Λερναία Υδρα, τα κυκλώματα στην καθαριότητα

Η υπόθεση με την Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι γνωστή πλέον στο πανελλήνιο. Απαντες γνωρίζουν τη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε η συνδικαλίστρια-καθαρίστρια με βιτριόλι τον Δεκέμβριο του 2008 κοντά στο σπίτι της στα Πετράλωνα. Μια επίθεση που μέχρι σήμερα δεν έχει εξιχνιαστεί, οι υπεύθυνοι της εγκληματικής πράξης κυκλοφορούν ελεύθεροι, παρά την προσωπική δέσμευση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, και η Κ.Κούνεβα βρίσκεται κλεισμένη στο σπίτι της με παραμορφωμένο το άλλοτε πανέμορφο πρόσωπό της. Οσο για τη δικαστική διαδρομή της υπόθεσης, όλα δείχνουν ότι... οδεύει προς το αρχείο. 

Μετά το πρωτοφανές αυτό περιστατικό, ήρθαν στο φώς τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι εργαζόμενες στα ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού. Εγιναν γνωστές συνθήκες εργασίας που οι περισσότεροι ίσως τις αγνοούσαμε. Γυναίκες δούλευαν ανασφάλιστες, έπαιρναν λιγότερα χρήματα από αυτά που αντιστοιχούσαν στις ώρες που εργάζονταν, υπέγραφαν ψεύτικες συμβάσεις, δήλωναν άγαμες και χωρίς παιδιά, ενώ ήταν παντρεμένες και μητέρες, δεν αμείβονταν τις υπερωρίες και πολλά άλλα.

Οι συναδέλφισσες της Κούνεβα, με επικεφαλής το προεδρείο της Παναττικής Ενωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ), ξεχύθηκαν στους δρόμους, στη Βουλή, στα υπουργεία, στα νοσοκομεία, στους φορείς, γνωστοποίησαν τα προβλήματα, την εκμετάλλευση των καθαριστριών, τα έβαλαν με τους εργολάβους των ιδιωτικών συνεργείων καθαρισμού, διεκδίκησαν καλύτερες συνθήκες εργασίας, πάλεψαν για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Αρκετοί ήταν εκείνοι που έδειξαν πως ευαισθητοποιήθηκαν και δήλωσαν έκπληκτοι απ' όλα αυτά. Μίλησαν μάλιστα για «εργασιακό μεσαίωνα». Βγήκαν στα ΜΜΕ και υποσχέθηκαν...λαγούς με πετραχήλια. Προς στιγμήν ακόμα και οι συνδικαλίστριες πίστεψαν πως κάτι πάει ν' αλλάξει, κάτι κινείται. Και συνέχισαν τον αγώνα, που, καθώς καταλάγιαζε το θέμα «Κούνεβα», έγινε πιο μοναχικός.

Σήμερα, 20 μήνες έπειτα από εκείνο το βράδυ στα Πετράλωνα που οι άγνωστοι έστησαν καρτέρι θανάτου στην Κωνσταντίνα, σύμφωνα με τις συνδικαλίστριες - καθαρίστριες κανένα βήμα προόδου δεν έχει σημειωθεί. Και μάλιστα, όπως υποστηρίζουν, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.

Χαρακτηριστικό το παράδειγμα που μας ανέφερε η πρόεδρος της ΠΕΚΟΠ, Βλασσία Δημητρακοπούλου:

Πριν από περίπου ένα μήνα δύο εργαζόμενες (μητέρα και κόρη) σε εργολαβία καθαριότητας στο Ναυτικό Νοσοκομείο πήγαν στο σωματείο και κατήγγειλαν ότι ο εργολάβος τις έβαζε να υπογράψουν υπεύθυνες δηλώσεις πως έχουν πληρωθεί (μισθούς, δώρα, επιδόματα), ενώ οι ίδιες δεν είχαν λάβει ποτέ αυτά τα χρήματα. Το προεδρείο της ΠΕΚΟΠ γνωστοποίησε το θέμα στον ειδικό γραμματέα του ΣΕΠΕ, Μιχάλη Χάλαρη, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον, έστειλε άνθρωπο για έλεγχο στο νοσοκομείο, όπου εκεί εργαζόμενες κατήγγειλαν σοβαρές παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, και δεσμεύτηκε ότι οι δύο γυναίκες όχι μόνο δεν θα απολυθούν, αλλά θα λάβουν και όλα τα χρεωστούμενα. Υστερα από λίγες μέρες μητέρα και κόρη απολύθηκαν.

«Πώς λοιπόν οι γυναίκες να βγούν και να μιλήσουν; Να καταγγείλουν; Να αναφερθούν σε ονόματα και καταστάσεις; Οταν βλέπουν αυτά τα παραδείγματα, λογικό είναι να φοβούνται, να υπομένουν τα πάντα, προκειμένου να μη μείνουν χωρίς δουλειά. Αφού τελικά κανείς δεν θέλει να βοηθήσει. Και την ίδια ώρα ο κ. Λοβέρδος λέει ότι αν οι εργαζόμενες βιώνουν παρανομίες και παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους ,να βγαίνουν και να τα καταγγέλλουν» αναφέρει η αντιπρόεδρος της ΠΕΚΟΠ, Βασιλική Τσούνη.

