Η απόφαση της αναστολής της απεργίας των χαλυβουργών μετά από 9 μήνες έχει αρχίσει να προκαλεί, και είναι βέβαιο ότι θα ενταθεί, έναν διάλογο στους κόλπους των ταξικών δυνάμεων σχετικά με το αν έπρεπε να σταματήσει η απεργία, τι κέρδισαν και τι έχασαν οι χαλυβουργοί, αν ήταν άσκοπη η αυτοθυσία που επέδειξαν και μια σερά ακόμα ερωτημάτων. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η 9μηνη απεργία των χαλυβουργών αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία των αγώνων του εργατικού κινήματος.
Οι χαλυβουργοί με τον αγώνα τους κατάφεραν να διδάξουν σε ένα πολύ μεγάλο τμήμα των εργαζόμενων το τι σημαίνει οργανωμένη ταξική πάλη. Κατά τη διάρκεια των 9 μηνών χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, φοιτητές, μαθητές πέρασαν από τη πύλη της χαλυβουργίας και διδάχθηκαν τι θα πει οργανωμένοι εργάτες, τι θα πει και πως πρέπει να λειτουργεί ένα σωματείο το οποίο δεν είναι γλάστρα του εργοδότη αλλά λειτουργεί και αποφασίζει συλλογικά και στις αποφάσεις του πειθαρχούν οι εργαζόμενοι.
Είδαν εργαζόμενους να απεργούν για 9 μήνες για να μη χάσουν τη δουλειά του οι συνάδελφοι τους που έχουν απολυθεί. Μια πράξη ανιδιοτέλειας που στις μέρες μας φαντάζει ουτοπία. Μια πράξη ανιδιοτέλειας ξένη προς το επικρατών πρότυπο "κοίτα την πάρτη σου". Μια πράξη ανιδιοτέλειας που καθιστά τους χαλυβουργούς φάρους αγωνιστικότητας και ανθρωπιάς. Για αυτό και μόνο οι χαλυβουργοί είναι νικητές. Γιατί σε μια εποχή που ο ατομικισμός είναι η επικρατούσα ιδεολογία, σε μια εποχή που οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης όποιον βοηθά το συνάδελφό του ανιδιοτελώς τον ονομάζουν "έμμισθο συνδικαλιστή,βολεμένο, τεμπέλη" κλπ, θυσιάσαν πολλά πράγματα για τον απολυμένο συνάδελφο τους.
Οι χιλιάδες αυτές του κόσμου που πέρασαν από τη χαλυβουργία ένιωσαν αλληλέγγυοι με τους χαλυβουργούς και μετέτρεψαν τον αγώνα των χαλυβουργών σε δικό τους αγώνα εκφράζοντας την αλληλεγγύη με τη φυσική τους παρουσία στην πύλη του εργοστασίου, στις απεργίες και στα συλλαλητήρια συμπαράστασης, με την υλική συνεισφορά στο απεργιακό ταμείο. Η αλληλεγγύη αυτή είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη του αγώνα προς το εργατικό κίνημα γιατί αφύπνισε συνειδήσεις που πριν από 9 μήνες άκουγαν για οργανωμένο ταξικό αγώνα δίχως να τον έχουν γνωρίσει.
Τα αποτελέσματα αυτής της παρακαταθήκης φάνηκαν μέσα σε αυτούς τους 9 μήνες καθώς σε 2 περιπτώσεις στην εταιρία Phonemarketing και στην Βιομηχανία Ανακύκλωσης Ηρακλείου Κρήτης οι εργαζόμενοι ακολουθώντας το παράδειγμα των χαλυβουργών μετά από 114 και 118 απεργίας αντίστοιχα, κατάφεραν να μην εφαρμοστούν τα μέτρα των εργοδοτών που στην μεν Phonemarketing ήθελε να επιβάλει δουλειά μιας μέρας την εβδομάδα με 140€ μηνιαίο μισθό στη δε Ανακύκλωση μειώσεις μισθών 22%. Οι εργαζόμενοι, αυτοί, ακόμα μιλούν για το φωτεινό παράδειγμα των χαλυβουργών το οποίο ακολούθησαν.
Τι άλλο κέρδισαν οι χαλυβουργοί; Κατάφεραν να αναγκάσουν το Μάνεση, την τάξη του, το πολιτικό του προσωπικό, που κυβερνά και τα αστικά ΜΜΕ να ξεβρακωθούν στην κυριολεξία αφού για πάνω από 3 εβδομάδες ΜΜΕ, δικαιοσύνη και αστυνομία συμπορεύονταν στο δρόμο εξυπηρέτησης των συμφερόντων του Μάνεση. Αρχικά όλα τα μέσα μιλούσαν για απόφαση του βιομηχάνου να κλείσει το εργοστάσιο. Για 10 μέρες μας ζάλισαν για το κακό που κάνουν οι εργατικοί αγώνες και πόσο λάθος είναι οι εργαζόμενοι να διεκδικούν αξιοπρεπή μισθό και διαβίωση. Βέβαια, γνώριζαν ότι κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν, ωστόσο διαμόρφωναν την κοινή γνώμη ώστε να αποδεχθεί στη συνέχεια η αστυνομία, με εντολή της δικαιοσύνης, να λειτουργήσει ως όργανο στα χέρια του Μάνεση και να χτυπήσει τους απεργούς καταλαμβάνοντας το εργοστάσιο. Δηλαδή, τα ΜΜΕ έστρωσαν το χαλί ώστε η αποχαυνωμένη κοινωνία να μην αντιδράσει στο γεγονός ότι η αστυνομία και η δικαιοσύνη λειτουργούν για την υπεράσπιση των συμφερόντων ενός βιομηχάνου.
Τέλος, να μην ξεχνάμε ότι οι χαλυβουργοί με την 9μήνη απεργία τους κέρδισαν να μην απολυθούν 60 επιπλέον συνάδελφοι τους. Γιατί ο Μάνεσης είχε θέσει το δίλλημα ή 180 απολύσεις ή εκ περιτροπής εργασία. Μικρό κέρδος αλλά 60 απολυμένοι λιγότεροι δεν είναι και λίγο
.
Για όσους εργαζόμενους, άνεργους ή τελοσπάντων για όσους ανήκουν στην ίδια τάξη με τους χαλυβουργούς και τους λοιδορούν, τους κατηγορούν και τους σπιλώνουν ένα πράγμα έχουμε να πούμε. Τους αξίζει να ζήσουν σαν σκλάβοι.
Στη συνέχεια παραθέτουμε την εισήγηση του ΔΣ του σωματείου των χαλυβουργών στην τελευταία Γενική Συνέλευση, εισήγηση που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία και οδήγησε στην αναστολή της απεργίας.