αθέτησης Υποχρεώσεων (ΣΑΥ) του Τραπεζικού Συστήματος Πληροφοριών "Τειρεσίας". Πολλές επιχειρήσεις, προκειμένου να λειτουργήσουν υποτυπωδώς κατά το διάστημα της τραπεζικής αργίας, εξέδωσαν επιταγές προς πληρωμή υποχρεώσεών τους, οι οποίες μπορούν μεν να κατατεθούν από τους κατόχους τους για εξόφληση αλλά δεν μπορούν να εξοφληθούν, αφού η συγκεκριμένη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου απαγόρευε την εξόφληση λογαριασμών που εκδόθηκαν πριν και κατά τη διάρκεια της τραπεζικής αργίας»!
  • Στις 27 Ιούλη είχε προηγηθεί ερώτηση της ΧΑ, για να εκφράσει την ανησυχία της διότι από το capital control, «η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς έχει διασαλευτεί, τα δε προβλήματα κατά τη συναλλακτική διαδικασία έχουν αυξηθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα συνιστούν οι εξαγωγικές επιχειρήσεις, οι οποίες συναντούν ανυπέρβλητα εμπόδια κατά την προώθηση των εμπορευμάτων τους, εξαιτίας της ανωτέρω οικονομικής ασφυξίας».
  • Στις 26 Ιούλη η ΧΑ κατέθεσε ερώτηση με θέμα: «Ερημώνει η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος» τονίζοντας: «Υπό την απειλή επιβολής νέων φορολογικών μέτρων τα οποία αυξάνουν τους φορολογικούς συντελεστές, οι περισσότερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος ήδη προγραμματίζουν τη μεταφορά της καταστατικής τους έδρας σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο κύκλος εργασιών τους, που αφορά κατά κύριο λόγο τις επισκευές πλοίων, έχει μηδενιστεί» και ρωτούσε τους αρμόδιους υπουργούς: «Προτίθεστε να δώσετε κίνητρα στους επιχειρηματίες προκειμένου να διατηρήσουν την έδρα τους στην Ελλάδα; Εχετε συγκεκριμένες προτάσεις τόνωσης της ελληνικής επιχειρηματικότητας, και συγκεκριμένα υπάρχει σχεδιασμός για τις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες της χώρας;»
  • Στις 13 Ιούλη κατατέθηκε ερώτηση από την ΧΑ με θέμα «Διενέργεια νέου διαγωνισμού για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Ελλάδα» στην οποία επισήμαινε: «Παρά τη δίμηνη παράταση που δόθηκε στον διαγωνισμό για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε 20 περιοχές της χώρας μας και ειδικότερα στο Ιόνιο πέλαγος και στα νότια της Κρήτης, δεν έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από την πλευρά των πετρελαϊκών εταιρειών. Η μέχρι σήμερα τακτική της ελληνικής εταιρείας "Energian Oil & Gas" δείχνει πως, παρ' όλο που συμμετείχε στους προηγούμενους διαγωνισμούς για την έρευνα και πιθανή εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, δεν ενδιαφέρεται πλέον. Ζητείται λοιπόν να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός αν υπάρχουν πληροφορίες για τα πρώτα αποτελέσματα των ερευνών που έχουν διενεργήσει τόσο τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) όσο και η αμερικανική εταιρεία EXXON και η γαλλική Total. Επειδή μάλιστα η χώρα μας έχει βυθιστεί σε μια πρωτόγνωρη οικονομική αστάθεια και καχεξία, συνεπεία και της εσωτερικής οικονομικής κρίσης αλλά και των εγκληματικών οικονομικών πολιτικών που έχουν ακολουθηθεί τα τελευταία χρόνια. Ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός: Είναι μέσα στις προθέσεις της κυβέρνησης η διενέργεια νέου διαγωνισμού, ο οποίος ενδεχομένως να προκαλέσει το ενδιαφέρον εταιρειών έρευνας από χώρες που έχουν ιδιαίτερη παράδοση και εμπειρία;» αναφέροντας τη Βραζιλία, τη Ρωσία κ.ά...
Η απάτη της «εθνικής ανάπτυξης»...
Η Χρυσή Αυγή ως γνήσιο παιδί του συστήματος είναι εχθρός της ταξικής πάλης, προσπαθεί να κρύψει τις ταξικές αντιθέσεις κάτω απ' το «εθνικό συμφέρον», να πείσει τους εργάτες ότι έχουν κοινά συμφέροντα με τους καπιταλιστές, δίνοντας προτεραιότητα στα ντόπια αφεντικά. «Το δικό μας αφήγημα μιλάει για μια Ελλάδα που θα σωθεί με σκληρή εργασία και δικαιοσύνη (...) όταν προστατευτεί ο Ελληνας εργαζόμενος, ο Ελληνας επιχειρηματίας, ο Ελληνας παραγωγός μέσα σε ένα καθεστώς διαφάνειας και ισονομίας, χωρίς τους επιτήδειους, τα λαμόγια και τους κομματικούς στρατούς που καταλαμβάνουν το κράτος μετά από κάθε εκλογική διαδικασία», είπε ο επικεφαλής της ΧΑ σε συνέντευξή του στα ΜΜΕ στις 24 Αυγούστου.
