Συγκυβέρνηση πράξη 1η

Διανύοντας τις τελευταίες μέρες του πιο παράξενου Αυγούστου της τελευταίας 35ετίας με συνεχείς εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα θεωρούμε ότι η σπουδαιότερη είδηση του μήνα ήταν η συναίνεση όλων των αστικών κομμάτων στη ψήφιση του πιο αντιδραστικού, ίσως, νομοσχεδίου της μεταπολίτευσης. Γίναμε μάρτυρες του πρώτου επεισοδίου της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΝΤΟΡΑΣ κλπ αντι-δημοκρατικών δυνάμεων. Συναίνεσαν στην παράδοση του δημόσιου πανεπιστημίου στα χέρια του κεφαλαίου και στη κατάργηση όλου του θεσμικού και νομοθετικού πλαισίου που προάσπιζε τη δημοκρατική λειτουργία του. Το ΠΑΣΟΚ που αποτέλεσε τον κύριο πολιτικό εκφραστή της γενιάς του Πολυτεχνείου κατάργησε το άσυλο και άνοιξε διάπλατα τις πόρτες για την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Λειτουργώντας ως εντολοδόχος του Καρατζαφέρη και των ομοίων του που χρόνια τους ενοχλούσε η ελεύθερη πολιτική δράση και έκφραση στα πανεπιστήμια νομοθέτησε τους όρους και τους κανόνες για τον περιορισμό της δράσης αυτής. Βέβαια, όλα αυτά θα κριθούν στους δρόμους γιατί μπορεί η ελίτ να κάνουν σχέδια ωστόσο ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να τους εκπλήξει.

Από τα σύγχρονα κάτεργα… στη ντουλάπα μας!

Αναδημοσίευση από τον "ΠαραλληλοΓράφο"

Τις προάλλες κάνοντας μια βόλτα στην Ερμού την περίοδο των εκπτώσεων εντυπωσιάστηκα από τις εξαιρετικά χαμηλές τιμές σε κάποια μεγάλα καταστήματα ρούχων πολυεθνικών εταιριών. Ανταγωνίζονταν τις τιμές των πολυάριθμων κινέζικων καταστημάτων ρούχων που έχουν ξεφυτρώσει παντού, των οποίων τα ρούχα γνωρίζουμε υπό ποιες συνθήκες κατασκευάζονται. Αναρωτιόμουν σε τι συνθήκες παράγονται αυτά τα ρούχα ώστε να έχουν περιθώριο για τέτοιες εκπτώσεις . Έχουν ακουστεί διάφορα για ράψιμο ρούχων σε πλοία μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. Ωστόσο, δεν έχω καταφέρει να βρω μια επίσημη καταγγελία γι’ αυτό πέρα από φήμες. Πάνω λοιπόν που το σκεφτόμουν, έπεσα πάνω στην παρακάτω είδηση.

Ενα αποκαλυπτικό κλάσμα

Γ. Ρούσσης - Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Μήνες τώρα, είμαστε μάρτυρες της απάτης των πάσης αποχρώσεως ιδεολογικών υπηρετών του συστήματος, οι οποίοι, όχι μόνον από άγνοια αλλά και εσκεμμένα, προσπαθούν να αποκρύψουν τις πραγματικές αιτίες της οικονομικής κρίσης.

Αυτή η απάτη τούς είναι αναγκαία τόσο για να μην αποκαλυφθεί η μακροπρόθεσμη αναποτελεσματικότητα των μέτρων που παίρνονται όσο, και κυρίως, για να μην αποκαλυφθεί το γεγονός ότι ο καπιταλισμός έχει υπερβεί τα ιστορικά του όρια και ότι συνεπώς η μόνη λύση για την επίλυση των αντιθέσεων που γεννά, στις οποίες και οφείλεται η κρίση, είναι η διά της ανατροπής υπέρβασή του.

Τα μπάνια του λαού

Επειδή ήρθε η ώρα για τα μπάνια του λαού για τις επόμενες 20 μέρες το Blog δεν θα ενημερώνεται τακτικά. Εκτός αν το επιβάλλουν οι εξελίξεις. Καλές διακοπές.

