ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΖΩΝΗ - ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΧΙΣΤΟΥΚαταδικάστηκαν συνδικαλιστές με μηνύσεις εργολάβωνΤο αστικό κράτος στέλνει φυλακή τους συνδικαλιστές-εργάτες που παλεύουν

5 μήνες φυλακή στον Πέτρο και τον Παύλο Πουντίδη για ταξικές κινητοποιήσεις

Το δικαστήριο αποδέχτηκε τις άθλιες κατηγορίες των εργοδοτών, που επιστράτευσαν μέχρι και τη Χρυσή Αυγή για να χτυπήσουν τα ταξικά συνδικάτα

Την ένταση του αυταρχισμού αστικού κράτους και εργοδοσίας σε βάρος συνολικά του εργατικού κινήματος, σηματοδοτεί η απόφαση του Πλημμελειοδικείου Πειραιά, να καταδικάσει με 5 μήνες φυλακή τον Πέτρο Πουντίδη και Παύλο Πουντίδη, συνδικαλιστές των ταξικών σωματείων Μετάλλου Πειραιά και Ηλεκτρολόγων Πλοίων. Η δίκη αφορούσε στις κινητοποιήσεις που έκαναν τα ταξικά συνδικάτα στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού (ΒΙΠΑΣ) το καλοκαίρι του 2008, για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση, τις Συμβάσεις Εργασίας, συνολικά τη δουλειά με δικαιώματα.

Στο ΒΙΠΑΣ λειτουργούν επιχειρήσεις εργολάβων που δραστηριοποιούνται στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Αυτό σημαίνει ότι με τη συγκεκριμένη απόφαση, το δικαστήριο έρχεται επί της ουσίας να δώσει αέρα στα πανιά των μεγαλοεργολάβων, που έφτασαν να «βάλουν μπροστά» ακόμα και τα ναζιστικά αποβράσματα της Χρυσής Αυγής για να «καθαρίσουν» τη Ζώνη και κατ' επέκταση το ΒΙΠΑΣ, από τις ταξικές δυνάμεις, να «τελειώνουν» με τη συνδικαλιστική δράση, να επιβάλουν όρους δουλεμπορίου σε βάρος των εργαζομένων.

Οι δύο συνδικαλιστές βρέθηκαν στο εδώλιο με εντελώς ανυπόστατες κατηγορίες που χάλκευσε ένας εργολάβος, ιδιοκτήτης μηχανουργείου. Αυτό που κάνει την πρόκληση ακόμα πιο μεγάλη, είναι το σκεπτικό που παραθέτει ο εργολάβος στη μήνυσή του και που -όπως δείχνει η απόφαση- αποδέχτηκε το δικαστήριο. Πρόκειται για κείμενο - «μανιφέστο» της εργοδοσίας, διανθισμένο με αντικομμουνισμό και με επιχειρήματα αναλόγου περιεχομένου με αυτά που διακήρυτταν οι χρυσαυγίτες όταν προετοίμαζαν τη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα.

Συγκεκριμένα, καταφέρεται εναντίον των ταξικών συνδικάτων της Ζώνης για τα οποία αναφέρει ότι «αποτελούν ένα "μόρφωμα συνδικαλιστικής δράσης" και τα τελευταία χρόνια, όπως είναι γνωστό, αναπτύσσουν, τη "συνδικαλιστική τους δράση" κατευθυνόμενα απροκάλυπτα από συγκεκριμένη πολιτική παράταξη, με αποτέλεσμα να μετέρχονται πολλές φορές μεθόδους και πρακτικές που αναμφισβήτητα νοθεύουν την έννοια της νόμιμης συνδικαλιστικής δράσης και την μετατρέπουν σε μακρύ και ευέλικτο βραχίονα πολιτικών επιδιώξεων, εναρμονισμένων με τη φιλοσοφία και την ιδεολογία μιας άλλης πολιτικής και ιδεολογικής κοσμοθεωρίας»!

Προσθέτει ακόμα ότι «τα γεγονότα που συνέβησαν» στις 13, 14 και 17 Ιούνη του 2008, τις μέρες δηλαδή που εξελίσσονταν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο ΒΙΠΑΣ, «προσχηματικά μόνο είχαν ως στόχο κάποια συνδικαλιστική δήθεν διεκδίκηση, αφού στην ουσία, στοχοποιούσαν το επιχειρηματικό κατεστημένο, επιχειρώντας την ενοχοποίησή του, με την επίκληση προκλητικά ψευδών επιχειρημάτων για να διεγείρουν το συναίσθημα των εργαζομένων και να τους στρέψουν ενάντια στην εργοδοσία»!

