Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Ανάπτυξη της φτώχειας "για το καλό της πατρίδας";
Γι αυτό ΚΚΕ

Του Γιώργου Σαρρή

Η Ελλάδα στον αστερισμό της "υπομονής και της κατανόησης των δυσκολιών που περνάει ο τόπος".
Η Ελλάδα που πρέπει να κάνει θυσίες.
Εδώ βέβαια Ελλάδα είναι ο λαός και όχι το Κολωνάκι.

"Η Ελλάδα  πρέπει να περάσει στην ανάπτυξη".
Εδώ αλλάζουμε. Ελλάδα είναι οι επιχειρήσεις και μάλιστα οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Γνωστά πράγματα.
Τόσο γνωστά που κανείς δεν τους δίνει σημασία.

Ρίχνουμε μια ματιά στο ΑΕΠ της "φτωχής" Ελλάδας τα τελευταία 20 περίπου χρόνια και σκεφτόμαστε το βιοτικό επίπεδο που υπήρχε τα χρόνια αυτά.

1996: 96,1 δις ευρώ

1998: 119,5 δις ευρώ

2002: 156,8 δις ευρώ

2003: 173 δις ευρώ

2004: 187,4 δις  ευρώ

2006: 210,7 δις ευρώ

2008: 231,7 ευρώ

2013: 186,6 ευρώ

(στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ)


Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Χάρης Σμυρνιώτης (Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στο ΙΓΜΕ):
Οι Αριστεροί ψηφίζουν ΚΚΕ!

Στις ευρωεκλογές μετά από 20 χρόνια διαδρομής στον ΣΥΝ, δήλωσα ότι πρέπει να ψηφίσουμε το ΚΚΕ ως απάντηση στην ξεκάθαρη δήλωση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ελλάδα ανήκει στο δυτικό στρατόπεδο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Μπροστά στις εθνικές εκλογές της 25ης του Γενάρη, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που στις εκλογές του 2012, χρησιμοποιούσε το σύνθημα «Η Ελλάδα δε θα γίνει θυσία στο ευρώ» ορκίζεται ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα σώσει το ευρώ», προκειμένου να διασφαλίσει ότι θα γίνει αποδεκτή από τους κυρίαρχους κύκλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και παράλληλα για να συμβάλει στην ενσωμάτωση των λαϊκών μαζών στο νέο διπολισμό υποσχόμενη ψεύτικα μια άλλη φιλεργατική πολιτική στα πλαίσια της ΕΕ.


Βασικό χαρακτηριστικό της εκλογικής μάχης είναι το αν θα σταθεροποιηθεί το αστικό πολιτικό σύστημα, αποκαθιστώντας ένα νέο διπολισμό και για αυτό η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επιτάχυναν τις πολιτικές εξελίξεις.

Το ΚΚΕ, παίρνοντας υπόψη τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, και, κυρίως, τις μετεκλογικές εξελίξεις, μπορεί να αποτελέσει τον πόλο αντίστασης και ανασυγκρότησης του κινήματος, παίρνοντας τις ανάλογες πολιτικές πρωτοβουλίες και προωθώντας την ενότητα στη δράση.

Ετσι, παρά τις όποιες επιφυλάξεις είχα ψηφίζοντας ΚΚΕ στις ευρωεκλογές του 2014, ξαναψηφίζω ΚΚΕ,εκτιμώντας στο μεταξύ, τις πρωτοβουλίες που πήρε για να έχει επιτυχία το παλλαϊκό συλλαλητήριο του Νοέμβρη, την αποφασιστική συμβολή των συνδικαλιστικών δυνάμεών του στο Συντονιστικό ενάντια στην κατάργηση των Δημόσιων φορέων, αλλά και τη διάθεση της ενωτικής εκλογικής συμπόρευσης στις εκλογές του ΓΕΩΤΕΕ. ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΚΚΕ!

Η αγάπη του συστήματος για το ΚΚΕ συνεχίζεται
Νέες διώξεις σε βάρος στελεχών του ΠΑΜΕ: Πέρρος, Κατσώτης, Κούτρας στο στόχαστρο Στ. Μάνου

Οι διώξεις κατά των εργατικών - λαϊκών αγώνων συνεχίζονται. Αυτή τη φορά σέρνονται στα δικαστήρια στελέχη του ΠΑΜΕ, αξιοποιώντας τη γνωστή μήνυση του κόμματος «Δράση» του Στ. Μάνου σε βάρος του ΠΑΜΕ με ανυπόστατες και αβάσιμες κατηγορίες.

Η εισαγγελική αρχή καλεί στελέχη της ΕΓ του ΠΑΜΕ να δικαστούν με ανυπόστατες και αβάσιμες κατηγορίες γιατί βρέθηκαν μαζί με το συνδικάτο Τουρισμού - Επισιτισμού και τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία «Μεγάλη Βρετανία», «King George» και «Athens Plaza» να δίνουν τη μάχη και σ’ αυτούς τους χώρους για να παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα.

Το ΠΑΜΕ δηλώνει ότι κανένας εκφοβισμός, κανένας εκβιασμός, καμία δίωξη δεν πρόκειται να το οδηγήσουν να υποστείλει τη σημαία του δίκαιου αγώνα της εργατικής τάξης.



Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:

«Οι διώξεις των στελεχών του ΠΑΜΕ συνεχίζονται. Για ακόμη μια φορά, οι εισαγγελικές αρχές στην υπηρεσία της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Παραμονές εκλογών η κυβέρνηση μαζί με μηχανισμούς του κράτους και της δικαιοσύνης, συνεχίζουν και κλιμακώνουν την απόπειρα καταστολής και ποινικοποίησης των εργατικών και λαϊκών αγώνων.

Αξιοποιούν τη γνωστή μήνυση του κόμματος "Δράση" του επιχειρηματία Στ. Μάνου σε βάρος του ΠΑΜΕ με ανυπόστατες και αβάσιμες κατηγορίες, επειδή στέκεται στην πρωτοπορία των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Σε αυτήν κατηγορείται το ΠΑΜΕ και τα στελέχη του ως "ένοχα" για μια σειρά πανελλαδικές κινητοποιήσεις εργαζόμενων και άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ανάμεσα σε αυτές, οι κινητοποιήσεις στις 21 Απρίλη 2010 στον Τουρισμό - Επισιτισμό στα πλαίσια της Πανελλαδικής Πανεργατικής 48ωρης Απεργίας.

