Πέθανε ο ήρωας Απόστολος Σάντας

Ένα μήνα πριν από τη συμπλήρωση 70 χρόνων από το κατέβασμα της σημαίας με τη σβάστικα από την Ακρόπολη και παραμονή της εργατικής Πρωτομαγιάς, έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών ο Απόστολος Φιλίππου Σάντας.

Ο Λάκης Σάντας έγινε γνωστός στο πανελλήνιο όταν τη νύχτα της 30ης προς 31ης Μαΐου του 1941, κατέβασε μαζί με τον Μανώλη Γλέζο τη χιτλερική σημαία από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης.

Εξιστορώντας το εγχείρημα υποστολής της σημαίας στον Ηλία Πετρόπουλο, που δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 31 Μαΐου 1993, ο Λάκης Σάντας είχε πει: "Κι έξαφνα ένα δειλινό που ήμαστε στο Ζάππειο και ο ήλιος έγερνε λούζοντας τον ορίζοντα με εκείνα τα χρώματα που μόνο ο αττικός ουρανός έχει, τα μάτια μας γύρισαν στον βράχο της Ακροπόλεως. Μέσα στο υπέροχο φόντο της δύσης σταθήκαμε και κοιτούσαμε. Και τότε... το βλέμμα μας έπεσε πάνω στη σημαία τους που υπερήφανα κυμάτιζε ψηλά-ψηλά και η βαριά σκιά της πλάκωνε καταθλιπτικά όλη την Αθήνα, όλη την αττική γη. Να τι πρέπει να τους κάνομε! Ήρθε η σκέψη σαν σπίθα. Να τους την πάρουμε. Να την γκρεμίσουμε και να την ξεσχίσουμε και να πλύνουμε έτσι τη βρωμιά από τον Ιερό Βράχο. Την είχαν στήσει αυτήν την ίδια την πολεμική τους σημαία οι Ναζί θριαμβευτικά ως τότε στη Βαρσοβία, στη Βιέννη, στην Αμβέρσα, στη Νορβηγία, στο Παρίσι και στο Βελιγράδι και απειλούσαν να τη στήσουν σε όλο τον κόσμο τότε. Μα εδώ είναι Ελλάδα. Είναι η μικρή χώρα που απ' αυτή ξεπετάχτηκε η φλόγα του Πολιτισμού. Είναι η χώρα που δίνει το παράδειγμα πάντα στις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας".

Καλπάζει το χρέος σε όλη την ΕΕ

Γ. Δελαστίκ - 'Εθνος

Στον αέρα έχει τιναχτεί το Μάαστριχτ στις προβλέψεις του για το ανώτατο επιτρεπτό όριο του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος του προϋπολογισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη τόσο στις 27 χώρες-μέλη της ΕΕ όσο και στα 17 κράτη που συναπαρτίζουν την Ευρωζώνη. Αυτό είναι το γενικό συμπέρασμα από τα αναλυτικά στοιχεία που δημοσιοποίησε προχθές η Γιούροστατ, η Στατιστική Υπηρεσία της ΕΕ.

Ποιο 3% ως ανώτατο όριο του ελλείμματος; Κατά μέσο όρο στις 27 χώρες της ΕΕ το έλλειμμα του προϋπολογισμού ανέρχεται στο 6,4% του ΑΕΠ.

Οι μαθητές της Βυτίνας απαντούν στον Πρετεντέρη

Μια επιστολή “φωτιά” έστειλαν οι μαθητές την Βυτίνας προς τα ΜΜΕ θέλοντας να απαντήσουν σε άρθρο του δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη. “Ανακρίβειες και γενικεύσεις έχει το άρθρο αυτό”όπως υποστηρίζουν οι μαθητές οι οποίοι αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους…

Το εν λόγω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα το Βήμα και αναφέρεται στα σχολεία της Βυτίνας. Οι μαθητές όμως δεν έμειναν με “σταυρωμένα τα χέρια”, αφού διέψευσαν πολλά σημεία του άρθρου του Γ. Πρετεντέρη.

Τον καλούν μάλιστα να διασχίσει ο ίδιος την ορεινή Αρκαδία τα πρωινά μεθερμοκρασίες υπό το μηδέν και μετά να παραλληλίσει την απόσταση που χωρίζει τα σχολεία της περιοχής με αυτή της Γλυφάδας από την Αθήνα!