Ο εργολάβος ισχυρίζεται ότι οι συνδικαλιστές πήγαν στην επιχείρησή του και «με ύφος οργίλο μας διέταξαν να σταματήσουμε όσοι δουλεύουμε (...). Η έκδηλη πρόθεση των εισβολέων να χρησιμοποιήσουν εναντίον μας βία, η αριθμητική τους υπεροχή, αλλά και η εμπειρία μας από συμβάντα του παρελθόντος δεν άφηναν σε εμάς περιθώρια»! Δηλαδή, το «έγκλημα» των δύο συνδικαλιστών ήταν η «ιδεολογική κοσμοθεωρία» τους, το «ύφος οργίλο»και ότι ο εργολάβος είχε την εντύπωση ότι είχαν «έκδηλη πρόθεση» να χρησιμοποιήσουν βία!

Το σκεπτικό της μήνυσης ενίσχυσε ο εισαγγελέας της έδρας ο οποίος παραδέχτηκε ότι «πρέπει να έγιναν τα περιστατικά» και ότι αυτό «φαίνεται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επικρατούσε τότε στο ΒΙΠΑΣ»! Από το 2008 μέχρι και σήμερα, οι εργολάβοι των ΒΙΠΑΣ - Ζώνης έχουν καταθέσει εκατοντάδες μηνύσεις σε βάρος των συνδικαλιστών των ταξικών Συνδικάτων της Ζώνης, πολλές από τις οποίες είναι σαν να βγήκαν με καρμπόν. Μόνο ο πρόεδρος του Συνδικάτου Σωτήρης Πουλικόγιαννης μετράει πάνω από 200!

Προχτές, ωστόσο, ήταν η πρώτη καταδικαστική απόφαση σε βάρος των σωματείων της Ζώνης και μάλιστα σε μια περίοδο που έχει αποδειχτεί από τα σωματεία με συγκεκριμένα στοιχεία στις εισαγγελικές και ανακριτικές αρχές ότι οι φονιάδες της Χρυσής Αυγής είχαν πληρωθεί από τους εργολάβους για να χτυπήσουν τους κομμουνιστές συνδικαλιστές της Ζώνης στο Πέραμα. Ωστόσο, η αστική Δικαιοσύνη όχι μόνο δεν έχει «ενοχλήσει» ούτε έναν εργολάβο, αλλά έρχεται τώρα να ζητήσει από πάνω και τα ρέστα από τα σωματεία.

Μπαράζ διώξεων στη Λάρισα

Μπαράζ δικαστικών διώξεων σε βάρος συνδικαλιστών του ταξικού κινήματος, καταγγέλλει και το Εργατικό Κέντρο Λάρισας. Για το ζήτημα αυτό έδωσε συνέντευξη Τύπου, όπου αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα περιστατικά:

Μόλις πρόσφατα, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας επέβαλε την πρωτοφανή ποινή του ενός χρόνου φυλάκισης και ενός χρόνου στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων, στον πρόεδρο του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού Λάρισας και σε έναν εργαζόμενο, ύστερα από μήνυση εργοδότη για συκοφαντία και ψευδορκία.

Ανάλογη μήνυση είχε υποβληθεί από εργοδότη εναντίον του πρώην ΔΣ του Συνδικάτου Επισιτισμού.Πρωτόδικα, το 2012 το δικαστήριο είχε καταδικάσει σε φυλάκιση 6-8 μηνών όλα τα μέλη του ΔΣ, για να αθωωθούν στο Εφετείο.

Μήνυση έχει επίσης υποβληθεί και από τη Γαλακτοβιομηχανία «ΟΛΥΜΠΟΣ», εναντίον του προέδρου, του γενικού γραμματέα, του αντιπροέδρου του Συνδικάτου Γάλακτος-Τροφίμων-Ποτών και του προέδρου του ΕΚΛ, για απεργία που είχε γίνει το 2012 ενάντια στις μειώσεις μισθών.

Μια σειρά μηνύσεις και δίκες με καταδικαστικές αποφάσεις είχαν προηγηθεί σε μέλη του ΔΣ του ΕΚΝΛ και σωματείων, για την περιφρούρηση παλιότερων απεργιών.

Σε εξέλιξη βρίσκονται μια σειρά δίκες εναντίον συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και του ΕΚΛ για κινητοποιήσεις ενάντια στο χαράτσι των διοδίων. Σε απολογία έχουν κληθεί μέλη του προηγούμενου ΔΣ του ΕΚΛ και ο σημερινός πρόεδρός του, Τ. Τσιαπλές, για κινητοποιήσεις ενάντια στα διόδια και ενάντια στα χαράτσια έξω από τις Εφορίες.

Οπως επισημάνθηκε στη συνέντευξη Τύπου, «το ΕΚΛ αξιώνει από την κυβέρνηση να σταματήσει αμέσως κάθε δίωξη σε βάρος στελεχών του, σε βάρος άλλων συνδικαλιστών και εργαζομένων, που αγωνίζονται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της, ενάντια στην επιθετικότητα της εργοδοσίας».