Ευθυγραμμιζόμενη απόλυτα με αυτή τη γραμμή, η εισαγγελική αρχή καλεί τα στελέχη της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Γιώργο Πέρρο, Χρήστο Κατσώτη, Θόδωρο Κούτρανα δικαστούν με ανυπόστατες και αβάσιμες κατηγορίες, γιατί βρέθηκαν μαζί με το συνδικάτο Τουρισμού - Επισιτισμού και τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία "Μεγάλη Βρετανία", "King George" και "Athens Plaza" να δίνουν τη μάχη και σ’ αυτούς τους χώρους, για να παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα, να απαγορευτούν οι απολύσεις και για τη διεκδίκηση ουσιαστικών αυξήσεων.

Το ΠΑΜΕ δηλώνει για άλλη μια φορά προς κάθε κατεύθυνση, ότι κανένας εκφοβισμός, κανένας εκβιασμός, καμία δίωξη, δεν πρόκειται να το οδηγήσουν να υποστείλει τη σημαία του δίκαιου αγώνα της εργατικής τάξης. Θα συνεχίσει ανυποχώρητα την πάλη για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, μέχρι να απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι τον πλούτο που παράγουν, που σήμερα τον ιδιοποιείται η τάξη που εκπροσωπεί ο Μάνος. Να είναι σίγουροι ότι το ταξικό κίνημα, τα στελέχη του δεν πρόκειται να φοβηθούν, να κάνουν πίσω. Πιο αποφασιστικά θα συνεχίσουν την οργάνωση του αγώνα της εργατικής τάξης, όπως χρόνια τώρα κάνουν.

Καλεί τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν μαζικά στα ταξικά συνδικάτα, να αποκρούσουν την κυβερνητική και κρατική καταστολή και αυταρχισμό, να κλιμακώσουν τον αγώνα τους για την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής».

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Τμήματα της αστικής τάξης στηρίζουν ανοιχτά ΣΥΡΙΖΑ
Η περίπτωση των φαρμακοβιομηχάνων

Οι επιχειρηματίες της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, σχεδόν ανυπομονούν να «έρθει στα πράγματα» ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστική η ομιλία που έκανε στις 18/11/2014 στο «Badminton» ο Δ. Γιαννακόπουλος της ΒΙΑΝΕΞ, σε εκδήλωση της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), όπου οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου κατέθεσαν μεταξύ άλλων το αίτημα να καλύψουν το 70% των φαρμάκων στην αγορά και το 50% στα δημόσια νοσοκομεία.
Ο Δ. Γιαννακόπουλος είπε ανάμεσα σε άλλα: «Δεν συμβαδίζουν οι αξίες και οι στόχοι μας με αυτούς της σημερινής κυβέρνησης που οδηγεί τους πολίτες στην εξαθλίωση. Ερχεται, όμως, η ώρα της αλλαγής...». Εννοείται ότι η «αλλαγή» ταυτίζεται με την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, οι επιχειρηματίες του φαρμάκου τον αβαντάρουν απροκάλυπτα, μέσα και από συγκεκριμένα σάιτ που χρηματοδοτούν.
Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει τους ντόπιους φαρμακοβιομήχανους να περιμένουν πώς και πώς να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς δεν είναι η έγνοια τους για την «εξαθλίωση που οδηγεί τους πολίτες» η σημερινή αντιλαϊκή πολιτική, που είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Κρίνοντας από τις τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεραίνουμε ότι οι εγχώριες βιομηχανίες τρέφουν μεγάλες προσδοκίες για «ρυθμίσεις» στην ελληνική αγορά του φαρμάκου, που θα ισχυροποιήσουν τη θέση τους απέναντι στις ξένες φαρμακοβιομηχανίες.

Εξαιρετικά ολιγόλογη ανάρτηση γιατι ψηφίζουμε ΚΚΕ στις 25

Ρένα Δούρου, ΣΥΡΙΖΑ. Πρώην βουλευτής, νυν Περιφερειάρχης Αττικής. "Η νέα σταρ της Αριστεράς", σύμφωνα με το Der Spiegel.


Σοφία Καλαντίδου, ΚΚΕ. Πρώην βουλευτής, νυν ταμίας σουπερμάρκετ. Υπεύθυνη
απεργιακής βίας και καταδικασμένη σε πέντε μήνες φυλάκιση, σύμφωνα με τα Ελληνικά δικαστήρια. 

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Στην Πάτρα,του κομμουνιστή δημάρχου, τα στάδια δίνονται στο λαό

Πάτρα : Στα σχολεία, τα σωματεία και το μαζικό αθλητισμό δίνεται το Παμπελοποννησιακό Στάδιο


Πράξη κάνει η Δημοτική Αρχή της Πάτρας την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να διατεθεί τοΠαμπελοποννησιακό Στάδιο υπέρ του σχολικού, του ερασιτεχνικού και του μαζικού λαϊκού αθλητισμού και όχι για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου των επιχειρηματιών. 

Περιουσία του λαού 

Το συγκεκριμένο Στάδιο που φτιάχτηκε με τα χρήματα του ελληνικού λαού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 της Αθήνας (για τη διεξαγωγή αγώνων του ποδοσφαιρικού τουρνουά) μετά τη διοργάνωση και μέχρι σήμερα ποτέ δεν παραδόθηκε για ανάγκες της λαϊκής άθλησης και των ερασιτεχνικών σωματείων της περιοχής. Αντίθετα στις περιόδους που δεν κυριαρχούσε το ...λουκέτο η χρήση του γινόταν για τις ανάγκες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου (π.χ. διεξαγωγή τελικού Κυπέλλου) και κυρίως για τις υποχρεώσεις της τοπικής ΠΑΕ Παναχαϊκής βάσει σύμβασης παραχώρησης.

Μάλιστα, όπως είχε αποκαλύψει η νέα Δημοτική Αρχή Πάτρας, στις αρχές της νέας αγωνιστικής σεζόν τον περασμένο Οκτώβρη η ΠΑΕ είχε και παλιές οφειλές (που προέκυπταν από τη σύμβαση) οι οποίες ανερχόταν περίπου στα 170.000 ευρώ, με αποτέλεσμα ο Δήμος Πατρέων να στείλει δυο εξώδικα προς την ΠΑΕ για καταβολή των οφειλομένων. 


Δεν θα υπογραφεί νέα σύμβαση παραχώρησης

Απαντώντας στο αίτημα της διοίκησης της ΠΑΕ Παναχαϊκή ΓΕ 2005 προς το Δήμο Πατρέων, για παράταση παραχώρησης του Παμπελοποννησιακού μέχρι και τις 31 Μαρτίου 2015, ο αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού Ανδρέας Αθανασόπουλος, επανέλαβε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου βάσει της οποίας «δεν θα υπογραφεί νέα σύμβαση παραχώρησης» και ότι θα έπρεπε να παραδώσει τα κλειδιά μέχρι τη Δευτέρα 12 Γενάρη. Παράλληλα καλεί τη διοίκηση μέχρι την Παρασκευή 16 του μήνα να έχουν εκκενωθεί οι χώροι που χρησιμοποιεί η ΠΑΕ.