«Το Δόγμα του ΣΟΚ, η άνοδος του Καπιταλισμού της καταστροφής»

Με αφορμή την απήχηση της οποίας έχει τύχει το βιβλίο της καναδού δημοσιογράφου Ναόμι Κλάιν "Το Δόγμα του ΣΟΚ, η άνοδος του Καπιταλισμού της καταστραοφής",στο οποίο περιγράφει τις διάφορες μεθόδους που επιλέγησαν σε μια σειρά χωρών με πρώτη τη Χιλή του Πινοσέτ ώστε να εφαρμοστούν όσα προστάζει η οικονομική θεωρία της σχολής του Σικάγο και του Μίλτον Φρίντμαν περί ελεύθερης οικονομίας, αναδημοσιεύουμε από το www.aristerovima.gr ένα πολύ αξιόλογο άρθρο του Δρ. Οικονομικών κ. Γιάννη Τόλιου ο οποίος επιχειρεί μια περίληψη και ανάλυση των όσων σημαντικών και εξαιρετικά επίκαιρων για την Ελλάδα γράφει η δημοσιογράφος. Άλλωστε, είναι βέβαιο ότι αν επιχειρήσει να εμπλουτίσει το βιβλίο της με νέα παραδείγματα χωρών σίγουρα θα εντάξει την Ελλάδα. Άξιζει τον κόπο να διαβάσετε και το άρθρο και το βιβλίο.

Το βιβλίο της Καναδέζας δημοσιολόγου Ναόμι Κλάϊν, «Το Δόγμα του ΣΟΚ» (Εκδ. Λιβάνη, μτφρ. Άγγελου Φιλιππάτου), αποτελεί ένα εξαίρετο δείγμα μαχόμενης δημοσιογραφίας και ταυτόχρονα πολύτιμο εγχειρίδιο κοινωνικής ψυχολογίας. Ταυτόχρονα το βιβλίο κάνει μια ανατομή του «DNA» του νεοφιλελευθερισμού και τη βαθύτερη τάση του σύγχρονου καπιταλισμού προς την «αντίδραση» σε όλα τα μέτωπα. Με την ανάλυσή της η Ν. Κλάϊν δικαιώνει πλήρως τη φράση του Λένιν ότι «η πολιτική αποτελεί συμπυκνωμένη έκφραση της οικονομίας», παρ’ ότι η ίδια αυτοπροσδιορίζεται ως οπαδός του Κέϋνς, ενώ τα πολιτικά της όρια δεν πάνε πέραν της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας. Το βιβλίο κατά τη συγγραφέα «αμφισβητεί τον πιο κεντρικό και λατρεμένο ισχυρισμό της επίσημης ιστορίας, ότι ο θρίαμβος του απορυθμισμένου καπιταλισμού σήμαινε τη γέννηση της ελευθερίας, ότι χωρίς περιορισμούς οι αγορές συμβαδίζουν με τη δημοκρατία, κ.ά.». Εγώ λέει χαρακτηριστικά, «θα αποδείξω ότι η μαμή αυτής της φονταμεταλιστικής μορφής καπιταλισμού υπήρξαν πάντα οι πιο βίαιες μορφές καταναγκασμού, οι οποίες επιβλήθηκαν τόσο στο συλλογικό πολιτικό σώμα όσο και σε αναρίθμητα σώματα μεμονωμένων ατόμων». (σελ.36)

Η ιεροτελεστία

Κατερίνα Τζωρτζινάκη - Ναυτεμπορική

«Οσο το Πάσχα αν είναι έτσι τερπνό·/όσο αν φυσάει τέτοιο γλυκόπνοο πνεύμα·/όσο αν λουλούδια η γης ξαναφορτώθη·/όσο πουλιά κι απόψε αν ξαγρυπνούνε·/όσο αν βουίζει αγάπη το τραπέζι μας [...], Αρχιερείς και Φαρισαίοι εξακολουθούν να υποδύονται επάξια τους ρόλους τους και να νίβουν τα χέρια τους σαν Πιλάτος εμπρός στο κατάντημα. Ο όχλος συμβιβάζεται με την ευκολία να σταυρώνει, όσους πριν είχε αποθεώσει με Ωσαννά.