Ξανά δίκη για τα «Τζάμπο»

Χτες, τέλος, έγινε στον Πειραιά μια ακόμη δίκη για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις έξω από Τζάμπο, ενάντια στην απόλυση συνδικαλιστή. Ανάμεσα στους 8 κατηγορούμενους, ήταν και άνθρωποι που δεν είχαν σχέση με την κινητοποίηση, αλλά βρέθηκαν να διώκονται επειδή είχαν παρκάρει τα αυτοκίνητά τους κοντά στο κατάστημα και η Αστυνομία κατέγραψε τις πινακίδες τους!

Η δίκη αναβλήθηκε για τις 4 Ιούνη του 2014, επειδή δεν είχαν προσέλθει οι μηνυτές, δηλαδή οι εκπρόσωποι του ομίλου «Τζάμπο», αλλά και οι μάρτυρες κατηγορίας, όλοι αστυνομικοί. Υπενθυμίζεται ότι ο εισαγγελέας Σανιδάς είχε χαρακτηρίσει τις κινητοποιήσεις στα Τζάμπο «τελεσθέντα εγκλήματα», ανοίγοντας το δρόμο για διώξεις εργαζόμενων και συνδικαλιστών.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Παλιά ανιστόρητα επιχειρήματα από τον κ. Πρετεντέρη

Πηγή

Μόλις μία μέρα μετά την επέτειο του «ΟΧΙ», της αντίστασης του ελληνικού λαού με μπροστάρη τους κομμουνιστές, έρχεται ο κ. Πρετεντέρης μέσα από «ΤΑ ΝΕΑ» (29/10/2013) για να «βάλει στη θέση τους» τους «ανιστόρητους» (όπως ισχυρίζεται ο ίδιος). Τι επιλέγει να «αναδείξει» με αφορμή την επέτειο προς «αποκατάσταση» της «ιστορικής αλήθειας»; Μα βεβαίως, τη «συμμαχία Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης με το λεγόμενο Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ», η οποία, λέει, «δεν ήταν επιλογή ανάγκης, ούτε περιστάσεων», αλλά μια «κανονική μοιρασιά της Ανατολικής Ευρώπης». «Να θυμηθούμε, λοιπόν» υπογραμμίζει, «πως όταν ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος την 1η Σεπτεμβρίου 1939, η ναζιστική Γερμανία, η φασιστική Ιταλία και η κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση βρίσκονταν στο ίδιο στρατόπεδο»!!

Ο κ. Πρετεντέρης «ξεχνάει» -όλως περιέργως- ότι της υπογραφής του γερμανοσοβιετικού Συμφώνου μη-επίθεσης και όχι συμμαχίας, είχε προηγηθεί η Συμφωνία του Μονάχου μεταξύ των αστικών «Δημοκρατιών» της Βρετανίας και της Γαλλίας και των φασιστικών καθεστώτων της Γερμανίας και της Ιταλίας, με την οποία οι πρώτες άφηναν ελεύθερα τα χέρια του Χίτλερ για να κινηθεί προς Ανατολάς (προς τη Σοβιετική Ένωση δηλαδή) παραδίδοντάς του στο πιάτο την Τσεχοσλοβακία. Άλλωστε κοινός στόχος όλων ήταν το τσάκισμα του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους.

29 Οκτώβρη 1940 οι εξόριστοι Κομμουνιστές ζητούν να πάνε στο μέτωπο αλλά ο φασίστας Μεταξάς αρνείται!

Σαν σήμερα 29 Οκτώβρη του 1940, την επόμενη δηλαδή της έναρξης του Ελληνοιταλικού πολέμου, οι 600 περίπου κρατούμενοι κομμουνιστές της Ακροναυπλίας στέλνουν υπόμνημα στην κυβέρνηση με το οποίο καταδικάζουν τη φασιστική εισβολή και ζητούν να σταλούν στο μέτωπο για να πολεμήσουν. Ο φασίστας Μεταξάς αρνείται. Σαν να μην έφτανε αυτό, όταν επιτίθενται οι Ναζί στην Ελλάδα και το καθεστώς Μεταξά με επικεφαλής πλέον τον μετέπειτα κατοχικό πρωθυπυργό Τσολάκογλου υπογράφει τη συνθηκολόγηση (και με τους Ιταλούς τους οποίους ο ελληνικός στρατός είχε νικήσει νωρίτερα στο μέτωπο, ωστόσο οι "πατριώτες" υπέγραψαν συνθηκολόγηση με όρους ήττας και με τους ηττημένους) παραδίδει τους κρατούμενους κομμουνιστές στις δυνάμεις κατοχής! Γεγονός που αποτελεί μοναδικό παράδειγμα στην παγκόσμια ιστορία. Δεν έχει ξανακαταγραφεί πουθενά να έχουν παραδοθεί πολιτικοί κρατούμενοι σε στρατό κατοχής από τους συμπατριώτες τους. Τόσο "πατριώτες" ήταν οι φασίστες μεταξικοί. Πάρα πολλοί από αυτούς τους κρατούμενους θα οδηγηθούν στο εκτελεστικό απόσπασμα από τους Ναζί και τους Ταγματασφαλίτες με πιο γνωστό παράδειγμα τους 200 εκτελεσμένους Κομμουνιστές την Πρωτομαγία του 1944 στην Καισαριανή. Οι περισσότεροι εκ των εκτελεσθέντων ήταν από τους εξορίστους που βρήκαν οι Ναζί στην Ακροναυπλία καταλαμβάνοντας την Ελλάδα. 