FTD: Τον χρυσό των χωρών του νότου ζητά τώρα η Γερμανία

«Ο κυβερνητικός συνασπισμός προσπαθεί να πάρει το χρυσό των παραβατών του ελλείμματος», είναι ο τίτλος αποκαλυπτικού ρεπορτάζ της εφημερίδας Financial Times Deutschland . Ειδικοί των δύο κομμάτων, του Χριστιανοδημοκρατικού και του Φιλελεύθερου, επεξεργάζονται νέα αιτήματα προς τους παραβάτες της Ευρωζώνης: οι χώρες που βρίσκονται σε κρίση, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, να ανοίξουν τα αποθέματά τους σε χρυσό.

«Θα πρέπει να τακτοποιήσουν τα δημοσιονομικά τους, με ιδιωτικοποιήσεις και ρευστοποίηση των αποθεμάτων τους σε χρυσό», δηλώνει στην εφημερίδα ο Michael Fuchs, αναπληρωτής πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Φιλελευθέρων.

«Οι υπερχρεωμένες χώρες πρέπει να προχωρήσουν σε πώληση χρυσού καθώς και την κατάθεση των αποθεμάτων τους σε χρυσό ως εγγυήσεις προς την ΕΚΤ», προσθέτει ο Frank Schäffler, ειδικός επί των δημοσιονομικών του ίδιου κόμματος. «Αυτές οι χώρες θα έπρεπε να εκποιήσουν την περιουσία τους, πολύ πριν ζητήσουν βοήθεια από τους άλλους».

Σύμφωνα με τον κ. Schäffler, η πώληση του χρυσού θα είχε επίσης μία συμβολική επίδραση στις ταραγμένες αγορές ομολόγων: «Θα αποτελούσε ένα μήνυμα ότι αυτές οι χώρες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα τους σοβαρά, αφού καταφεύγουν στα σκληρά τους αποθέματα».

Την ίδια άποψη έχει και ο Klaus-Peter Flosbach, υπεύθυνος για τα δημοσιονομικά στην κοινοβουλευτική ομάδα των Χριστιανοδημοκρατών.

Η Ιταλία κατέχει μετά τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το τέταρτο μεγαλύτερο απόθεμα σε χρυσό παγκοσμίως, ύψους περίπου 134 δις δολαρίων προσθέτει το ρεπορτάζ της εφημερίδας...

Ο Δεκέμβρης του Λονδίνο ή μήπως όχι;

Το Λονδίνο ζει το δικό του Δεκέμβρη όπως γράφουν πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι. Ωστόσο, η συσχέτιση με το Δεκέμβρη του 2008 δεν είναι τόσο άμεση όσο φαίνεται. Μπορεί τα γεγονότα του Λονδίνου να ξεκίνησαν με την ίδια αφορμή με τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 στην Αθήνα, συνεχίζονται όμως από διαφορετικά αίτια. Στην Αθήνα η οργή εκδηλωνόταν εναντίον του κράτους και της αστυνομίας και εκφραζόταν με τις επιθέσεις εναντίον των αστυνομικών και την καταστροφή μεγάλων καταστημάτων. Στο Λονδίνο, όμως, βλέπουμε κατά βάση πλιάτσικο. 

Μπορεί αυτό να φαίνεται απλά ως γενικευμένη έκφραση εγκληματικότητας και ευκαιρίας δράσης συμμοριών που θα αντιμετωπιστεί με αυξημένη αστυνόμευση. Ωστόσο, οι εικόνες γυναικών να κλέβουν γάλα και ψωμί από μπακάλικο άλλο μήνυμα νομίζω ότι στέλνουν. Στέλνουν το μήνυμα της τρομερής κοινωνικής ανισότητας που επικρατεί στην αγγλική πρωτεύουσα. Στέλνουν το μήνυμα ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης που τον αναγκάζουν να ζει μόνο για την επιβίωση σε συνθήκες ζούγκλας. Το μήνυμα είναι εκκωφαντικό και θα πρέπει να ακουστεί από όλες τις κυβερνήσεις γιατί ανάλογα φαινόμενα θα εμφανιστούν πολύ σύντομα σε ολόκληρο τον ανεπτυγμένο κόσμο. 

