Η φορολόγηση των εφοπλιστών

Αναδημοσιεύουμε από το www.protagon.gr ένα άρθρο του Τέλλογλου (πολλές κακές λέξεις έχουμε γράψει μέχρι τώρα) σχετικά με το ζήτημα της φορολόγησης των εφοπλιστών. Πραγματικά αποκαλυπτικό ακόμα και μέσα από τη ματιά του πιστού υπαλλήλου του Αλαφούζου.

 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος το είπε σχεδόν δειλά την ημέρα που αποφασίστηκε από το υπουργικό συμβούλιο Παπανδρέου το «χαράτσι» της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη: «Και πρέπει να αναζητήσουμε ένα τρόπο με τον οποίο θα συμβάλλουν οι εφοπλιστές στην κοινή μας προσπάθεια» (σς να σωθούμε από την χρεωκοπία ). Η διακριτικότητα της δήλωσης είναι ενδεικτική του μεγάλου δέους με το οποίο αντιμετωπίζει διαχρονικά ο πολιτικός κόσμος της χώρας το ζήτημα της φορολόγησης των εφοπλιστών. Όχι άδικα. Το θέμα είναι δύσκολο παντού, ακόμα και στο Αμβούργο, την πλουσιότερη πόλη της Ευρώπης, που οφείλει ένα μέρος του πλούτου της στο αφορολόγητο των γερμανών ομοτέχνων των Ελλήνων «πρωταθλητών» της θάλασσας.

Το δίλημμα είναι από τη μία να μην σκοτώσεις την αγελάδα που δίνει 30 δις ευρώ στην εθνική μας οικονομία κάθε χρόνο και από την άλλη να τηρήσεις στοιχειωδώς τα προσχήματα της συνταγματικής ισότητας των φορολογουμένων, διότι το αφορολόγητο των εφοπλιστών είναι ένα από τα μεγαλύτερα νομοθετημένα συνταγματικά πραξικοπήματα.

Ο Βενιζέλος δεν σταμάτησε στην δειλή δήλωση της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με πληροφορίες του Protagon επιδίωξε την συνομιλία με εκπροσώπους του εφοπλιστικού κόσμου και συνάντησε την κλασσική αντιμετώπιση ότι «για αυτό το κρατος δεν πληρώνουν». Την ίδια ώρα ένα ανώτερο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών –στην κορυφής της διοικητικής πυραμίδας –κατέστησε σαφές στους εφοπλιστές ότι θα πληρώσουν τουλάχιστον για τα φόρους που προκύπτουν από τα τεκμήρια διαβίωσης.

Τι πάει να πει αυτό; Ένας εφοπλιστής δηλώνει το 2010 εισόδημα 85.000 ευρώ και λαμβάνει από το ελληνικό δημόσιο 3.000 επιστροφή. Ταυτόχρονα δηλώνει στην δήλωσή του εισαγωγή από την Ελβετία 20 εκατομμυρίων ευρώ για τις δαπάνες διαβίωσης του που επιμένει να μείνουν αφορολόγητες (σχολεία παιδιών, υπηρετικό και άλλο προσωπικό, σπίτια κλπ που γράφονται σε υπεράκτιες εταιρείες ). Ο εισαγωγέας του συναλλάγματος είναι υπεράκτια εταιρεία που έχει λάβει το ποσό από εφοπλιστική δραστηριότητα αλλά της οποίας οι μέτοχοι δεν είναι εμφανείς και αυτό πρέπει κατά τη λογική ορισμένων να το δεχθεί μια χώρα της ΕΕ; Όπως θα πρέπει να δεχθεί να αγοράζονται εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα και αυτές οι συναλλαγές να μην υποπίπτουν σε φόρους περιουσίας μόνο και μόνο επειδή τα χρήματα μυρίζουν αλάτι.

Την ίδια ώρα ορισμένα στελέχη της ΝΔ τηρούν σιγή ιχθύος στην καλύτερη περίπτωση για αυτό το θέμα ή υπόσχονται στους εφοπλιστές ότι το θέμα θα λήξει μετεκλογικά όταν όλα θα επανέλθουν στα παλιά. Η Αριστερά φλυαρεί για το σύστημα. Κανείς δεν θα μπορέσει να αποφύγει την επανεξέταση του φορολογικού καθεστώτος της μεταπολίτευσης. Καλύτερα να το αλλάξουμε εμείς με τους όρους μας πριν το αλλάξουν οι δανειστές μας.