Λίγοι από τους εξορίστους κατάφεραν να δραπετεύσουν και να ενταχθούν στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση.

Το ΟΧΙ του λαού και τα παραμύθια περί Μεταξά

Πολύ, συχνά, ακόμα και τις εποχές που η Χρυσή Αυγή έπαιρνε 0,12% την 28η Οκτωβρίου γέμιζαν φειγ-βολαν που έγραφαν «τα ΟΧΙ τα λένε οι Μεταξάδες». Οι νεοναζί και οι λοιποί υμνητές του μοναρχοφασισμου εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη ιστορικής γνώσης προσπαθούν κάθε χρόνο τέτοια μέρα να πείσουν το λαό ότι το ΟΧΙ ήταν ζήτημα ενός ανθρώπου, ο οποίος μάλιστα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα ανδρείκελο των αστών. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μεταξάς πριν κάνει το πραξικόπημα της 4^ης Αυγούστου ήταν διορισμένος, από τα αστικά κόμματα, πρωθυπουργός. Ο Μεταξάς, λοιπόν, χρίσθηκε πρωθυπουργός με παρόμοιο τρόπο που διορίστηκε και ο πρώην πρωθυπουργός Παπαδήμος, ο οποίος αν και δεν ήταν πολιτικός έγινε πρωθυπουργός σε μια νύχτα. Και οι δύο κλήθηκαν από την αστική τάξη να κυβερνήσουν τη χώρα όταν το πολιτικό προσωπικό δεν ήταν ικανό να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς της. Άρα, είναι τουλάχιστον αφελές να ισχυρίζεται κανείς ότι ο Μεταξάς μπορούσε να αποφασίσει για το αν η Ελλάδα θα αποδεχόταν ή όχι το τελεσίγραφο των Ιταλών. Ο Μεταξάς υπάκουσε στις εντολές της πλειοψηφίας της αστικής τάξης που δεμένη στο άρμα της Αγγλίας είχε αποφασίσει να βγει στον πόλεμο στον πλευρό των Άγγλων. 

Αυτό, άλλωστε, έγραφε το 1986 και η Χρυσή Αυγή στο περιοδικό που εξέδιδε. Πιο συγκεκριμένα ανέφερε:

«Ο Μεταξάς ήταν σαφώς γοητευμένος από τα εθνικοσοσιαλιστικά και τα φασιστικά πρότυπα. Ήταν όμως ένας δοτός πρωθυπουργός, χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα στην εξουσία, όργανο του πράκτορα των Άγγλων Γεωργίου και των μεγαλοαστικών συμφερόντων που αυτός εκπροσωπούσε. Αγωνιζόμενος να αποκτήσει ερείσματα για να απαγγιστρωθεί από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του Γεωργίου, προσπάθησε να ασκήσει μια φιλολαϊκή και εθνική πολιτική, που ωστόσο, ποτέ δεν κατάφερε να παγιώσει σε ένα εθνικολαϊκό καθεστώς απαλλαγμένο από τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και της πολιτικής ολιγαρχίας, που εκπροσωπούσε ο θρόνος.
Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν έγινε ποτέ ένα λαϊκό εθνικοσοσιαλιστικό ή έστω φασιστικό καθεστώς. Έρμαιο της πλουτοκρατικής και ολιγαρχικής Ακροδεξιάς και της Αγγλόδουλης πολιτικής της, χρησιμοποίησε τον Μεταξά και κατεδίωξε κάθε αληθινό εθνικοσοσιαλιστή, αποβάλλοντάς τον από τις τάξεις του.» 

Ξεκάθαρα, λοιπόν, και οι ίδιοι οι υμνητές του Μεταξά, τον κατηγορούν ως όργανο που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των αστών...........