Ο Πέτρος, μεταμεληθείς, πάντα θα κλαίει, κυνηγημένος από τις τύψεις για τους Σωτήρες που απαρνιέται, πριν αλέκτωρ φωνήσει. Οι προδοσίες μπορεί να μην συντελούνται πλέον μ' ένα φιλί, αλλά με το πέρασμα του χρόνου απενοχοποιούνται. Ο,τι μπορείς να φανταστείς έχει ήδη συμβεί. «Ρήμαξαν όλα, και καρδιά και νους και πόθοι ένας δεν είναι - πλήθος είναι που εσταυρώθη/Μας παίδεψαν... σχήματα κι άπονοι αριθμοί».

Όλη η εξουσία στην Κομισιόν

Γ. Βασσάλου - Αριστερό Βήμα

Την Τρίτη 19 Απριλίου, η επιτροπή οικονομικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα εγκρίνει το πακέτο των έξι κανονισμών που συνθέτουν τη νέα «οικονομική διακυβέρνηση».

Πρόκειται για τον κύριο μηχανισμό συγκέντρωσης της άσκησης της οικονομικής πολιτικής των κρατών - μελών στις Βρυξέλλες, αλλά και προώθησης μιας μόνιμης λιτότητας και της κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων σε όλη την ΕΕ. Το Σύμφωνο για το Ευρώ (διακρατική συμφωνία) διέπεται από τις ίδιες αρχές αλλά είναι συμπληρωματικό μόνο στην «οικονομική διακυβέρνηση» (νομοθεσία της ΕΕ).

Ανακαλύπτοντας την Αμερική

Οι συνθήκες που διαμορφώνονται τις τελευταίες μέρες και όσα θα ακολουθήσουν μετά το Πάσχα με σκοπό να χωνέψει η κοινωνία τα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση δείχνουν τη σκληρότητα των μέτρων που ετοιμάζουν. Παράδειγμα πρώτο και πλέον αποκαλυπτικό είναι η υπόθεση της χρηματοδότησης της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ από την εταιρία. Ξαφνικά, όλοι ανακάλυψαν την Αμερική και σκάνδαλο σε μια υπόθεση που επαναλαμβάνεται τα τελευταία 27 χρόνια. Βέβαια, η χρηματοδότηση προς τη ΓΕΝΟΠ δεν ενοχλούσε κανέναν από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τα καθεστωτικά ΜΜΕ όσο αυτή εξυπηρετούσε το στόχο της εξαγοράς των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Τα ίδια συνέβαιναν και συμβαίνουν στο ΟΤΕ με την ΟΜΕ-ΟΤΕ και σε άλλες πρώην ΔΕΚΟ. Επειδή, όμως, η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ δείχνει να αντιδρά στα σχέδια ιδιωτικοποίησης της εταιρίας έκαναν πρώτο θέμα μια διαδικασία που ισχύει, με τα γνωστά οδυνηρά για το συνδικαλισμό αποτελέσματα, εδώ και 27 χρόνια. Αντίθετα, στον ΟΤΕ όπου η ΟΜΕ-ΟΤΕ δεν αντέδρασε ούτε στην ιδιωτικοποίηση, ούτε στην άρση της μονιμότητας των νεοπροσλαμβανόμενων δεν ανακινήθηκε ποτέ ζήτημα.

Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ βάλετε επειδή στο θέμα της ιδιωτικοποίησης δείχνει να αντιδρά με έντονο τρόπο. Δυστυχώς, οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες με τη στάση τους έχουν δώσει πολλά δικαιώματα σπίλωσης του συνδικαλισμού με αποτέλεσμα τώρα που δείχνουν να αντιδρούν να βρίσκονται εκτεθειμένες. Ωστόσο, το μέγα ζήτημα δεν θα πρέπει να είναι ότι η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ είναι ξεπουλημένη αλλά το αν θα ιδιωτικοποιηθεί ή όχι η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, η χώρα ολόκληρη.

