Τμήματα της αστικής τάξης στηρίζουν ανοιχτά ΣΥΡΙΖΑ Η περίπτωση των φαρμακοβιομηχάνων

Οι επιχειρηματίες της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, σχεδόν ανυπομονούν να «έρθει στα πράγματα» ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστική η ομιλία που έκανε στις 18/11/2014 στο «Badminton» ο Δ. Γιαννακόπουλος της ΒΙΑΝΕΞ, σε εκδήλωση της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), όπου οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου κατέθεσαν μεταξύ άλλων το αίτημα να καλύψουν το 70% των φαρμάκων στην αγορά και το 50% στα δημόσια νοσοκομεία.

Ο Δ. Γιαννακόπουλος είπε ανάμεσα σε άλλα: «Δεν συμβαδίζουν οι αξίες και οι στόχοι μας με αυτούς της σημερινής κυβέρνησης που οδηγεί τους πολίτες στην εξαθλίωση. Ερχεται, όμως, η ώρα της αλλαγής...». Εννοείται ότι η «αλλαγή» ταυτίζεται με την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, οι επιχειρηματίες του φαρμάκου τον αβαντάρουν απροκάλυπτα, μέσα και από συγκεκριμένα σάιτ που χρηματοδοτούν.

Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει τους ντόπιους φαρμακοβιομήχανους να περιμένουν πώς και πώς να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς δεν είναι η έγνοια τους για την «εξαθλίωση που οδηγεί τους πολίτες» η σημερινή αντιλαϊκή πολιτική, που είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Κρίνοντας από τις τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεραίνουμε ότι οι εγχώριες βιομηχανίες τρέφουν μεγάλες προσδοκίες για «ρυθμίσεις» στην ελληνική αγορά του φαρμάκου, που θα ισχυροποιήσουν τη θέση τους απέναντι στις ξένες φαρμακοβιομηχανίες.

Μια τέτοια εξέλιξη δεν θα αυξήσει μόνο την κερδοφορία τους, αλλά θα τους επιτρέψει από καλύτερη θέση να διαπραγματευθούν με τις ξένες πολυεθνικές τις μελλοντικές συνεργασίες, αφού ούτως ή άλλως συνεργάζονται στενά στην παραγωγή και στη διακίνηση σκευασμάτων.

Με το νι και με το σίγμα...

Στην εκδήλωση της ΠΕΦ στο «Badminton» παραβρέθηκαν εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ο Γ. Μπασκόζος, υπεύθυνος για την Υγεία από την ΠΓ, και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Π. Κουρουμπλής. Μιλώντας στην εκδήλωση των φαρμακοβιομηχάνων, ο Γ. Μπασκόζος είπε: «(...) τα εγχώρια παραγόμενα ποιοτικά ελεγμένα φάρμακα μπορούν να αποτελέσουν, εκτός απ' τον κοινωνικό ρόλο, και ατμομηχανή της κίνησης της οικονομίας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Εμείς αυτό το παίρνουμε πολύ σοβαρά υπόψιν. Θέλουμε και θα στηρίξουμε την εγχώρια παραγωγή. Θέλουμε την αύξηση της διείσδυσης των γενοσήμων, των ποιοτικά ελεγμένων με έναν άλλον αναβαθμισμένο ΕΟΦ, για να μπορούν όλοι να έχουν πρόσβαση στο φάρμακο που έχουν ανάγκη (...) Να βάλουμε τα θεραπευτικά πρωτόκολλα μέσα στην καθημερινή πράξη του ιατρικού Σώματος, με τη συναίνεσή του, με την πλήρη ενημέρωσή του (...) Θα επιδιώξουμε και θα καθιερώσουμε ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, στο οποίο βεβαίως αυτοί που έχουν θα δίνουν περισσότερα, αλλά οι όροι θα είναι σταθεροί».

Ο Π. Κουρουμπλής είχε εκπροσωπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και στην κοπή της πίτας της ΠΕΦ, το Φλεβάρη του 2014. Παίρνοντας το λόγο, είπε τότε: «Εμείς εκτιμούμε ότι ο τομέας της παραγωγής αξιόπιστου ελληνικού φαρμάκου είναι ένας τομέας που δίνει στην Ελλάδα συγκριτικό πλεονέκτημα. Διαθέτει η χώρα υψηλή τεχνογνωσία, άλλωστε αυτό το αποδεικνύουν οι προσπάθειες των ελληνικών εταιρειών και η δυνατότητά τους να ανταγωνίζονται με αξιόπιστο τρόπο και να μπαίνουν σε αγορές της Ευρώπης και αλλαχού (...) Απαιτείται δίπλα σε αυτές τις προϋποθέσεις μια πολιτική βούληση που θα 'ρθει σε σύγκρουση - είναι αναγκαίο στο πλαίσιο της ίδιας της λειτουργίας της αγοράς - να 'ρθει σε σύγκρουση και με ξένα συμφέροντα (...) Ως αυριανή διακυβέρνηση της χώρας είμαστε αποφασισμένοι να αναπτύξουμε αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας(...)».