Ναρκωτικά, Μύθοι και πραγματικότητα

Από τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη

Το Φλεβάρη του 2011 στο άρθρο 50 του νόμου 3918 προβλέπεται η επιχορήγηση από τις πιστώσεις του τακτικού κρατικού προϋπολογισμού των ιδιωτών επιχειρηματιών που εμπλέκονται ή θα εμπλακούν στην παροχή υπηρεσιών απεξάρτησης. Εμπορευματοποιείται έτσι ο ανθρώπινος πόνος και υποθηκεύεται το μέλλον χιλιάδων νέων ανθρώπων και των οικογενειών τους. Προαναγγέλλεται με αυτόν τον τρόπο η νομιμοποίηση δεκάδων παράνομων προγραμμάτων απεξάρτησης σε όλη τη χώρα.

Τον Ιούλιο του 2010, ο πρωθυπουργός προέβαινε σε ανακοινώσεις σχετικά με το θέμα των ναρκωτικών. Επί της ουσίας, προανήγγειλε τότε την απαξίωση των «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων μέσω της υποχρηματοδότησης, την ένταξη των υπηρεσιών απεξάρτησης στη λογική του κόστους - οφέλους και την πριμοδότηση της υποκατάστασης σε βάρος της θεραπείας. Σε αυτό το πλαίσιο των δηλώσεων, η εξάρτηση εκλαμβάνετο ως χρόνια υποτροπιάζουσα νόσος και ο εξαρτημένος ως χρόνιος άρρωστος.

Τον Αύγουστο του 2011, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου, επιχειρεί με νομοσχέδιο να αποποινικοποιήσει τη χρήση και την καλλιέργεια εξαρτησιογόνων ουσιών.

Τα ναρκωτικά είναι ένα μείζον πολυπαραγοντικό κοινωνικό πρόβλημα που οδηγεί στο θάνατο, σε ό,τι αφορά στη χώρα μας, 300 νέους ανθρώπους το χρόνο. Φυσικά, αναφερόμαστε σε καταγεγραμμένους θανάτους. Στην πραγματικότητα ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος.

Από αυτή την άποψη, η υπόθεση των ναρκωτικών είναι πολύ σοβαρή για να αφεθεί στα χέρια μαθητευόμενων μάγων. Η πάλη ενάντιά τους μας αφορά όλους και η ανάπτυξη ενός ευρύτατου κοινωνικού κινήματος που θα παλεύει ενάντια στις αιτίες που τα δημιουργούν είναι πλέον μονόδρομος.

Είναι αναγκαίο λοιπόν να αναφερθούμε στις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνει το νέο νομοσχέδιο του υπουργού Δικαιοσύνης, ώστε να έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το τι είναι μύθος και τι είναι πραγματικότητα.

2011 όπως 1929;

Τριάντα χρόνια πείνα και οικονομική κατοχή

Του Λεωνίδα Βατικιώτη από την εφημερίδα "Πριν"

Μέχρι πρόσφατα είχαμε να λέμε για την ορχήστρα του Τιτανικού που ενώ το πλοίο βυθιζόταν αυτή συνέχιζε απερίσπαστη το… ρυθμό της. Στο εξής θα λέμε για την κυβέρνηση Παπανδρέου που ενώ η χώρα χρεοκοπούσε – και επισήμως! – τα μέλη της εν χορώ άνοιγαν σαμπάνιες και καμάρωναν δημοσίως για τον άθλο που πέτυχαν! Η συμφωνία των ηγετών της ευρωζώνης την προηγούμενη Πέμπτη ισοδυναμεί με οικονομική καταστροφή, με παράταση της οικονομικής κατοχής για 30 ολόκληρα χρόνια ακόμη και με νέα βάρη για του εργαζόμενους.

Ο καπιταλισμός βρίσκεται στα ιστορικά του όρια

Τις τελευταίες μέρες διαβάσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα είδηση που πέρασε στα "ψιλά". Η είδηση λέει ότι η εταιρία η «Foxconn», εταιρεία που δραστηριοποιείται στην Κίνα και κατασκευάζει τα «iPhone» και «iPad» για λογαριασμό της «Apple», αλλά και εξαρτήματα και συσκευές για λογαριασμό εταιρειών όπως η «Nokia», η «Sony», η «Dell», η HP και η «Microsoft», η οποία όμως αναγνωρίζεται παγκοσμίως για τις αυτοκτονίες των εργαζομένων της που συνεχίζουν να δουλεύουν ως δούλοι, Μέσα στην επόμενη τριετία σχεδιάζει να αντικαταστήσει σταδιακά τους εργαζόμενους με ένα εκατομμύριο ρομπότ! Πολλοί ακούγοντας την είδηση εντυπωσιάστηκαν για το μεγαλόπνοο σχέδιο της εταιρίας που θα τις εξασφαλίσει τεράστια κέρδη αφού θα καταφέρει να ελαχιστοποιήσει το λεγόμενο "μισθολογικό κόστος" αποφεύγοντας μάλιστα δυσάρεστες καταστάσεις, όπως αυτοκτονίες ή απεργίες εργαζομένων. Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό είναι το ιστορικό αδιέξοδο του καπιταλισμού που κρύβεται πίσω από την είδηση αυτή. Το αδιέξοδο αυτό περιγράφει η παρακάτω ανάρτηση που αλιεύσαμε στο redflypanet.blogspot.com