Κάτι θυμωμένοι καραβανάδες του 51’

Βαγγέλη Γεωργίου  - www.protagon.gr

Ήταν το τελευταίο ανοιξιάτικό πρωινό του 1951, 31 Μαΐου έγραφε το ημερολόγιο. Λίγο πριν τις οκτώ το πρωί. Η Αθήνα, φαινομενικά ήσυχη. Το ραδιόφωνο βγάζει μια περίεργη ανακοίνωση: “Λόγω πληροφοριών περί ενδεχομένης διασαλεύσεως της τάξεως υπό αναρχικών στοιχείων ελήφθησαν την πρωίαν σήμερον ωρισμένα μέτρα..”. Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών έλεγε ψέματα όσο δεν πήγαινε!

Νωρίς τα ξημερώματα όλα τα ζωτικά κτήρια για την άμυνα της χώρας είχαν καταληφθεί αστραπιαία όχι βέβαια από αναρχικά στοιχεία αλλά από μια κλίκα ανώτερων δεξιούλικων αξιωματικών. Επαναλαμβάνω μιλάω για το 1951’ όχι για το 1967’. Ήταν η εποχή που η πλειοψηφία των στρατιωτικών λάτρευε τον κομμουνιστοφάγο στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο, τον αγαπημένο των Αμερικανών. Τον άνθρωπο που έφτιαξε πολυτελείς παρακαλώ κατοικίες στα βόρεια προάστια για εκατοντάδες αξιωματικούς, ξεπηδώντας έτσι ο δήμος Παπάγου. Όταν λοιπόν έμαθαν οι εν λόγω στρατιωτικοί ότι ο αγαπημένος τους παραιτείται από τη στραταρχική θέση πέσαν να πεθάνουν. Έτσι μια αράδα από εκνευρισμένους ταξιάρχους και συνταγματάρχες συγκεντρώνονται στο μεγαθήριο που σήμερα ψωνίζουμε μάρκες στα attica στη Πανεπιστημίου. Τότε ήταν Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Εκεί λοιπόν αποφάσισαν να φέρουν τον Παπάγο πίσω τιμωρώντας αυτούς που ήθελαν να πετάξουν το σωτήρα τους εκτός στρατεύματος. Κυβέρνηση και Στρατιωτική Ηγεσία δεν μπορούσαν να τους κάνουν με τίποτα καλά. Ο στρατός είναι ανεξέλεγκτος.

Μυστικό σχέδιο αναδιάρθρωσης

Γ. Δελαστίκ - Έθνος

Πυρ και μανία κατά της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι παρασκηνιακά ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί από τη στιγμή που η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, του μετέφερε την περασμένη εβδομάδα την εκτίμηση, συνοδευόμενη υποτίθεται και από σχετικές πληροφορίες, ότι βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη μυστικές συνομιλίες ανάμεσα στην ελληνική και τη γερμανική κυβέρνηση για την κατάρτιση σχεδίου αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Καταβαράθρωση με ή χωρίς αναδιάρθρωση

Ν. Μπογιόπουλος -  "Ημεροδρόμος"

Στοιχείο πρώτο:

Το Μάρτη του 2010, στο τελευταίο δάνειο πριν την υπαγωγή της Ελλάδας στο «μηχανισμό στήριξης» και στο μνημόνιο, το επιτόκιο εκτινάχτηκε στο 6,3%. Το τοκογλυφικό αυτό επιτόκιο αποτέλεσε και την αφορμή που επικαλέστηκε η κυβέρνηση για να καταφύγει στην «τρόικα».

Οπως δικαιολογήθηκε, το ύψος του επιτοκίου καθιστούσε πλέον επικίνδυνα ασύμφορη τη χρηματοδότηση της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Η προσφυγή στο «μηχανισμό στήριξης» δικαιολογήθηκε με το επιχείρημα ότι η «βοήθεια» προς την Ελλάδα θα ανάγκαζε τις «αγορές» να μειώσουν τις πιέσεις και να προχωρήσουν στην αποκλιμάκωση των επιτοκίων δανεισμού.