Ολόκληρη η επιστολή-απάντηση του Α. Αθανασόπουλου έχει ως εξής:

«Προς ΠΑΕ ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ Γ.Ε. 2005

Νομίμως Εκπροσωπούμενη

Σε απάντηση του γραπτού αιτήματός σας για παράταση παραχώρησης χώρων του Παμπελοποννησιακού Σταδίου στην ΠΑΕ Π.Γ.Ε. 2005, μέχρι και τις 31 Μαρτίου 2015, σας ενημερώνουμε ότι ισχύει η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας (604/8-12-2014), βάσει της οποίας "δεν θα παραχωρηθεί και δεν θα υπογραφεί νέα σύμβαση παραχώρησης και χρήσης των χώρων του Παμπελοποννησιακού Σταδίου προς την ΠΑΕ Π.Γ.Ε. 2005, για την περίοδο 2014-2015".

Για την ανωτέρω απόφαση, σας έχει ήδη αποσταλεί έγγραφό μας από τις 24 Δεκεμβρίου 2014, με Αρ. Πρωτ. 1237/9500/188726 και σας ενημερώναμε για την υποχρέωσή σας το αργότερο έως τις 12 Ιανουαρίου 2015 να αποχωρήσετε από τους χώρους που χρησιμοποιούσατε.

Γι’ αυτό η απάντησή μας σε ό,τι αφορά το αίτημά σας είναι αρνητική.

Κατόπιν αυτών, όπως καταλαβαίνετε, από τη Δευτέρα 12 του μήνα, καταλαμβάνετε το χώρο παράνομα.

Σας καλούμε μέχρι την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015 να έχετε εκκενώσει τους χώρους που χρησιμοποιείτε. Διότι με βάση την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου το Παμπελοποννησιακό Στάδιο προτιθέμεθα να το διαθέσουμε υπέρ του σχολικού αθλητισμού, του ερασιτεχνικού σωματειακού αθλητισμού και του μαζικού λαϊκού αθλητισμού».

Οι υποστηρικτές των μνημονίων είναι σε όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

"Αυγή" με ολίγη από Χρυσή Αυγή για να χτυπήσει τους ηρωικούς χαλυβουργούς
Προφανώς, καλοί ήταν οι απεργοσπάστες τσάτσοι του Μάνεση που έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στο ψηφοδέλτιο για το Σωματείου Μετάλλου



Μια "κινηματογραφική κριτική" με πολλά μηνύματα για το μέλλον


Στην στήλη κινηματογραφικής κριτικής της εφημερίδας "Αυγή" δημοσιεύτηκε η κάτωθι κριτική του Κώστα Τερζήγια την ταινία "Non Omnis Moriar" της Θ. Γραμματικού και της ομάδας παραγωγής "Locomotiva" -- ταινία για την ιστορική, σκληρή και πολύμηνη απεργία των εργατών της χαλυβουργίας:

«Non Omnis Moriar»
Σκηνοθεσία: Θεοδοσία Γραμματικού

Ντοκιμαντέρ για τη μεγάλη απεργία στη Χαλυβουργία του Μάνεση, που κράτησε 9 μήνες. Δυστυχώς οι δημιουργοί της ταινίας αποφεύγουν όλα τα δύσκολα ζητήματα που βγήκαν στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια αυτού του πολύμηνου αγώνα (όπως π.χ. τις ευχαριστίες του προέδρου του σωματείου στον Κασιδιάρη και τους χρυσαυγίτες για μερικά κιβώτια γάλα που πήγαν στους απεργούς - οι εικόνες αυτές που έκαναν τον γύρο της Ελλάδας έχουν «εξαφανιστεί» από την ταινία). Ο φακός εστιάζει συστηματικά στις σημαίες του ΠΑΜΕ, ενώ παρά τη μαρξιστικού τύπου φλυαρία που επενδύει τις εικόνες είναι φανερή η απουσία οποιασδήποτε ερευνητικής προσπάθειας που θα φώτιζε στοιχειωδώς τα πολλά και κρίσιμα ζητήματα τα οποία έβγαλε στην επιφάνεια αυτός ο αγώνας.



Το ιστολόγιο "Οικοδόμος" φιλοξενεί την απάντηση της ομάδας "Λοκομοτίβα":

Προς τον κ. Κώστα Τερζή και εφημερίδα “Η ΑΥΓΗ”
Κοινοποίηση ΜΜΕ

Στην κινηματογραφική σας κριτική της 8ης Ιανουαρίου 2015, μας κάνατε την τιμή να ασχοληθείτε με το ντοκιμαντέρ Non Omnis Moriar το οποίο και αναφέρεται στον πολύμηνο απεργιακό αγώνα των εργατών της Χαλυβουργίας Ελλάδας.

Το περιεχόμενο της κριτικής θεωρούμε πως επικεντρώνεται με εμπάθεια κατά του περιεχομένου της ίδιας της απεργίας και όχι εναντίον της ταινίας - πράγμα που θα ήταν απολύτως θεμιτό- ενώ παράλληλα ανακαλύπτει έλλειψη ως προς την ερευνητική δουλειά επάνω στο θέμα.

Ακόμα θα θέλαμε να σημειώσουμε πως οι αγώνες δεν σκηνοθετούνται σύμφωνα με τις όποιες σκηνογραφικές επιθυμίες του δημιουργού αλλά με βάση την ίδια την πραγματικότητα.

Μην επιθυμώντας να υποπέσουμε στο σφάλμα της μακρηγορίας –όπως αναφέρετε χαρακτηριστικά- ολοκληρώνουμε εδώ την επιστολή μας σημειώνοντας πως η φλυαρία του κ. Μαρξ επέτρεψε στην ταξική πάλη να βρει τα λόγια και τα εργαλεία της εδώ και 150 τουλάχιστον χρόνια.