Ένας από τους βασικούς πυλώνες λειτουργίας του Καπιταλισμού και του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, είναι ο κύκλος της αέναης παραγωγής και κατανάλωσης. Στο στάδιο της παραγωγής, η ανθρώπινη εργασία παράγει ένα πλεόνασμα πλούτου *, πέρα δηλαδή από τα αναγκαία για την επιβίωση του εργαζόμενου και της οικογένειας του, μια υπεραξία όπως λέμε εμείς. Στον Καπιταλισμό τα μέσα παραγωγής αποτελούν ιδιοκτησία των αστών, οι οποίοι και αποτελούν, τους μόνους δικαιούχους αυτού του πλεονάσματος ... της υπεραξίας που παράγουν οι εργαζόμενοι.

Ο αγώνας των ταξιτζήδων είναι υπόθεση όλων μας

Οι ταξιτζήδες αποφάσισαν την συνέχιση των κινητοποιήσεων τους. Ήταν το μόνο που μπορούσαν να κάνουν μπροστά στην πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά ΜΜΕ. Ο αγώνας των ταξιτζήδων είναι ουσιαστικά αγώνας όλων μας αφού η ενδεχόμενη νίκη τους θα είναι η πρώτη γροθιά μιας κοινωνικής ομάδας που αντιστέκεται στον αφανισμό της από την εποχή του μνημονίου και μετά. Πολλοί διαβάζοντας ότι ο αγώνας των ταξιτζήδων θα πρέπει να είναι και δικός τους αντιδρούν σκεπτόμενοι ότι κάποτε μπήκαν σε ταξί που δεν ήταν καθαρό ή που ο οδηγός τους έφαγε τα ρέστα ή ότι το πρωί τους έκλεισε κάποιος αυτοκινητιστής στο φανάρι. Ουσιαστικά, δηλαδή, αποδέχονται όσα λένε όλη μέρα οι Καψήδες και οι Πορτοσάλτε λες και η κυβέρνηση με την απελευθέρωση αποσκοπεί στη κοινωνική συμμόρφωση των ιδιοκτητών ταξί Ας χτυπήσουμε ως εργαζόμενοι της χώρας τον κοινωνικό αυτοματισμό που χρησιμοποιεί ο ΓΑΠ και η παρέα του για να ξεπερνά τα εμπόδια που θέτει κάθε φόρα η κοινωνική ομάδα που πλήττεται.

Ανεξέλεγκτα τα έσοδα διοδίων

Από το κύριο άρθρο της Ελευθεροτυπίας

ΓΙΑ τρίτη φορά την τελευταία τριετία η Ομοσπονδία εργαζομένων στο τέως υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ παρεμβαίνει με επιστολή της στους υπουργούς Οικονομικών και Υποδομών για την κατάσταση που επικρατεί στην είσπραξη διοδίων στους εθνικούς δρόμους.

ΣΤΗΝ επιστολή τονίζεται ότι από την άνοιξη του 2008, οπότε οι σταθμοί παραχωρήθηκαν στους κατασκευαστές-εργολάβους, δεν υπάρχει άμεσος, ουσιαστικός έλεγχος εκ μέρους του Δημοσίου στα έσοδα από τα διόδια. Και αυτό παρ' ότι στις συμβάσεις του 2007 προβλέπεται ο έλεγχος της είσπραξης των διοδίων και μάλιστα με έξοδα των εργολάβων! Οι τελευταίοι έχουν υποχρέωση να παραδίδουν στοιχεία από τις εισπράξεις, αλλά ο εκ των υστέρων έλεγχος είναι πολύ δύσκολος.