Περί αναδιάρθρωσης

Από το σημερινό Ριζοσπάστη

Εντείνεται στα αστικά επιτελεία, στα κόμματα του συστήματος, η συζήτηση περί αναδιάρθρωσης του χρέους. Οι εκπρόσωποι των τραπεζών με επικεφαλής το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας θεωρούν καταστροφή της καπιταλιστικής οικονομίας την αναδιάρθρωση. Αλλοι τη θεωρούν αναγκαία, μεταθέτοντας τη συζήτηση αν πρέπει να γίνει τώρα ή το 2013, όταν θα λειτουργεί ο ευρωενωσιακός μηχανισμός διαχείρισης κρατικών χρεών. «Αναδιάρθρωση» σημαίνει καταστροφή μέρους του κεφαλαίου και, αντικειμενικά, χωρίς καταστροφή κεφαλαίου δεν υπάρχει έξοδος του καπιταλισμού από την κρίση. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις σχετίζονται με τις διαφορετικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης, πάντα σε όφελος του κεφαλαίου και αναδείχνουν τις αξεπέραστες εσωτερικές αντιφάσεις του συστήματος. Αναδιάρθρωση τώρα σημαίνει ότι μέρος των κρατικών χρημάτων αποπληρωμής του χρέους μένουν στα κρατικά ταμεία και δίνονται στους καπιταλιστές για επενδύσεις. Ετσι, λένε, θα έρθει ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας. Αλλά κάνει ζημιά σε τράπεζες που διαχειρίζονται ομόλογα, αφού αναδιάρθρωση σημαίνει υποτίμηση της αξίας των ομολόγων. Ηδη στην αγορά πουλιούνται υποτιμημένα τουλάχιστον κατά 30%. Δηλαδή καταστροφή μέρους του τραπεζικού κεφαλαίου, με αρνητική επίδραση στη δανειοδότηση από τις τράπεζες επενδύσεων. Ψάχνουν λοιπόν «μείγμα» πολιτικής για την αναδιάρθρωση, ελεγχόμενη οπωσδήποτε, για τις λιγότερες απώλειες για το κεφάλαιο, ανεξάρτητα αν κάποιοι καπιταλιστές χάσουν (και εδώ εκφράζονται αντιθέσεις). Για το λαό, ό,τι και αν γίνει, είναι το ίδιο καταστροφικό. Οργάνωση, αντεπίθεση!

Χρόνια μας πολλά.

Σήμερα,συμπληρώνουμε ένα χρόνο παρουσία στο διαδίκτυο. Ευχαριστούμε όλους όσους μας διαβάζετε.

Το πάνε μέχρι τέλους.

Ο ΓΑΠ την Παρασκευή ανακοίνωσε το πλαίσιο του 3-ετούς προγράμματος που θα πρέπει να εφαρμοσθεί ώστε να ξεπεράσουμε την κρίση, όπως είπε. Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει ούτε λίγο ούτε πολύ μέτρα εξοικονόμησης ύψους 76 δις ευρώ. Το ποσό είναι ιλιγγιώδες. Τα 26 από τα 76 προβλέπεται ότι θα εξοικονομηθούν από περιορισμός κρατικών των δαπανών του κράτους για τη δημόσια υγεία, τη δημόσια παιδεία κλπ και τα 50 από τη πώληση της κρατικής περιουσίας. Όπως, εύκολα αντιλαμβάνεστε η εφαρμογή του προγράμματος φαντάζει εφιάλτης. 

Η εξειδίκευση των μέτρων, που θα ανακοινωθεί μετά το Πάσχα γιατί διαφορετικά οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα τσούγκριζαν πολλά αυγά με το κεφάλι τους, θα σχηματοποιήσει τον εφιάλτη. Προγραμματίζουν την ιδιωτικοποίηση των πάντων και το τέλος του, όποιου, κοινωνικού κράτους είχαμε. Ήδη τα προβλήματα στον τομέα της υγείας και της παιδείας είναι άκρως αποκαλυπτικά για το τι μας επιφυλάσσουν. Τα νοσοκομεία είτε κλείνουν (Αρεταίειο και Αιγηνήτειο) είτε υπολειτουργούν παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του γνωστού πολιτικού ψεύτη Ανδρέα Λοβέρδου να μας πείσει ότι οι διοικήσεις που ο ίδιος έχει διορίσει και εξακολουθεί να στηρίζει τον σαμποτάρουν. 

Στον τομέα της Παιδείας η ανακοίνωση της σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ που λέει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει λόγω του γεγονότος ότι δεν γίνονται προσλήψεις μελών ΔΕΠ με αποτέλεσμα να μην αντικαθίστανται οι καθηγητές που συνταξιοδοτούνται φανερώνει την προσπάθεια για de facto επιβολή της ιδιωτικοποίησης της παιδείας.