Ομάδα «ΛΟΚΟΜΟΤΙΒΑ»
***

Το ιστολόγιο επιθυμεί να υπενθυμήσει, με αφορμή τα πιο πάνω, μια σειρά αναρτήσεών του από το παρελθόν, που από ό,τι δείχνουν τα πράγματα, θα έχουν μια αξία και για το μέλλον, για αυτό που περιμένει το εργατικό κίνημα στις μέρες που έρχονται:

18/2/2012 (ΙΙ)
***

Το ιστολόγιο θα ήθελε επίσης να υπενθυμίσει στον κύριο Τερζή ένα μικρό κομμάτι όσων έχει να του υπενθυμίσει, αυτό που αφορά δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του κόμματος που εκπροσωπεί σχετικά με τη Χρυσή Αυγή:

Αλ. Τσίπρας: «Σύγκρουση με την Χρυσή Αυγή, όχι με τους παραπλανημένους ψηφοφόρους της»

Ανοιχτή πρόσκληση προς του ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, τουλάχιστον εκείνους που δεν είναι φασίστες και νεοναζί, απηύθυνε ο Αλ. Τσίπρας το βράδυ της Τετάρτης, απορρίπτοντας την ίδια στιγμή κάθε κατηγορία περί «φλερτ» με την φασιστική οργάνωση.
Το Βήμα, 21/5/2014

Π. Σκουρλέτης: Είναι ευπρόσδεκτες οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής

Τις θέλετε αυτές τις ψήφους των πολιτών που κατευθύνθηκαν στη Χρυσή Αυγή;

Εν πάση περιπτώσει, δεν πρέπει να χαρίσουμε ανθρώπους που μέσα από τις δικές τους επιλογές ψήφισαν στον πρώτο γύρο τους ανθρώπους της Χρυσής Αυγής. Δεν είναι ένα ενιαίο νεοναζιστικό «πράγμα» αυτό που υποστήριξε τους βασικούς υποψηφίους της Χρυσής Αυγής, για να χρησιμοποιήσω μια φράση των προηγούμενων εβδομάδων…
Tribune, 19/5/2014 

«Κλείνει το μάτι» στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής ο Σακελλαρίδης

Ο κ. Σακελλαρίδης εξέφρασε τον προβληματισμό του για τα εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής και ξεκαθάρισε πως μίλησε ήδη από χθες το βράδυ για «το ναζιστικό μόρφωμα», προκειμένου να φανεί ότι δεν ψαρεύει «σε θολά νερά στο β” γύρο».

Διευκρίνισε ωστόσο ότι η παράταξή του δεν κλείνει την πόρτα στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, καθώς «προφανώς δεν είναι ναζιστές» το 15% των Αθηναίων.
In.news.gr, 19/5/2014

Ρένα Δούρου (ΣΥΡΙΖΑ) – Φασιστικό το «τσουβάλιασμα» των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής.

"Είναι φασιστικό να «τσουβαλιάζουμε» ψηφοφόρους», τόνισε η υποψήφια Περιφερειάρχης Αττικής με το ΣΥΡΙΖΑ, Ρένα Δούρου, αναφερόμενη στο ζήτημα της προσέγγισης των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης."
Voria.gr, 22/5/2014

Ν. Βούτσης προς ΝΔ: Μεθοδεύετε την θέση εκτός νόμου της Χρυσής Αυγής
28/2/2014

9/5/2014
***

Τα συμπεράσματα ανήκουν στην εργατική τάξη. Ο ιστολόγος τα έχει βγάλει προ πολλού και δεν έχει νόημα να τα επαναλάβει για άλλη μια φορά.

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Απολύσεις εργαζομενων στους Δήμους Χαλανδρίου, Πεντέλης, Αμαρουσίου και Ηρακλείου Ανακοίνωση του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής


Σε απολύσεις προχώρησαν οι δημοτικές αρχές του Βόρειου Τομέα.

Ειδικότερα, η δημοτική αρχή Χαλανδρίου (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) απέλυσε δύο εργαζόμενους στα ΚΕΠ με σειρά συμβάσεων, οι οποίοι δικαιώθηκαν πρωτόδικα, αλλά η δημοτική αρχή άσκησε έφεση στη δικαστική απόφαση και τους απέλυσε.

Τέσσερεις παιδαγωγούς απέλυσε και η δημοτική αρχή Πεντέλης (ΝΔ), οι οποίοι επίσης είχαν δικαιωθεί πρωτόδικα.

Παράλληλα, η δημοτική αρχή του Δήμου Αμαρουσίου προχώρησε στην απόλυση 29 εργαζομένων ατόμων με ειδικές ανάγκες, που είχαν προσληφθεί μέσω του προγράμματος τρία συν ένα, και δούλευαν στην αναπτυξιακή εταιρεία του δήμου.

Την ίδια στιγμή, η δημοτική αρχή του Δήμου Ηρακλείου (ΠΑΣΟΚ) προχώρησε στην απόλυση τριών ακόμα εργαζομένων στο δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό.

Η δημοτική αρχή του Δήμου Νέας Ιωνίας (ΣΥΡΙΖΑ) προχώρησε σε άθλια συνδικαλιστική και πολιτική δίωξη εργαζόμενης, μέλους του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής, μη σεβόμενη τα 30 χρόνια υπηρεσίας της στον κοινωνικά ευαίσθητο τομέα των ΚΑΠΗ, και μεταθέτοντάς την -για λόγους που εξυπηρετούν τους πολιτικούς της σχεδιασμούς- σε άλλη υπηρεσία.

Τις απολύσεις καταγγέλλει το Συνδικάτο Εργαζομένων στους ΟΤΑ Αττικής, τονίζοντας ανάμεσα σε άλλα:

«Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, η λύση βρίσκεται στην οργάνωση των εργαζομένων με τις ταξικές δυνάμεις, στην κατεύθυνση της διεκδίκησης των δικών τους συμφερόντων, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς με πλήρη δικαιώματα. Να μην έχουμε καμιά αυταπάτη. Κυβέρνηση και επίδοξοι διαχειριστές της αστικής εξουσίας δεν θα υπολογίσουν ούτε γιορτές ούτε εκλογές για να επιβάλουν τις προαποφασισμένες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Το Συνδικάτο καλεί τους εργαζόμενους «με την ψήφο τους και με τον αγώνα τους να καταδικάσουν αυτή τη βάρβαρη αντιλαϊκή, αντεργατική πολιτική».

Διαβάστε στο συνημμένο ολόκληρη την ανακοίνωση

Νίκος Μπογιόπουλος: «Είμαι κομμουνιστής, για τέτοια κυβέρνηση ψηφίζω»
Αυτός είναι ο άλλος δρόμος κύριοι!

Τόσα δάκρυα έχυσε κάθε λογής ναυάγιο της ταξικής πάλης να μας πείσει ότι ο Μπογιόπουλος εκδιώκεται από την "κακή" ηγεσία του ΚΚΕ αλλά εκείνος και το ΚΚΕ πεισματικά τους διαψεύδουν. 


Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

Δεν είναι Ιφιγένεια η Αριστερά, για να την κάνει θυσία ο ΣΥΡΙΖΑ

Του Τάκη Βαρελά
Ήμουν, δεν θα ήμουν 18χρονος, τότε, κάπου εκεί, στα 1980 με 1981.
Παραμονές εκλογών.
Τότε που το ΠΑΣΟΚ, έκλεινε σε όλους τους τόνους: «Στις 18 σοσιαλισμό!»
Αναρωτήθηκα και εγώ, νέο μέλος της ΚΝΕ, τότε.
Βρε, μήπως; είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε!
Δεν σας κρύβω, παιδί τότε, ταλαντεύθηκα! Φοβήθηκα! Και λέω μήπως;
Άλλωστε, παλιοί «αριστεροί» είχαν μεταλλαχθεί, είχαν ήδη ενσωματωθεί στο ΠΑΣΟΚ εκείνης της εποχής.
Από παντού: Πυρ ομαδόν, προς το ΚΚΕ.
«Φοβάστε να μας ψηφίσετε! Θα κάνουμε κυβέρνηση μαζί…
Φοβάστε να μας στηρίξετε, για να φύγει η επάρατος δεξιά, που σας κυνήγησε..»
Άλλοι πάλι έλεγαν: «Αύριο θα συνεργαστούμε ….και εμείς για κει που πάτε και σεις, πάμε… για το σοσιαλισμό, αλλά τώρα, είναι ευκαιρία. Να φύγουν αυτοί… και μετά βλέπουμε… Τι φοβάστε;»
Κουβέντα, πραγματικό πλευροκόπημα του ΚΚΕ, που έπιανε τόπο, ιδιαίτερα σε αριστερούς κυνηγημένους, κατατρεγμένους από τους κατά τόπους νταήδες των αστικών κυβερνήσεων.
Πλευροκόπημα σε απλούς ανθρώπους, που τη βία του εκμεταλλευτικού συστήματος την ένοιωσαν στο πετσί τους, γιατί τους άφηναν χωρίς δουλειά, με πεινασμένα και αγράμματα παιδιά, με συγγενείς εξόριστους, αριστεροί και κομμουνιστές, δακτυλοδεικτούμενοι, «μιάσματα» !!
Τηρουμένων των αναλογιών, το έργο επαναλαμβάνεται, με ακριβώς τον ίδιο στόχο, αλλά σε μεγαλύτερο βάθος.
Παρά τις δυσκολίες, αυτό το ΚΚΕ και αυτή η αριστερά, στάθηκε και στέκεται όρθια όχι από φόβο αλλά αξιακή υπερηφάνεια για το περί δικαίου αίσθημα και όχι μόνο.
Αυτοί οι αριστεροί, μπορεί να μην μπήκαν, μπορεί να μην στρατεύθηκαν στο ΚΚΕ, αλλά γνώριζαν και γνωρίζουν, ότι πηγή και αιμοδότης όλων των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων του λαού μας, μικρών και μεγάλων, ήταν το ΚΚΕ και οι κομμουνιστές.
Εδώ βρίσκεται το μεγάλο βάθος και η αξία της πολιτικής του ΚΚΕ.
Εδώ, σε αυτήν την πολιτική, αναγνωρίζουν τα χαρακτηριστικά τους, οι πραγματικοί αριστεροί!
Ως συμπορευόμενοι με το ΚΚΕ
Σύντροφοι και συναγωνιστές.
Απείθαρχοι και ανυπότακτοι!

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Την τερμάτισε...

Το περίφημο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης»