Ομως «εθνική ανάπτυξη» για όλους δεν μπορεί να υπάρξει. Είτε θα είναι ανάπτυξη για το κεφάλαιο είτε για το λαό. Η ανάπτυξη του κεφαλαίου προϋποθέτει τη βαθιά εκμετάλλευση του λαού. Βεβαίως αυτό το επιχείρημα δεν είναι καμιά πρωτοτυπία της ΧΑ. Ολες οι αστικές δυνάμεις υποστηρίζουν τη σύμπλευση συμφερόντων κεφαλαίου και εργασίας στην έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη. Τουλάχιστον όμως οι αλλοι δεν το παίζουν «αντισυστημικοί». Η επιχειρηματολογία επίσης ότι μπορεί να υπάρξει προστατευμένη «εθνική παραγωγή» που θα αξιοποιήσει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας σε συνθήκες διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας και σκληρού ανταγωνισμού, είναι επίσης μεγάλη απάτη που χαϊδεύει αυτιά, κυρίως μεσαίων στρωμάτων, αγροτών κ.λπ.
Στην ίδια συνέντευξη έδειξε και με ποιο τρόπο προτίθεται η ΧΑ να ...χτυπήσει τα μνημόνια. «Από τα μνημόνια μπορούμε να γλιτώσουμε μόνο καταγγέλλοντάς τα και φέρνοντας το θέμα στα διεθνή δικαστήρια και στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών», είπε και πρόσθεσε: «Αυτό μπορεί να γίνει έχοντας σαν βασικό στοιχείο των επιχειρημάτων μας ότι το χρέος είναι επαχθές».
Εκανε στη συνέχεια ειδική αναφορά και στο θέμα του νομίσματος, λέγοντας ότι «ιδεολογικός στόχος της ΧΑ είναι το εθνικό νόμισμα, γιατί αυτό είναι στοιχείο εθνικής ανεξαρτησίας. Και αυτό μπορεί να γίνει όποτε η χώρα μπορεί να στεριώσει στα πόδια της, να γίνει αυτάρκης, να έχει εθνική παραγωγή, βιομηχανία, να εκμεταλλευτεί πλουτοπαραγωγικές πηγές και προπαντός τους υδρογονάνθρακες». Ολα στα πλαίσια πάντα του καπιταλιστικού συστήματος και της εξυπηρέτησης τμημάτων του κεφαλαίου που θα ευνοηθούν από μια τέτοια εξέλιξη. Στην ίδια συνέντευξη μάλιστα, για να ψαρέψει γνήσιες λαϊκές ψήφους, καλλιεργώντας τα παράγωγα του φασισμού, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό, δεν δίστασε να πει ότι θα πρέπει να επέμβουν οι ένοπλες δυνάμεις για να αντιμετωπίσουν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που καταφτάνουν στη χώρα μας, βγάζοντας λάδι την εγκληματικές επεμβάσεις της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Είναι η σιδερένια γροθιά των αφεντικών
Η Χρυσή Αυγή επιδιώκει να «το παίξει» αθώα περιστερά με την αντιμνημονιακή της φρασεολογία και ...«ελπίδα του λαού», όπως είπε ο επικεφαλής της Ν. Μιχαλολιάκος στην παραπάνω συνέντευξή του.
Ομως στο Πέραμα προσπαθεί να λειτουργήσει δουλεμπορικό γραφείο με το μανδύα του σωματείου με την επωνυμία «Αγιος Νικόλαος», λίγα μέτρα μακριά από τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα. Δηλαδή να εφαρμόσει τα μνημόνια που καταγγέλλει, αφού προβλέπουν ακριβώς το χτύπημα των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και του λαού. Μάλιστα τα «εγκαίνια» έγιναν στις 17 Ιούνη. Πέρυσι είχε ανοίξει τέτοιο γραφείο στη Χαλκίδα, προμηθεύοντας επιχειρήσεις της περιοχής με εργάτες ανασφάλιστους και 18 ευρώ μεροκάματο.
Η Χρυσή Αυγή είναι η οργάνωση που τη νύχτα της 12ης Σεπτέμβρη, τα τάγματα εφόδου της επιτέθηκαν με λοστάρια στους πρωτοπόρους κομμουνιστές εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, για να καθαρίσουν όπως έλεγαν οι βουλευτές της (π.χ. Γ. Λαγός) τη Ζώνη από το ΠΑΜΕ ώστε να επικρατήσει η εργασιακή ζούγκλα, δείχνοντας ότι έχει ειδική αποστολή να τρομοκρατεί και να τσακίζει όποιον πάει να σηκώσει κεφάλι ενάντια στην εργοδοσία. Είναι η ίδια ναζιστική οργάνωση που πήγε με τον επιχειρηματία Μάνεση ενάντια στους απεργούς της «Χαλυβουργίας».
Είναι η ίδια οργάνωση που στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 δεν δίστασε να δολοφονήσει το νεολαίο Παύλο Φύσσα, παιδί μεταλλεργάτη.
Να απομονωθεί με ψήφο στο ΚΚΕ
Δεν πρέπει να ξεγελαστεί κανένας εργαζόμενος, κανένας νέος από τη λαϊκίστικη δημαγωγία της Χρυσής Αυγής. Επιδιώκει να κρύψει τη ναζιστική της ιδεολογία, να συσκοτίσει ποιος είναι ο πραγματικός της ρόλος, και σε αυτό συμβάλλουν και οι άλλες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης. Προκαλούν πλήθος ερωτημάτων, που τα έχει χρεωθεί η συγκυβέρνηση, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που δεν βγάζουν τσιμουδιά, οι διαδικασίες που έχουν επιστρατευτεί για τη διεξαγωγή της δίκης της Χρυσής Αυγής, αλλά και η προσπάθεια να απομονωθούν τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής από το ναζιστικό της χαρακτήρα.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, έχουν καθήκον να καταδικάσουν αποφασιστικά και να απομονώσουν τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής με τους αγώνες τους και τώρα και με την ψήφο τους, δυναμώνοντας το ΚΚΕ, με την ανάδειξη της γνήσιας λαϊκής αλληλεγγύης, την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας στους χώρους δουλειάς και στις συνοικίες.