Ο φασισμός είναι λαϊκισμός, - και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός κατά βάση και κατα ουσία

Βασίλης Ραφαηλίδης - Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους, 1830-1974 

Ο φασισμός δεν αγαπά το μεγάλο κεφάλαιο (εκτός απ'το παρα πολύ μεγάλο που τον γεννάει) και λατρεύει το μικρομεσαίο. Ο φασισμός είναι ένα κοινωνικό καθεστώς σπέσιαλ για μικροαστούς. Όχι για αστούς, ούτε για προλετάριους. Οι αστοί και οι προλετάριοι βρέθηκαν αντίπαλοί του εξ'αρχής. Και δεδομένου ότι στην λεγόμενη αστική κοινωνία δεν κυριαρχούν οι αστοί αλλά οι μικροαστοί, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, την απήχηση που είχαν στον λαό, τα φασιστικά καθεστώτα. Άλλωστε οι στολές, οι παρελάσεις, οι λαμπαδηδρομίες, τα κολοσσιαία θεάματα αρένας, το προγονικό μεγαλείο , απ'το οποίο ο τιποτένιος μικροαστός αντλεί δύναμη για να υποφέρει την ασημαντότητά του, όλα αυτά τα εκμεταλλεύτηκαν τέλεια όλοι οι φασίστες δικτάτορες......και τα πλήθη να ουρλιάζουν ζήτω !

Ο χάλιας μικροαστός πάντα έχει την ανάγκη ενός σούπερ πατέρα του έθνους, που να τον προστατεύει απ'τους παμφάγους καπιταλιστές, αλλά και από τους κομμουνιστές που απειλούν το όνειρό του για ένα πέρασμα στην "ανώτερη τάξη". Κάθε μικροαστός ονειρεύεται τον αστό που ζεσταίνει μέσα του, που τον μεγαλώνει στο θερμοκήπιο της μεγάλης ελπίδας για ένα πέρασμα στην "ανώτερη τάξη". Κάθε ψιλικατζής , ονειρεύεται ένα σούπερ μάρκετ. Και επειδή το όνειρο για μερικούς πραγματοποιείται, όλοι οι χάχες πιστεύουν πως θα βγει αληθινό και για αυτούς. Δεν έχει σημασία που οι περισσότεροι πεθαίνουν φτωχοί. Σημασία έχει που ο καπιταλισμός τους επιτρέπει να ονειρεύονται τον δικό τους πλούτο. Και ο φασισμός που είναι η ακραία μορφή καπιταλισμού, είναι μια εγγύηση για να διατηρήσουν το όνειρο για ένα πέρασμα στην "ανώτερη τάξη".


Το Volkswagen (=λαϊκό αμάξι) είναι δημιούργημα του Χίτλερ, αλλά υπάρχει ακόμα. Και ο αγκυλωτός σταυρός (η σβάστιγγα) αυτό το εκπληκτικής ψυχολογικής αποτελεσματικότητας σύμβολο, που δίνει φτερά στον σταυρό και τον κάνει να γυρίζει και να αλέθει, έδωσε στον χριστιανισμό την δυναμική που του έλειπε. Δεν ήταν πλέον αμαρτία να σκοτώνει ο καλός χριστιανός. Και ο Μεταξάς, όπως και ο Μουσολίνι ήξεραν καλά τι έκαναν, όταν υιοθετούσαν σύμβολα σαν τον διπλό πέλεκυ. Που να κόβει κεφάλια και από δεξιά και από αριστερά. Το καταπληκτικό είναι που στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Καπιταλισμός αναγνώρισε σαν συμμαχό του τον Κομμουνισμό και όχι τον Φασισμό, παρόλο που ο Φασισμός είναι Καπιταλισμός (η ακρότατη μορφή αυταρχικού Καπιταλισμού). Η συμμαχία του Καπιταλισμού με τον Κομμουνισμό, ίσως δείχνει την μητρική σχέση ανάμεσα στα δυο κοινωνικά συστήματα : Κάποτε ο Καπιταλισμός θα γεννήσει φυσιολογικά και όχι με καισαρική τομή (όπως επιχειρήθηκε), τον Κομμουνισμό.