Απόδειξη ότι δεν πρόκειται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να ξηλώσει το αντιλαϊκό - αντεργατικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα και ενισχύθηκε ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης με τη μνημονιακή πολιτική, είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην εργατική - λαϊκή απαίτηση για ανάκτηση του σύνολου των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι, όλα όσα έχασαν την προηγούμενη πενταετία σε συνθήκες κρίσης. Ορίστε τι δήλωσε άλλο ένα στέλεχος της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ, ο Δ. Στρατούλης, πριν μερικές ημέρες:«Κατάργηση του μνημονίου σημαίνει εφαρμογή του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης».
Να σημειώσουμε ότι αυτό το πρόγραμμα παρουσιάστηκε στην αρχή περίπου ως το πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, καλλιεργώντας προσδοκίες για πολλά περισσότερα στη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας. Ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός, τα στελέχη του παρουσιάζουν το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ως το μοναδικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον για την τετραετία, αν σχηματίσει κυβέρνηση. Οποιος περίμενε κάτι παραπάνω, καλά θα κάνει να ρίξει ακόμα πιο κάτω τις προσδοκίες τους.
Δεσμεύσεις απευθείας στο κεφάλαιο
Τι περιλαμβάνει όμως το περίφημο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης»; Η λιγότερο προβεβλημένη πλευρά του, είναι αυτή που αφορά τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ απευθείας στο κεφάλαιο. Το πρόγραμμα προβλέπει επιδοτήσεις των επιχειρήσεων για την πρόσληψη εργατικού δυναμικού, μείωση του ενεργειακού κόστους, διευκολύνσεις σε ό,τι αφορά δάνεια και τα χρέη. Προβλέπει ακόμα το κράτος να λειτουργεί ως εργαλείο αναπτυξιακού σχεδιασμού και ως αρωγός του πραγματικού επενδυτή, του υγιούς επιχειρηματία.
Τι λιγότερο έκανε ή προσπάθησε να κάνει η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια; Τι διαφορετικό έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ, προσπαθώντας να τονώσουν τα επιχειρηματικά κέρδη με φτηνότερα εργατικά χέρια και περιορισμό του κόστους της Ενέργειας;
Για τους επιχειρηματίες είναι και τα παρακάτω «αναπτυξιακά εργαλεία» που περιέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης»: Διοχέτευση πόρων στη λεγόμενη «πραγματική οικονομία», θεσμοθέτηση ισχυρών φορολογικών κινήτρων για τα πρώτα χρόνια λειτουργίας των ελληνικών νεοφυών επιχειρήσεων, απλοποίηση αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων, ρύθμιση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, ως προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ρυθμίσεις για ενίσχυση ανταγωνισμού, καταπολέμηση καρτέλ και μείωση των τιμών, δημόσιες επενδύσεις, ως ατμομηχανή για τον ιδιωτικό τομέα.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάζει αυτά τα μέτρα ως ευεργετικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, όμως αυτοί που θα βγουν πραγματικά κερδισμένοι θα είναι οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Αλλωστε, τα λεφτά που λέει ότι θα χρησιμοποιήσει προέρχονται από τα ΕΣΠΑ και διοχετεύονται για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, ενισχύοντας την τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επιχειρηματιών.
Ψιχία αντί ψήφων
Κατά τα άλλα, το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» προβλέπει μέτρα για την αντιμετώπιση της « ανθρωπιστικής κρίσης», όπως την ονομάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή μέτρα διαχείρισης και όχι αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας (π.χ., τα συσσίτια, το δωρεάν ρεύμα σε άπορους, τα προγράμματα εξασφάλισης στέγης κλπ.). Ξεχωρίζουμε ακόμα τα εξής:
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να αποκαταστήσει μόνο τη 13η σύνταξη και μόνο για τους συνταξιούχους που έχουν εισόδημα κάτω από 700 ευρώ. Με βάση το κονδύλι που λένε ότι θα διαθέσουν και τον αριθμό των συνταξιούχων με εισόδημα κάτω από 700 ευρώ, αυτό ισοδυναμεί με αύξηση 1,28 ευρώ τη μέρα! Ούτε συζήτηση για αποκατάσταση της 13ης και 14ης σύνταξης για όλους, για αποκατάσταση των συντάξεων τουλάχιστον στο ύψος πριν την κρίση, για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού για τους δημόσιους υπαλλήλους και επαναφορά των μισθών τους στα επίπεδα πριν τις περικοπές.
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται γενικόλογα αποκατάσταση του κατώτατου μισθού. Στην πραγματικότητα, για το μόνο που δεσμεύεται (κατέθεσε και σχετική πρόταση νόμου) είναι να καταργήσει την ΠΥΣ 6/2012 με την οποία αναστάλθηκε κάθε διαπραγμάτευση για την υπογραφή ΕΓΣΣΕ και ο κατώτατος μισθός ορίστηκε από την κυβέρνηση στα 586 και 511 ευρώ μεικτά για τους πάνω και κάτω των 25 χρονών αντίστοιχα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δε λέει ότι θα επαναφέρει με νόμο τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ μεικτά. Απλά θα επαναφέρει τη συλλογική διαπραγμάτευση για τον καθορισμό του. Αλήθεια, όμως, ποιος είναι τόσο αφελής να πιστεύει ότι η σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και οι βιομήχανοι θα συμφωνήσουν σε αυξήσεις 22% και 32%, όσο δηλαδή χρειάζεται για να φτάσει ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ μεικτά; Μόνο η ανασύνταξη του κινήματος και η όξυνση της ταξικής πάλης μπορεί να επιβάλλει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Αυτά όμως τα ξορκίζει και τα υπονομεύει ο ΣΥΡΙΖΑ.
  • Ακόμα πιο πέρα: Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων αμείβεται με 200 και 300 ευρώ, εξαιτίας των ελαστικών μορφών απασχόλησης που κάνουν θραύση, κύρια στους νέους. Επίσης, μια στις δυο θέσεις εργασίας που δημιουργούνται είναι ελαστικής απασχόλησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπόσχεται να καταργήσει τους νόμους που προάγουν την ελαστικότητα στην αγορά εργασίας. Αντίθετα, αν κρίνουμε από τις εξαγγελίες του για επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών, θα τις ενισχύσει κιόλας. Αυτό σημαίνει ότι, ακόμα κι αν αυξηθεί ο κατώτατος μισθός, ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων, αυτοί που σε τελική ανάλυση έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη επειδή είναι οι χειρότερα αμειβόμενοι, δεν πρόκειται να δουν ουσιαστική διαφορά στα εισοδήματά τους, πόσο μάλλον να βελτιώσουν ουσιαστικά το βιοτικό τους επίπεδο.
  • Για τους άνεργους, ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε από το 2012 ότι θα αυξήσει το επίδομα στα 461 ευρώ και θα διπλασιάσει το διάστημα που το χορηγεί ο ΟΑΕΔ. Στο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» όλα αυτά πήγαν περίπατο. Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι άνεργοι το μόνο που έχουν να περιμένουν είναι η ανακύκλωση των ίδιων πενιχρών κονδυλίων με «κοινωνικά κριτήρια», περιμένοντας στην ουρά για μια από τις ...300.000 θέσεις εργασίας που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τα αναπτυξιακά τους προγράμματα. Πρόκειται για τον ορισμό του «ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι»...
Για κερασάκι στην τούρτα, ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωσε σε όλους τους τόνους ότι «όλες οι προτάσεις γίνονται υπό τις συνθήκες ισοσκελισμένου προϋπολογισμού. Δεν επιστρέφουμε στα ελλείμματα». Αυτό βεβαίως θα καθορίζει και τα ψίχουλα στο λαό, αφού οι παροχές στο κεφάλαιο είναι δεδομένες, για να ανακάμψει -όπως λένε- η οικονομία.

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Κι αν έρχονταν οι κομμουνιστές;