Μόλις πριν από λίγες μέρες έφτασαν καταγγελίες στο σωματείο ότι ο εργολάβος που έχει αναλάβει τον καθαρισμό του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματά» από την 1η Ιουνίου προβαίνει σε σειρά παραβιάσεων και παρανομιών. Αντιπροσωπεία της ΠΕΚΟΠ, του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και εκπρόσωποι του Κινήματος Αλληλεγγύης πήγαν στο νοσοκομείο και, όπως υποστηρίζουν, διαπίστωσαν τα εξής απίθανα πράγματα:

- Οι εργαζόμενες δουλεύουν δύο μήνες τώρα χωρίς σύμβαση και χωρίς ασφάλιση.

- Δεν τηρούνται βασικοί κανόνες που αφορούν την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας.

- Δεν υπάρχουν αναρτημένες καταστάσεις προσωπικού, όπως είναι υποχρεωμένοι από το νόμο.

- Ενώ η σύμβαση προβλέπει 8ωρη απασχόληση 124 ατόμων τις καθημερινές και 65 τις γιορτές και τα Σαββατοκύριακα, δεν απασχολούνται ούτε οι μισοί απ' όσους προβλέπονται.

Και εκτός όλων αυτών οι εργαζόμενες κλήθηκαν έπειτα από δύο μήνες εργασίας και υπέγραψαν τετράωρες συμβάσεις που έγραφαν ότι είναι άγαμες, χωρίς επιδόματα και οικογενειακές υποχρεώσεις. Οσες αρνήθηκαν να τις υπογράψουν, συκοφαντούνται ότι δήθεν δεν δουλεύουν και απειλούνται ότι θα απολυθούν.

Για τις σοβαρότατες καταγγελίες των συνδικαλιστών ο διοικητής του νοσοκομείου κ. Λεωνίδας Ανωμερίτης υποστηρίζει:

«Ο εργολάβος ανέλαβε τη δουλειά την 1η Ιουνίου ύστερα από ανοιχτή διαπραγμάτευση που έγινε. Για το συγκεκριμένο πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τις καταγγελίες των εργαζομένων, αντιπροσωπεία των οποίων μας επισκέφτηκε και εμάς, τον καλέσαμε, τον ενημερώσαμε και αυτός μας προσκόμισε όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα που απαιτούνται. Νομίζω ότι ήρθε και η Επιθεώρηση Εργασίας και τον ήλεγξε. Εμείς από την πλευρά μας προχωρήσαμε σε έλεγχο για την παρουσία των εργαζομένων στα ωράρια που αναφέρει ο εργολάβος και οφείλει βάσει της σύμβασης να ακολουθεί και μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε εντοπίσει κάποια παρανομία εκ μέρους του. Κοιτάζουμε να δούμε όμως ποιες άλλες καταγγελίες υπάρχουν και συνεχίζουμε τον έλεγχο μαζί με τους εργαζόμενους. Πάντως κάποιες απολύσεις που είχε πει ότι θα έκανε, τελικά τις ανακάλεσε και μπορώ να πω ότι το κλίμα έχει ομαλοποιηθεί».

Και τα άσχημα δεν σταματούν, δυστυχώς, εδώ. Συνεχίζονται στον ΗΣΑΠ. Εκεί που δούλευε η Κωνσταντίνα Κούνεβα πριν δεχτεί την επίθεση με το βιτριόλι. Οι συνδικαλίστριες έδωσαν μεγάλο αγώνα και κάποια στιγμή φάνηκε ότι ίσως γινόταν ένα βήμα μπροστά. Σύμφωνα με την πρόεδρο της ΠΕΚΟΠ, το βήμα αυτό όχι μόνο δεν έγινε, αλλά στο μεταξύ σημειώθηκαν πολλά βήματα προς τα πίσω. Πρόσφατα (4 Αυγούστου) ενημερώθηκαν με επίσημο έγγραφο του ΗΣΑΠ ότι ο οργανισμός ζητά από την εταιρεία καθαρισμού, που έχει αναλάβει από το 2008 το έργο, να μειώσει κατά 61 άτομα το προσωπικό της, αφού μειώνεται η δαπάνη της εργολαβίας λόγω οικονομικής κρίσης κατά 30%. Και η απορία της Β. Δημητρακοπούλου εύλογη:

«Μειώνεις κατά 61 άτομα το προσωπικό και βάζεις τα υπόλοιπα να δουλεύουν αντί για 6ωρο, 8ωρο. Αφού λοιπόν αυξάνεις τις ώρες εργασίας, αυτόματα δεν αυξάνονται οι μισθοί τους και οι ασφαλιστικές εισφορές τους; Πως λοιπόν μειώνεις τη δαπάνη κατά 30%;»

Απαντήσεις ελπίζουν να πάρουν σε λίγες μέρες που θα επισκεφτούν τον ΗΣΑΠ. *