Τα σχέδια τους είναι εξοντωτικά για το λαό και η ερώτηση που ακούγεται συχνά "Που το πάνε" έχει μια απάντηση. Το πάνε μέχρι τέλους. Ο σχεδιασμός τους δεν περιλαμβάνει τίποτα άλλο πέρα από την εξαθλίωση των εργαζομένων. Και αν νομίζετε ότι κινδυνολογώ ρωτήστε κάποιον απ΄τους γνωστούς σας που έχει απολυθεί, για τον οποίο έχει έρθει το τέλος και η πτώχευση. Για αυτό άλλωστε είναι και μάταιη η κουβέντα αν θα πτωχεύσει η χώρα ή όχι. Ο λαός πτωχεύει, καθημερινά. Η υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης και η χειροτέρεψη των συνθηκών δουλειάς και διαβίωσης συνιστούν χρεωκοπία. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο πιο γρήγορα θα αντιστρέψουμε την πορεία αυτή. 

Τι είναι περισσότερο; Γελοίοι ή επικίνδυνοι;

Οι πολιτικοί άνδρες που ακούν στο όνομα βουλευτές του ΛάΟΣ έχουν καταφέρει τις τελευταίες μέρες να μας θυμίσουν την εύθυμη πλευρά της πολιτικής. Οι γελοίοι που στελεχώνουν το θιάσο του Καρατζαφέρη σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν είναι πολιτικοί ή απλά τους υποδύονται. Διαβάζουμε σήμερα λοιπόν την ακόλουθη είδηση:

"Ένα πρωταπριλιάτικο αστείο για τη Σκόπελο είχε ως αποτέλεσμα την υποβολή ερώτησης στη Βουλή από τον βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ Κυριάκο Βελόπουλο. Αποσύρθηκε η σχετική ερώτηση που είχε κατατεθεί προς τον υπουργό Εξωτερικών.

Οι πρωταπριλιάτικες φάρσες κρίνονται ιδιαίτερα επιτυχημένες όταν κατορθώσουν το βασικό τους στόχο, ενώ μπορούν να πάρουν ανατρεπτικές διαστάσεις όταν "θύματά" τους είναι πολιτικά πρόσωπα.

Τόσο πρόθυμος;

Συχνά, το τελευταίο διάστημα γίνεται κουβέντα στην Ελλάδα για την ανάγκη δημιουργίας ενός αριστερού σχήματος που θα διαμορφώσει δυναμική εξουσίας. Όσοι καλούν σε αυτή την κατεύθυνση θεωρούν ότι στη συμμαχία αυτή μπορούν και πρέπει να συμμετάσχουν το ΚΚΕ, ο ΣΎΡΙΖΑ, η Δημοκρατική Αριστερά, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες αριστερές δυνάμεις. Το ΚΚΕ απορρίπτει αυτές τις προτάσεις τονίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία με βάση την "αριστερή" θεώρηση των πραγμάτων, αλλά η συνεργασία θα πρέπει να υπάρξει με στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού και τη λαϊκή εξουσία.

Στα πλαίσια του προβληματισμού αυτού που απασχολεί μεγάλο κομμάτι των αριστερών πολιτών αυτής της χώρας παραθέτουμε τη δήλωση του κ. Κουβέλη σχετικά με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων που συντελείται στις ΔΕΚΟ. «Η αναγκαία αναδιάρθρωση και ο εξορθολογισμός της λειτουργίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ, είναι απαράδεκτο να εξαντλείται στην αποδυνάμωση των εργασιακών δικαιωμάτων», ανέφερε σε σχετική του δήλωση.

Δηλαδή, ένας από τους πόλους τον οποίο καλούν για τη δημιουργία του αριστερού μετώπου λέει ότι οι αλλαγές δεν θα πρέπει να εξαντλούνται στην αποδυνάμωση (όπως τη λέει) των εργασιακών δικαιωμάτων. Δεν λέει ότι διαφωνεί με αυτές αλλά ότι απλά θα πρέπει να γίνουν και άλλες σε άλλους τομείς. Ο κ. Κουβέλης φαίνεται ότι στρώνει το χαλί για την μελλοντική του συμμετοχή σε μια κυβέρνηση προθύμων στην οποία θα δίνει αριστερό άλλοθι. Η κρίση τελικά είναι ευκαιρία να πέσουν οι μάσκες και να τελειώσουν και οι αυταπάτες.