Νωρίτερα, τον Οκτώβρη του 2013, η Ειρ. Αγαθοπούλου, εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, είχε μιλήσει κι αυτή σε εκδήλωση της ΠΕΦ και είπε μεταξύ άλλων: «Στηρίζουμε την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία αναγνωρίζοντας ότι μέχρι τώρα έχει συνεισφέρει στην ανάπτυξη της χώρας, προσφέροντας χιλιάδες θέσεις εργασίας. Είμαστε όμως σίγουροι ότι με πολιτικές πρωτοβουλίες μπορεί να κάνει ακόμα περισσότερα. Και εμείς θα τη στηρίξουμε (...) Θεωρούμε απαραίτητη την εφαρμογή μιας σταθερής και διαφανούς πολιτικής έναντι των εταιρειών εκείνων που παράγουν και διαθέτουν στην ελληνική αγορά φάρμακα μοναδικά και απαραίτητα. Η εμμονή άσκησης πολιτικής με μόνο κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή οδηγεί στη διάλυση της εγχώριας παραγωγής και απώλεια θέσεων εργασίας (...) Και αυτό γιατί στη λογική της χαμηλότερης τιμής δεν περιλαμβάνεται η προστιθέμενη αξία της εγχώριας παραγωγής, που όλες οι προηγμένες χώρες τη συνυπολογίζουν και με το παραπάνω».

Οι βιομήχανοι κερδίζουν...

Αρα, η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στα «θέλω» των εγχώριων φαρμακοβιομηχάνων είναι δεδομένη. Σημειώνουμε εδώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εχθρεύεται με αυτόν τον τρόπο τις ξένες πολυεθνικές του φαρμάκου, στις οποίες υπόσχεται «καθαρούς όρους» στο παιχνίδι του ανταγωνισμού. Αν δούμε, όμως, τις εξελίξεις στον κλάδο, συμπεραίνουμε ότι η διαχρονική στήριξη των φαρμακοβιομηχάνων, για την οποία δεσμεύεται και ο ΣΥΡΙΖΑ, κάθε άλλο παρά διασφάλισε τα συμφέροντα των εργαζομένων στις φαρμακοβιομηχανίες και των ασθενών, που πληρώνουν «χρυσάφι» τη συμμετοχή τους στα φάρμακα.

Ο κλάδος του Φαρμάκου - Καλλυντικού είναι ένας από τους πιο «δυναμικούς» και κερδοφόρους της ελληνικής βιομηχανίας. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι χτυπήθηκαν λιγότερο από την κρίση, γρήγορα εμφάνισαν σημάδια σταθεροποίησης και ανάκαμψης, ενώ τα τελευταία στοιχεία δείχνουν άνοδο στην παραγωγή, στις πωλήσεις και τις εξαγωγές.

Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, «η ύφεση της ελληνικής οικονομίας επηρέασε σχεδόν το σύνολο της μεταποίησης, με τον δείκτη να διαμορφώνεται το 2013 σχεδόν κατά 30% χαμηλότερα έναντι του 2005. Αντίθετα, ο υποκλάδος της μεταποίησης που αφορά στην παραγωγή φαρμάκων κατέγραψε εντυπωσιακή άνοδο, παρά τον περιορισμό της φαρμακευτικής δαπάνης στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής. Ετσι, ο δείκτης μέχρι το 2010 κατέγραφε ανοδική πορεία, σε αντίθεση με πολλούς άλλους κλάδους που συρρικνώνονταν, ενώ η σχετικά μικρή κάμψη της περιόδου 2011 - 2012 υπερκαλύφθηκε το 2013, με τον δείκτη να διαμορφώνεται στις 164,4 μονάδες».

...εργαζόμενοι και ασθενείς μετρούν απώλειες

Παρά τις επιδόσεις των βιομηχάνων, οι εργαζόμενοι του κλάδου μετράνε μεγάλες απώλειες, κάνοντας κραυγαλέα την αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, που χαρακτηρίζει συνολικά τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

Οι φαρμακοβιομήχανοι, εγχώριοι και ξένοι, αρνούνται πεισματικά να υπογράψουν την κλαδική ΣΣΕ, που έχει λήξει από τον Ιούλη του 2010. Οι νέες προσλήψεις γίνονται με ατομικές συμβάσεις, κατά κανόνα με μισθούς λίγο πάνω από το βασικό. Υπάρχουν, όμως, και επιχειρήσεις, όπου έχουν γίνει προσλήψεις με 586 ευρώ, αξιοποιώντας το νόμο της κυβέρνησης που ορίζει τον κατώτατο μισθό.

Παράλληλα, τα τελευταία δύο χρόνια καταγράφεται τάση αύξησης των εργολαβικών συνεργείων στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις. Σε ορισμένες από αυτές, το ποσοστό των ενοικιαζόμενων πάει να ξεπεράσει αυτό των μόνιμων. Οι ατομικές συμβάσεις δίνουν και παίρνουν, ενώ όλο και περισσότεροι νέοι επιστήμονες απασχολούνται με voucher ή μέσω προγραμμάτων εκπαίδευσης από πανεπιστήμια για λίγους μήνες με 300 - 400 ευρώ μισθό.

Οι φαρμακαποθήκες προσπαθούν να «σπάσουν» το ωράριο, 8ωρο - 5ήμερο (Δευτέρα έως Παρασκευή), όπως κατοχυρώνεται και στην κλαδική ΣΣΕ, έχοντας εξασφαλίσει τις αποφάσεις δημάρχων της Αττικής. Πάνε να καθιερώσουν το Σάββατο ως εργάσιμη μέρα, ενώ σήμερα θεωρείται αργία και πληρώνεται υπερωριακά. Το Επαγγελματικό Ταμείο των εργαζομένων «έκοψε» παροχές (όπως κατασκηνώσεις και χαμηλότοκα δάνεια) και μείωσε τις συντάξεις.

Ασυδοσία επικρατεί και στα φαρμακεία, ιδιαίτερα μετά την απελευθέρωση του ωραρίου: Ατομικές συμβάσεις με μισθούς ακόμη και 400 ευρώ, δουλειά από το πρωί έως το βράδυ, χωρίς να πληρώνονται, χωρίς ωράριο και υπερωρίες.

Ριζοσπάστης