Το ΟΧΙ του λαού και τα παραμύθια περί Μεταξά

Πολύ, συχνά, ακόμα και τις εποχές που η Χρυσή Αυγή έπαιρνε 0,12% την 28η Οκτωβρίου γέμιζαν φειγ-βολαν που έγραφαν «τα ΟΧΙ τα λένε οι Μεταξάδες». Οι νεοναζί και οι λοιποί υμνητές του μοναρχοφασισμου εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη ιστορικής γνώσης προσπαθούν κάθε χρόνο τέτοια μέρα να πείσουν το λαό ότι το ΟΧΙ ήταν ζήτημα ενός ανθρώπου, ο οποίος μάλιστα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα ανδρείκελο των αστών. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μεταξάς πριν κάνει το πραξικόπημα της 4^ης Αυγούστου ήταν διορισμένος, από τα αστικά κόμματα, πρωθυπουργός. Ο Μεταξάς, λοιπόν, χρίσθηκε πρωθυπουργός με παρόμοιο τρόπο που διορίστηκε και ο πρώην πρωθυπουργός Παπαδήμος, ο οποίος αν και δεν ήταν πολιτικός έγινε πρωθυπουργός σε μια νύχτα. Και οι δύο κλήθηκαν από την αστική τάξη να κυβερνήσουν τη χώρα όταν το πολιτικό προσωπικό δεν ήταν ικανό να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς της. Άρα, είναι τουλάχιστον αφελές να ισχυρίζεται κανείς ότι ο Μεταξάς μπορούσε να αποφασίσει για το αν η Ελλάδα θα αποδεχόταν ή όχι το τελεσίγραφο των Ιταλών. Ο Μεταξάς υπάκουσε στις εντολές της πλειοψηφίας της αστικής τάξης που δεμένη στο άρμα της Αγγλίας είχε αποφασίσει να βγει στον πόλεμο στον πλευρό των Άγγλων. 

Αυτό, άλλωστε, έγραφε το 1986 και η Χρυσή Αυγή στο περιοδικό που εξέδιδε. Πιο συγκεκριμένα ανέφερε:

«Ο Μεταξάς ήταν σαφώς γοητευμένος από τα εθνικοσοσιαλιστικά και τα φασιστικά πρότυπα. Ήταν όμως ένας δοτός πρωθυπουργός, χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα στην εξουσία, όργανο του πράκτορα των Άγγλων Γεωργίου και των μεγαλοαστικών συμφερόντων που αυτός εκπροσωπούσε. Αγωνιζόμενος να αποκτήσει ερείσματα για να απαγγιστρωθεί από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του Γεωργίου, προσπάθησε να ασκήσει μια φιλολαϊκή και εθνική πολιτική, που ωστόσο, ποτέ δεν κατάφερε να παγιώσει σε ένα εθνικολαϊκό καθεστώς απαλλαγμένο από τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και της πολιτικής ολιγαρχίας, που εκπροσωπούσε ο θρόνος.
Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν έγινε ποτέ ένα λαϊκό εθνικοσοσιαλιστικό ή έστω φασιστικό καθεστώς. Έρμαιο της πλουτοκρατικής και ολιγαρχικής Ακροδεξιάς και της Αγγλόδουλης πολιτικής της, χρησιμοποίησε τον Μεταξά και κατεδίωξε κάθε αληθινό εθνικοσοσιαλιστή, αποβάλλοντάς τον από τις τάξεις του.» 

Ξεκάθαρα, λοιπόν, και οι ίδιοι οι υμνητές του Μεταξά, τον κατηγορούν ως όργανο που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των αστών...........

Άλλωστε όλη η ιστορία της βασιλομεταξικής δικτατορίας φανερώνει τον αντιλαϊκο και αντιδραστικό της χαρακτήρα. Πάνω από 80.000 άτομα βασανίστηκαν στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων, στις φυλακές και τις εξορίες, σύμφωνα με μελετητές. Τους 45.000 φτάνουν οι κομμουνιστές, μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ, που πιάστηκαν, και σε 2.000 περίπου οι μόνιμοι κρατούμενοι και εξόριστοι. Η μοναρχοφασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου εξέφραζε τη βούληση της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, της μοναρχίας και του ξένου κεφαλαίου, με επικεφαλής την Αγγλία, να πνίξουν τη λαϊκή πάλη που απειλούσε την κυριαρχία τους και να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, επιβάλλοντας στο λαό ένα βάρβαρο τυραννικό καθεστώς, που θα εξασφάλιζε ότι μετά την πτώση του, η διακυβέρνηση της χώρας θα επανερχόταν στον αστικό κοινοβουλευτισμό.  

Στο ίδιο πλαίσιο εντασσόταν  και το ΟΧΙ της πλειοψηφίας της αστικής τάξης το οποίο απλά εξυπηρετούσε  τα συμφέροντα της και δεν είχε κανένα πατριωτικό περιεχόμενο. 

Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του καθεστώτος αποδείχθηκε ακόμα και τις μέρες που ξεκινούσε ο ελληνοιταλικός πολεμος αφού αρνήθηκε την πρόταση των κρατούμενων κομμουνιστών και άλλων πατριωτών να απελευθερωθούν και να σταλούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου για να πολεμήσουν προτιμώντας να τους κράτησουν στις φυλακές και να τους παραδώσουν αργότερα στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές με αποτέλεσμα πολλοί να οδηγηθούν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως ο ΓΓ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης που εξορίσθηκε στο Νταχάου.

Συνεπώς, το ΟΧΙ που ήταν ειλικρηνές, αποφασιστικό και ξεκάθαρα πατριωτικό ήταν το ΟΧΙ του ελληνικού λαού. Του λαού που έκανε πράξη το ΟΧΙ πολεμώντας το στρατό της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι. Ένα ΟΧΙ που περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο ο γραμματέας της ΚΕ επιτροπής του ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδης σε γράμμα του προς τον ελληνικό λαό μέσα από τις φυλακές της Κέρκυρας. Ένα γράμμα  το οποίο μεταξύ άλλων έλεγε:

«Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.»