Του Νίκου Μπογιόπουλου από τον Ενικό

Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα μας πάρουν τα σπίτια. Τελικά τα σπίτια, από Αμερική και Ισπανία μέχρι Ελλάδα, τα παίρνουν οι (καπιταλιστές) τραπεζίτες.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα καταργήσουν τις εκλογές. Τελικά εκείνοι που ενοχλούνται από τις εκλογές είναι «ο Moody’s» (της κυρίας Βούλτεψη), οι «tour oparators» (του κ.Σταύρου Θεοδωράκη), τα όρνεα των (καπιταληστρικών) «οίκων» και οι χαρτογιακάδες της (καπιταλιστικής) Κομισιόν.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα πεινάσουμε. Τελικά για την ύπαρξη στην Ελλάδα των 6,3 εκατομμυρίων φτωχών και των 700.000 υποσιτισμένων παιδιών θα φταίει ότι έχουμε… κομμουνισμό.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και δεν θα έχουμε ελευθερία. Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν, αλλά ήρθε η «ελευθερία» των μαγκαλιών. Της τηλεοπτικής «αντικειμενικότητας». Του «μαύρου» στην ΕΡΤ και της «απαγόρευσης συναθροίσεων». Ηρθε η «ελευθερία» της μετανάστευσης, των αυτοκτονιών και των ΜΑΤ που επιτίθενται από συνταξιούχους μέχρι σε ανάπηρους.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και θα μας κάνουν μια «αποκλεισμένη Κούβα της Μεσογείου». Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν. Αλλά η Ελλάδα εκείνο που απολαμβάνει είναι η ευρωενωσιακή… ευρυχωρία του εταιρισμού της με τη Γερμανία. Είναι η… ευρυχωρία που τις παρέχουν οι εξ Ανατολών ΝΑΤΟικές «συμμαχίες» της με την Τουρκία όσο και οι προς Βορρά «φιλίες» της από Σκόπια μέχρι Αλβανία. Είναι η ελεύθερη Ελλάδα της ελεύθερης Μεσογείου που βιώνει την… ευρυχωρία που καθορίζεται από τις θηλιές που έχουν περάσει στο λαιμό της χώρας οι κοσμοπολίτικες Αγορές. Πρόκειται για τις «φιλελεύθερες» (και καπιταλιστικές πάντα) Αγορές τις οποίες εκλιπαρεί και προσκυνάει η κυβέρνηση. Πρόκειται για τις ίδιες Αγορές με τις οποίες διαπραγματεύεται και συνεννοείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι κομμουνιστές θα έρθουν και μαζί τους θα φέρουν τη δυστυχία στον τόπο. Τελικά οι κομμουνιστές δεν ήρθαν. Ας δούμε, όμως, τι ήρθε: «Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει, τα ποσοστά κατάθλιψης στη χώρα μας έχουν αυξηθεί κατά 50% μέσα στην τριετία 2011 – 2013 (…). Είναι ενδεικτικό ότι στην έρευνα του ΟΟΣΑ “Καλύτερη Ζωή” οι Έλληνες βάζουν μηδέν (0) στην ικανοποίηση που αντλούν από τη ζωή τους. Πιο συγκεκριμένα, οι κάτοικοι της χώρας μας είναι, σύμφωνα με τα στοιχεία, οι πιο δυστυχισμένοι ανάμεσα σε 36 χώρες του ΟΟΣΑ» (από τα χτεσινά «Νέα»).
Ευτυχώς, λοιπόν, που γλιτώσαμε από τη δυστυχία του… κομμουνισμού. Φαντάζεστε τι θα μπορούσε να έχει πάθει η χώρα αν έπεφτε στα χέρια τους; Αλλά τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει. Το εγγυάται ο κ.Σαμαράς, ο κ.Βενιζέλος, ο κ.Γιακουμάτος, ο κ.Πλεύρης, ο κ.Στουρνάρας. Το διαβεβαιώνει με τον δικό του τρόπο (σσ: «η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ δεν αμφισβητείται») ο κ.Τσίπρας.
Και βασικά θα το εγγυάται όσο διαρκεί (ως πότε;) η σχέση αιχμαλωσίας του λαού μας με το ίδιο το σύστημα που τον πνίγει. Μια σχέση που μοιάζει πολύ με εκείνη ανάμεσα στους δυο ήρωες του Στάινμπεκ στο «Άνθρωποι και ποντίκια». Τη σχέση μεταξύ του αδύναμου, πλην σατράπη και καταφερτζή Τζορτζ και του χειροδύναμου αγαθού γίγαντα Λένι.
O Λένι όλη του τη ζωή παρέμενε γαντζωμένος πάνω στο Τζορτζ επειδή τον έσωσε από πνιγμό. Ξεχνούσε, όμως, ο Λένι ότι αυτός ήταν, ο «σωτήρας» του ο Τζορτζ, που τον είχε σπρώξει στα άπατα νερά…

email: mpog@enikos.gr

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ στην ΚΕ του ΚΚ Κούβας για την 56η επέτειο της Επανάστασης: Συνεχίζουμε τον αγώνα για την άρση του εγκληματικού αποκλεισμού της Κούβας


Μήνυμα για την 56η επέτειο της νίκης της Επανάστασης στην Κούβα, που γιορτάζεται αυτές τις μέρες, απέστειλε η ΚΕ του ΚΚΕ στην ΚΕ τουΚομμουνιστικού Κόμματος Κούβας. Σε αυτό σημειώνεται:

«Αγαπητοί σύντροφοι,

Χαιρετίζουμε την 56η επέτειο της νίκης της Επανάστασης στην Κούβα, στην πρώτη αμερικανική χώρα όπου πραγματοποιήθηκε η σοσιαλιστική επανάσταση.

Μοιραζόμαστε τη χαρά των εργατών, όλου του λαού της Κούβας, για την επιστροφή στην πατρίδα και των τελευταίων από τους 5 Κουβανούς πατριώτες που παρέμειναν άδικα φυλακισμένοι 16 χρόνια στις ΗΠΑ.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για την άρση του εγκληματικού αποκλεισμού, την κατάργηση της Κοινής Θέσης της ΕΕ, την απόκρουση κάθε υπονομευτικής προσπάθειας.

Με αφορμή τον ντόρο για τις "παροχές" της "ΚΑΡΕΛΙΑΣ"
Φοροδιαφυγή και φοροαπαλλαγή

Επειδή πολύ ντόρος έγινε και φέτος για τις "παροχές" της καπνοβιομηχανίας ΚΑΡΕΛΙΑΣ προς τους εργαζόμενους (λες και τα κέρδη βγήκαν από μόνα τους δεν είναι από τον κόπο των εργαζόμενων) αναδημοσιεύουμε την παρακάτω ανάρτηση που δείχνει τι γλυτώνει ο Καρέλιας και ο κάθε Καρέλιας νόμιμα,σύμφωνα με τους νόμους του κράτους που τους ανήκει.

Η δημοσιοποίηση των ονομάτων των γιατρών φοροφυγάδων και η συνέχιση του φαινομένου με άλλες κατηγορίες επαγγελματιών ελλοχεύει κινδύνους για την κοινωνία και τους εμπλεκόμενους. Απο τη μια θέτει τη μια κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη, αφού εκπέμπεται το μήνυμα ότι για το κόψιμο των μισθών ευθύνονται οι φοροφυγάδες γιατροί, δικηγόροι, υδραυλικοί, κομμωτές, νεκροθάφτες κλπ, ενώ από την άλλη μετατρέπει τους καταγγελόμενους σε καταδικασθέντες δίχως δίκη. Πέρα, όμως, από αυτά τα προβλήματα αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από την εξέταση του προβλήματος της φοροαπαλλαγής που γίνεται νόμιμα και είναι σαφώς σοβαρότερο σε σχέση με την φοροδιαφυγή. Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία.

Την απαλλαγή του κοινωφελούς Ιδρύματος Γεωργίου και Βικτωριας Καρέλια από την καταβολή φόρου κληρονομιάς αποφάσισε το Β' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας. 

Συγκεκριμένα, το ΣτΕ, με την υπ' αριθμόν 1369/2010 απόφασή του, αναίρεσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που έκανε δεκτή πράξη καταλογισμού προϊσταμένου της ΔΟΥ Αθηνών του έτους 2002 για επιβολή φόρου κληρονομιάς, ύψους 11.717.930 ευρώ.
Το 2000, ο Γεώργιος Καρέλιας άφησε στο εν λόγω ίδρυμα το 22% των μετοχών (187.332 ανώνυμες μετοχές), που είχε της καπνοβιομηχανίας Καρέλια. Το Ίδρυμα το έτος 2001 υπέβαλε δήλωση φόρου κληρονομιάς, ενώ παράλληλα δήλωσε ότι η κληρονομιά απαλλάσσεται από το φόρο.
Σε έλεγχο που πραγματοποίησε η ΔΟΥ δεν δέχθηκε τον ισχυρισμό του ότι απαλλάσσεται του φόρου κληρονομιάς και υποστήριξε ότι δεν εκπλήρωσε πλήρως τους σκοπούς του (χορήγηση υποτροφιών, ενίσχυση και επιχορήγηση μελετών, ερευνών, κ.λπ.).
Ειδικότερα, η ΔΟΥ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Ίδρυμα "εν τοις πράγμασι δεν επεδίωξε τους κατά το καταστατικό του κοινωφελείς σκοπούς, δεδομένου ότι δεν παρουσίασε καμία απολύτως δραστηριότητα προς την επίτευξή τους, και ως εκ τούτου δεν ενέπιπτε στις απαλλακτικές διατάξεις του άρθρου 25 του ν.δ. 118/1973, συνεπώς έπρεπε να υπαχθούν σε φόρο κληρονομιάς οι ανώνυμες μετοχές που κληρονόμησε από τον αποβιώσαντα Γεώργιο Καρέλια".