Ν. Μπογιόπουλος: Ποιος είπε το «Όχι»;... Ο Μεταξάς;…

Αυτός ήταν ο «πατριώτης» που είπε το «Όχι»
κατά του ναζισμού και του φασισμού;…

Τι χρειάζεται αυτός ο τόπος; Αυτός ο τόπος «χρειάζεται Μεταξάδες» έλεγε από βήματος Βουλής ο χρυσαυγίτης υποφυρερίσκος, ο βουλευτής Παππάς. Όσο για τους  Γεωργιάδη – Βορίδη ήταν βουλευτές του ΛΑΟΣ όταν ο τότε αρχηγός τους, ο Καρατζαφέρης, επισκεπτόταν ανήμερα της 28^ης Οκτωβρίου 2011 το σπίτι του Μεταξά σε ένδειξη… «σεβασμού και μνήμης».
Η δε «Καθημερινή» δεν έλειψε ποτέ από τα εκδοτικά εκείνα συγκροτήματα που επιδαψιλεύουν δάφνες στον «πατριώτη» Μεταξά που «είπε το Όχι». Μάλιστα η «Καθημερινή» το έχει πάει και παραπέρα. Ειδικά σε εκείνο το αφιέρωμά της για τον φασίστα Μεταξά, στις 4/8/2007 (ανήμερα, δηλαδή, της κήρυξης της δικτατορίας της «4ης Αυγούστου») όταν και ισχυριζόταν ότι η διακυβέρνηση Μεταξά, εκτός από πατριωτική» που ήταν, πορεύτηκε και με «χαρακτηριστικά φιλολαϊκού» καθεστώτος...

Είναι αλήθεια, λοιπόν, ότι ο Μεταξάς είπε «Όχι» το 1940; Το δικό του «Όχι» γιορτάζουμε τη Δευτέρα; Η’ μήπως ισχύει εκείνο που έλεγε για τον Μεταξά ο κεντρώος πολιτικός, ο Καφαντάρης, ότι δηλαδή: «Είπε το ΟΧΙ, ο μόνος Έλληνας που θα μπορούσε να πει το ΝΑΙ»; (1).

Όπως θα δούμε, το «Όχι» του Μεταξά δεν ήταν «Όχι» κατά του φασιστικού Άξονα. Δεν είχε φυσικά καμία σχέση με το «Όχι» του ελληνικού λαού. Το «όχι» του Μεταξά ήταν ένα τόσο δα … μικρούλι και ξέπνοο «όχι».

Όταν ο Στάλιν και ο Ζουκώφ αποθέωναν την Ελληνική Αντίσταση κατά των Ναζί

Ιωσήφ Στάλιν

"Όταν νικήσουμε(τους Ναζί), θα μπούμε στη Βουλγαρία ως τιμωροί, στη Γιουγκοσλαβία ως ελευθερωτές και στην Ελλάδα ως προσκυνητές."

"Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικό Λαό, του οποίου η αντίστασης έκρινε τον 2ον Παγκόσμιο Πόλεμο."

(Από ομιλία του που μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας την 31 Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη του Στάλιγκραντ και την συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus).

Μόσχα, Ραδιοφωνικός Σταθμός (Όταν ο Χίτλερ επετέθη κατά τής Ε.Σ.Σ.Δ.)

"Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, διότι κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε".

Γεώργιος Ζουκώφ, Στρατάρχης του Σοβιετικού Στρατού

"Εάν ο Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον Ελληνικό Λαό, που καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραρχίες όλον τον καιρό πού θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα της Ελληνικής προσφοράς."

(Απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.)

«Για ένα άλλο ύφος» (*)

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Πηγή

 

Γιώργος Χουρμουζιάδης:

 

«Δεν ξέρω πόσο μακριά θα πάει αυτή η αγωνία. Πόσο θα κοστίσουν όλες αυτές οι τελευταίες πληγές, για να κλειστούν και να μην αιμορροούν πια! Να στεγνώσουν οι ιδρωμένες παλάμες που παραμένουν αμήχανες πίσω από μισόκλειστες πόρτες, από τότε που κάναμε την τελευταία χειραψία και πήρε ο καθένας το δικό του δρόμο! Ειλικρινά, σύντροφοι, δεν ξέρω πότε θα ξανακοιταχτούμε στα μάτια, χωρίς ενοχές ή ανώριμες και ξεπερασμένες υπεροψίες. Εκείνο όμως που ξέρω πολύ καλά είναι πως δεν μπορούμε να παριστάνουμε τους ικανοποιημένους ή τους σχεδόν ευτυχείς. Δεν μπορούμε να διαβάζουμε με τον ίδιο τόνο τις συγκυρίες αδιαφορώντας για τα λάθη του τονισμού μας. Τώρα μάλιστα, που τα πλαστικά οράματα της «ενωμένης» Ευρώπης υπονομεύονται από τους ίδιους τους κατασκευαστές τους και όλες εκείνες οι πομπώδεις περιγραφές του λαμπρού ευρωπαϊκού μέλλοντος αναλύονται σε τριμμένες λέξεις και φτηνές βωμολοχίες.

Αλ. Παπαρήγα: Δεν δεχόμαστε την ταύτιση της κρατικής βίας με την κοινωνική επανάσταση

ΑΙΜΑ – «τιμή» – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Γράφει ο Ν. Μπογιόπουλος - Πηγή

Ενας πατενταρισμένος φασίστας, ο Αμερικανός ποιητής Εζρα Πάουντ, είχε πει κάποτε ότι «αν δεν κάνεις θυσίες για τις Ιδέες σου, τότε  ή εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου». Το πόσο άξιζε και ο ίδιος ο Πάουντ και οι ιδέες του φάνηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οταν και επί 25 χρόνια,  μετά τα τέλος του Μουσολίνι τον οποίο ακολουθούσε κατά  πόδας, ο Πάουντ υποδυόταν (;) τον τρελό για να την βγάλει καθαρή…

Ας έρθουμε τώρα στους ημέτερους «ιδεολόγους»:

O Αρτέμης Ματθαιόπουλος είναι βουλευτής χρυσαυγίτης. Χρυσαυγίτης σαν τον μαχαιροβγάλτη που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα. Αλλά ο Ματθαιόπουλος είναι και μουσικός. Σαν τον Φύσσα. Μόνο που ο Φύσσας τραγουδούσε για τη ζωή, τον έρωτα και τη λεβεντιά. Ο χρυσαυγίτης του συγκροτήματος Pogrom (τι όνομα, έ;) εμπνέεται από άλλα θέματα. Του αρέσει να τραγουδάει για το Άουσβιτς. Ιδού οι στίχοι από το άσμα του συγκροτήματος, το εμνευσμένο από το Αουσβιτς:

«Γαμώ τον Βίζενταλ, γαμώ την Άννα Φρανκ/ γαμιέται κι όλη η φυλή του Αβραάμ./ Τ’ αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω/ αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω!/ Ρε κωλοεβραίοι, δεν θα σας αφήσω/ στο τείχος των Δακρύων θα ’ρθω να κατουρήσω./ Juden Raus! Καίγομαι στο Άουσβιτς»...

12 Οκτώβρη 1944 απελευθερώνεται η Αθήνα. Το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ σηκώνουν την Ελληνική σημαία στην Ακρόπολη

Τη συγκλονιστική μέρα που έζησε η Αθήνα στις 12 Οκτώβρη 1944, την περιγράφει με αυθεντικό τρόπο ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» τόσο ανήμερα της Απελευθέρωσης όσο και στο φύλλο της επόμενης μέρας.

Την Πέμπτη 12 του Οκτώβρη 1944, στη δεύτερη έκδοσή του που κυκλοφόρησε λίγο μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, ο «Ρ» γράφει στην πρώτη σελίδα:

«Ωρα έντεκα π.μ. - Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ - Οι Γερμανοί εκκενώνουν οριστικά την πρωτεύουσα - Ο γερμανός διοικητής και όλο το στρατηγείο του Λυκαβηττού ανεχώρησαν - Η Αθήνα κηρύχτηκε ανοχύρωτη».

Στο ρεπορτάζ που ακολουθεί περιγράφεται η εικόνα του ξεσπάσματος του απελευθερωμένου λαού:

«Πριν φύγουν και οι τελευταίοι Ούννοι ο λαός ξεχύθηκε με σημαίες και ζητωκραυγές στους δρόμους. Απ' το Πανεπιστήμιο, απ' τις Τράπεζες, απ' όλα τα κέντρα οι τηλεβόες του ΕΛΑΣ σαλπίζουν το χαρμόσυνο μήνυμα. Οι συνοικίες σε παραλήρημα ενθουσιασμού ετοιμάζονται για το μεγάλο γιορτασμό. Στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη αντιπροσωπείες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατέθεσαν στεφάνι. Εξαλλος από τον ενθουσιασμό ο συγκεντρωμένος κατά χιλιάδες λαός ζητωκραύγαζε. Δακρύζοντας οι πολίτες αγκάλιαζε ο ένας τον άλλο (...).

Η γερμανική σημαία κατέβηκε απ' την Ακρόπολη και τα τελευταία γερμανικά τμήματα έφυγαν το πρωί απ' την Αθήνα».

*

Την ίδια μέρα, ο «Ριζοσπάστης» φιλοξενεί ένα σύντομο σχόλιο για την απελευθέρωση με τίτλο «ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!».

Γράφει:

«Χρόνια παλεύαμε νάρθης. Αιματοποτισμένοι οι δρόμοι μας, γεμάτα τα νεκροταφεία μας. Γκρεμισμένα τα σπίτια μας, χτικιό στα στήθη μας και κουρέλια σκεπάζουν το κορμί μας, μα κοίτταξέ μας φτερουγίζομε, λάμπομε! Η περηφάνεια λάμπει σαν φωτοστέφανος στων αγωνιστών τα κούτελα. Είμαστε εμείς που νικήσαμε τη σκλαβιά! Εμείς που σπάσαμε τις αλυσίδες! Εμείς που χύσαμε το αίμα μας! Εμείς που θα σε ξαναχτίσομε Ελλάδα Λεύτερη! Ανεξάρτητη, λαοκρατούμενη. Χωρίς τυράννους και τυραννίες. Χωρίς φασίστες και διχτάτορες. Ενας λεβέντικος λαός γιορτάζει σήμερα τη νίκη του. Η μεγάλη ηρωική καρδιά της Ελλάδας, η Αθήνα μας Αναστήνεται».