ΔΙΚΗ ΜΑΣ Η ΒΑΡΚΙΖΑ, ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ Ο ΕΛΑΣ, ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΙ Η ΚΑΖΕΡΤΑ ΚΑΙ Ο ΔΣΕ


Από το leninreloaded.blogspot.com

Είναι κι αυτή μια διαφορά φιλοσοφίας, τελικά. Για κάποιους, συνέχεια έχει το κράτος: για παράδειγμα, μια μελλοντική κυβέρνηση διαφορετική απ' τη σημερινή δεν θα μπορεί να πουλάει τρέλα για όσα έχει συμφωνήσει η σημερινή, επειδή διακυβερνά το ίδιο κράτος, το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος. Αυτό είναι σωστό: το κράτος, εφόσον παραμένει καπιταλιστικό, παραμένει το ίδιο κράτος, αλλά όταν το λέμε εμείς, δεν αρέσει καθόλου στους θιασώτες της "ελπίδας" και της "αλλαγής". Μάλλον επειδή δεν είμαστε όμορφοι.

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτοί που λένε ότι το κράτος έχει συνέχεια, λένε το αντίθετο για το κόμμα. Καμία συνέχεια δεν έχει για αυτούς το κόμμα. Άλλο ο ΣΥΝ, λένε, άλλο ο ΣΥΝ μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, άλλο η ΑΚΟΑ, άλλο η Ρόζα, άλλο η ΚΟΕ, κι άλλο η ΔΕΑ. Άλλο ο Βίτσας, άλλο ο Δρίτσας, άλλο ο Στρατούλης κι άλλο ο Παπαδημούλης. Άλλο το City και το Brookings, άλλη η "Αυγή", άλλο το 'Ίσκρα", άλλο το "Κόκκινο", άλλο η "Νεολαία ΣΥΝ", άλλο η Δραπετσώνα, άλλο ο Δήμος Αριστοτέλη, κι άλλο το συνέδριο "Αριστερά και Εκκλησία." Όσο πιο πολύ πιστεύεις στην ανάγκη για συνέχεια του κράτους, φαίνεται, τόσο πιο πολύ διακηρύττεις την φαντασμαγορική ασυνέχεια του κόμματος. "Πολυτασικότητα" δεν το λέτε; Θεσπέσιο συνώνυμο του "ουδεμίαν ευθύνη αναλαμβάνουμε."

Με μας, ισχύει το αντίστροφο, τρόπον τινά. Η συνέχεια του κράτους είναι πράγμα σοβαρό, δεν το παίρνουμε ελαφρά, αλλά αυτή τη συνέχεια είναι που θέλουμε να σπάσουμε. Κι απ' την άλλη, το κόμμα, το κόμμα έχει συνέχεια. Δεν είναι "άλλο" το κόμμα του 1936 κι "άλλο" του 44, "άλλο" του 56 κι "άλλο" του 89, και πάλι "άλλο" του 98 κι "άλλο" του 2014. Όχι επειδή είναι τα ίδια, φυσικά. Όχι επειδή υπάρχει μια μεταφυσική και απαράλλαχτη ουσία του κόμματος. Επειδή είμαστε το ίδιο υπεύθυνοι για όλα σαν να 'ταν όλα, τα καλύτερα και τα χειρότερα, δικές μας πράξεις. Επειδή τα βαριά ονόματα είναι ονόματα με τα οποία δεν εισπράττεις απλώς χειροκρότημα (αλλιώς, σιγά τη δυσκολία!), αλλά χλεύη, ειρωνεία, απαξίωση, καχυποψία, ή και ξύλο, διώξεις, φυλακές, ό,τι τύχει στην κάθε γενιά. Κι εδώ που τα λέμε, αν εισπράξεις ποτέ το ένα (το χειροκρότημα) είναι επειδή εισέπραξες το άλλο μέχρι σκασμού. Και επειδή άντεξες. Και επειδή δεν φυγοδικείς απ' ό,τι μαγνητίζει σ' αυτό το όνομα όλο το μίσος και τη χολή του κόσμου. Δεν το αλλάζεις αναλόγως του αν είναι δημοφιλές ή όχι. Γι αυτό είναι βαρύ. Κι αυτή είναι η συνέχεια του κόμματος: κάθε γενιά θα σηκώσει το δικό της σταυρό, βαρύτερο ή ελαφρύτερο, και θα κριθεί στα μάτια της επόμενης. Τέτοια συνέχεια, έχει αποδειχτεί, δεν την θέλει κανένας απ' αυτούς που πίνουν νερό στη συνέχεια του κράτους. Γι αυτό επινοούν κάθε τρεις και λίγο ονόματα, αλλάζουν λογότυπα, διαφημιστικές εταιρείες, αλλάζουν σημαίες -- ενίοτε εμφανίζονται με λευκές, ενίοτε κάνουν πως δεν αναγνωρίζουν τις μαύρες, ενίοτε τις κάνουν εμπριμέ. Εμείς όμως λέμε: ΔΙΚΗ ΜΑΣ Η ΒΑΡΚΙΖΑ, ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ Ο ΕΛΑΣ, ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΙ Η ΚΑΖΕΡΤΑ ΚΑΙ Ο ΔΣΕ. Τα τρυπημένα στομάχια, τα χαλασμένα δόντια, η υψωμένη γροθιά, οι σύντροφοι στο κρεβάτι του νοσοκομείου που φεύγουν. Και όλα τα οικτρά λάθη, και η μαύρη απογοήτευση, και το παλαβό πείσμα, και όλος ο αδιανόητος ηρωισμός.

Με σας...με σας τι να πούμε; 

Όταν τολμήσετε κάποτε να αναμετρηθείτε με τη δική σας ιστορία (αυτή, ντε, που σβήνετε!), μπορεί να μπορέσετε να κρατήσετε, έστω, παρέα στον εαυτό σας. Αυτόν απ' τον οποίο όλο τρέχετε να γλιτώσετε, μα όλο σας προφταίνει.