***

Την επομένη της Απελευθέρωσης, την Παρασκευή 13 Οκτώβρη 1944, η εφημερίδα κυκλοφόρησε, μετά από χρόνια κατατρεγμών, σε χιλιάδες αντίτυπα.

*

Ο «Ρ» στο ρεπορτάζ με τίτλο «ΛΕΥΤΕΡΙΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ», ανάμεσα στα άλλα έγραφε:

*

«Χάθηκε το βρωμερό κουρέλι του φασισμού απ' την Ακρόπολη. Τούτο το σύνθημα περίμενε η Αθήνα. Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη, η αδάμαστη Αθήνα, που τρία χρόνια πάλεψε, ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη, να γιορτάσει τη Λευτεριά της. Πέντε λεφτά φτάσανε για να κολυμπήσει όλη η πόλη στο γαλάζιο. Για ν' ανέβουν οι ΕΠΟΝίτες στα καμπαναριά και ν' αντηχήσουν χαρούμενα οι καμπάνες. Διαδηλώσεις, που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα, ξεχύνονται από παντού. Από το Σύνταγμα ως την Ομόνοια ένα ρεύμα είναι ο κόσμος. Γελούν, δακρύζουν, αγκαλιάζονται.

Λευ-τε-ρω-θή-κα-με !

Νι-κή-σα-με !

Και πάνω απ' όλα, μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα, που κλείνει όλους τους σκληρούς τρίχρονους αγώνες, όλη την πίστη στη λευτεριά, όλη τη χαρά της Νίκης:

Ε-Α-Μ ! Ε-Α-Μ !

(...)

Ανεβασμένοι στ' αυτοκίνητα, ρίχνουν οι ΕΑΜίτες τα συνθήματα, που τ' αρπάζει με μια φωνή ο κόσμος και τα κάνει βουή και σάλπισμα για να φτάσουν απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας. Κανένα άσυλο στους προδότες! Λευτεριά - Λαοκρατία!

Από τον εξώστη του Μετοχικού ακούγεται η φωνή του ΚΚΕ. Χιλιάδες είναι ο κόσμος που κρέμεται από τα χείλια του ομιλητή. Ατελείωτες ζητωκραυγές σκεπάζουν το λόγο του. Μα κανείς δε φεύγει. Ολοι περιμένουν να τους μιλήσει ακόμα το κόμμα τους, το κόμμα του λαού που πρώτο σήκωσε τη σημαία της αντίστασης, της ενότητας και της λευτεριάς, που στάθηκε πάντα μπρος, έδωσε αμέτρητα τα θύματά του κι οδήγησε το λαό στη Νίκη.

(...)

Κι η θριαμβευτική κραυγή, η κραυγή της Ελλάδας, αντηχεί ατέλειωτη, ΕΑΜ - ΚΚΕ.

ΕΛΑΣίτες περνούν σ' αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Ακράτητος ο κόσμος τους κυκλώνει: Ζήτω ο Λαϊκός Στρατός! Ζήτω ο Στρατός της Λευτεριάς μας! Το δίκοχο του ΕΛΑΣίτη, όπου εμφανιστεί, ξεσηκώνει θύελλα ενθουσιασμού.

(...) το πένθιμο εμβατήριο αντηχεί από χιλιάδες στόματα που υπόσχονται πίστη στον αγώνα, το τελικό τσάκισμα του Φασισμού και τη Λαοκρατία (...)».

Πηγή

Κοίτα ποιος μιλάει...

Στην ίδια χυδαία αντικομμουνιστική ρότα κινήθηκε και χτες η «Καθημερινή». Οπως υποστηρίζει η εφημερίδα, «ο ρόλος του ΠΑΜΕ στην απομάκρυνση των εφοπλιστών» από τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη αύξησε την ανεργία στο Πέραμα και «έδωσε στα ντόπερμαν του Ν. Μιχαλολιάκου έναν ορατό στόχο αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και βαϊμαρικής βίας»!

Σε μια μόνο φράση η «Καθημερινή» καταφέρνει να εκστομίσει τρεις αθλιότητες:

Οι Business των χρυσαυγιτών στο Πέραμα και ο εργοδότης(!) συνδικαλιστής

Εταιρεία «αχθοφόρων» και «Ομοσπονδία Φυλάκων»

 

Νέα στοιχεία για τη σύσταση κυκλώματος που - για λογαριασμό των εργολάβων της Ζώνης - εμπορεύεται εργαζόμενους κι έχει βάλει στόχο το χτύπημα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Τα νέα στοιχεία συνδέονται άμεσα με τη δολοφονική ενέδρα που έστησαν οι χρυσαυγίτες στο Πέραμα σε βάρος κομμουνιστών συνδικαλιστών.

Ο Α. Πανταζής που έχει αναγνωριστεί από τους συνδικαλιστές ως ο επικεφαλής της επίθεσης, στην κατάθεσή του στον ανακριτή, για να βγάλει από πάνω του την ευθύνη, ισχυρίστηκε ότι επικεφαλής (πυρηνάρχης) της τοπικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα είναι κάποιος Περικλής Μουλιανάκης. Από την αναζήτηση άλλων στοιχείων για τον Μουλιανάκη προέκυψε ότι αυτός έχει ήδη στήσει επιχείρηση με την επωνυμία PERIKLIS SHIPPING SERVICES CO που έχει ως «αντικείμενο: ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΕΠΙΧ/ΣΗΣ - ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΧΘΟΦΟΡΩΝ»!

Το περιεχόμενο της επιχείρησης παραπέμπει σε δουλεμπορικό γραφείο. Είναι γνωστό ότι δουλεμπορικά έχουν στήσει οι χρυσαυγίτες στην Εύβοια και «νοικιάζουν» εργατικά χέρια για 18 ευρώ. Και φαίνεται ότι το δήθεν σωματείο που ετοιμάζουν με τις εντολές των εργολάβων οι χρυσαυγίτες είναι μόνο το προκάλυμμα για να λειτουργήσουν δουλεμπορικά και στη Ζώνη.

Επιπρόσθετα ο Περικλής Μουλιανάκης εμφανίζεται ως οργανωτικός γραμματέας ενός νεοσύστατου «φρούτου» που αυτοχαρακτηρίζεται συνδικαλιστική οργάνωση με την επωνυμία Πανελλήνια Ομοσπονδία Υπαλλήλων Ασφαλείας Χρηματαποστολών και Φυλάκων (ΠΟΥΑΧΦ), η οποία φαίνεται ότι στήθηκε για να καλύψει και τους «φρουρούς» του δουλεμπορικού.

Οι εφοπλιστικές ερωτήσεις των νεοναζί

 Οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής συνήθιζαν να επιδίδονται σε ναζιστικές «παραστάσεις» και εντός κοινοβουλίου, με φωνές, ύβρεις κ.α., με στόχο να τραβήξουν την προσοχή της κοινής γνώμης. Ωστόσο η κοινοβουλευτική τους δραστηριότητα ήταν από ελάχιστη έως ανύπαρκτη και ως βάση είχε κυρίως ρατσιστικές παρεμβάσεις. Υπήρχε όμως και ένας τομέας που οι βουλευτές της νεοναζιστικής οργάνωσης παρουσίαζαν αξιοσημείωτη κινητικότητα και δεν ήταν άλλος από τον τομέα της Ναυτιλίας και του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής κατέθεσαν πάνω από 140 ερωτήσεις προς το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου για θέματα που αφορούν κυρίως του εφοπλιστές. Υπενθυμίζεται πως μετά τη σύλληψη της ηγεσίας των νεοναζί έχει ξεκινήσει και η έρευνα για τη χρηματοδότησή της και σύμφωνα με τις πληροφορίες το ΣΔΟΕ έχει στα χέρια του στοιχεία για «χορηγούς» εφοπλιστές, επιχειρηματίες της νύχτας ακόμη και ιερωμένους. Υπενθυμίζεται πως και η εφημερίδα Guardian είχε δημοσιεύσει εκτενές ρεπορτάζ στο οποίο μεταξύ άλλων υπήρχαν αναφορές για χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής από μερίδα εφοπλιστών.

Λαμία: Έντονες αντιδράσεις για τις πρωτοφανείς συλλήψεις και καταδίκες μαθητών

Με τη παρουσία εισαγγελέα ισχυρή αστυνομική, αφού πρώτα κύκλωσε το σχολείο,  συνέλαβε την Δευτέρα το βράδυ, 20 μαθητές στο 1ο ΕΠΑΛ Λαμίας που βρίσκεται υπό κατάληψη. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν 12 ανήλικοι που αφέθηκαν ελεύθεροι ενώ οι υπόλοιποι 8 ενήλικες, 4 μαθητές του ΕΠΑΛ και 4 που βρίσκονταν στο χώρο για συμπαράσταση, οδηγήθηκαν στο αυτόφωρο σήμερα αφού πρώτα έμειναν όλη τη νύχτα στα κρατητήρια με κατηγορία τη «διατάραξη υπηρεσιακής ειρήνης κατά συναυτουργία»
Χωρίς τη παρουσία δικηγόρου τρεις από τους μαθητές καταδικάστηκαν σε 20 ημέρες φυλάκισης με 3ετη αναστολή, ενώ οι άλλοι τρεις καταδικάστηκαν σε 4 μήνες φυλακή, επίσης με 3ετη αναστολή. Δύο αθωώθηκαν.
Η ποινή των τριών μαθητών που καταδικάστηκαν σε 20 μέρες δεν είναι εφέσιμη.

Πατριώτες.......

Παρακάτω παραθέτουμε εικόνες από όσα βρέθηκαν στα σπίτια χρυσαυγιτών.Όπως, βλέπετε ήταν γεμάτα ελληνικές σημαίες και πορτραίτα Ελλήνων ηρώων.......