Η Ζώνη, οι εφοπλιστές και ο «Σκάι»

Ν. Μπογιόπουλου - Ριζοσπάστης

Γιατί μαραζώνει η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη στο Πέραμα; Μη σπαζοκεφαλιάζετε. Μερικά τσακάλια του «Σκάι» το ψάξανε και το βρήκανε: «Φταίνε τα σωματεία», λένε. Και γιατί φταίνε τα σωματεία; Α, η αιτία είναι απλή:

Οπως εξηγούν, εκεί, στα σωματεία της Ζώνης, δραστηριοποιούνται κάτι παλιοΚουΚουΕδες. Αυτοί, λοιπόν, δεν κάθονται ήσυχοι. Ολο κινητοποιήσεις κάνουν, όλο διαμαρτυρίες κάνουν, όλο απεργίες κάνουν, με αποτέλεσμα οι καημένοι οι εργοδότες να έχουν αναγκαστεί να δίνουν «υψηλά μεροκάματα» (σ.σ.: ότι μιλούν για «υψηλά μεροκάματα» σε μια περιοχή με ανεργία 95%, απλώς το παρακάμπτουμε - με πόσες ανοησίες μπορεί άλλωστε να ασχοληθεί ένα άρθρο;).

Άντε, μήπως σηκωθούμε λίγο ψηλότερα

Το τριήμερο φεστιβάλ μουσικής στην Κερατέα έστειλε ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα ότι υπάρχει τμήμα της τέχνης που αντιστέκεται και δίνει την ελπίδα ότι μπορεί να συμπαρασύρει και κόσμο που δεν αντιδρά. Η συμβολή της τέχνης σε κάθε κρίσιμη περίοδο ήταν σημαντική και η μέχρι στιγμής ισχνή παρουσίας της στην παρούσα κρίση ήταν δυσάρεστο γεγονός. Αναλυτικά το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας για το φεστιβάλ.

Ήταν δίχως άλλο το μικρό Woodstock της Κερατέας. Ξεκίνησε Παρασκευή μεσημέρι και τελείωσε Δευτέρα ξημερώματα. Στις τρεις αυτές ημέρες, στο μεγαλύτερο φεστιβάλ αντίστασης στα ελληνικά χρονικά, γεννήθηκε η ιδέα τής «κάθε Κερατέας».

Εάν ήταν να συνοψίσουμε σε λίγες λέξεις το απόσταγμα των όσων ειπώθηκαν από τους εκατοντάδες καλλιτέχνες, αυτές θα ήταν «η υπόθεση της Κερατέας είναι υπόθεση όλων μας».

Ε, όχι και φασίστες

Ο πρόεδρος του ΛάΟΣ για μια ακόμη φορά μπροστά στο κομματικό του κοινό ξεκούμπωσε τη ρόμπα με την οποία προσπαθεί να κρύψει τη φασιστική-ακροδεξιά του ιδεολογία και αποκάλυψε το μεταναστευτικό του πρόγραμμα "όταν θα έρθει στα πράγματα" όπως χαρακτηριστικά είπε. Αναλυτικά η είδηση:

Καρατζαφέρης: «Θα βυθίζω πλοία με λαθρομετανάστες»

Όποιο πλοίο με παράνομους μετανάστες διέρχεται από τα ελληνικά ύδατα θα βυθίζεται, δήλωσε μιλώντας σε κομματικό ακροατήριο, στη Λάρισα, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης, αναφερόμενος στα σχέδιά του, όταν έρθει στα πράγματα, όπως είπε χαρακτηριστικά.

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, σε ξενοφοβικό ντελίριο, προειδοποίησε τους ενδιαφερόμενους, λέγοντας: βολευτείτε όσο καιρό είναι στη βουλή Παπανδρέου και Σαμαράς  και κατέληξε, λέγοντας ότι όταν έρθει στα πράγματα, μέσα στον πρώτο χρόνο, θα φροντίσει να φύγουν από την Ελλάδα 1,7 εκατομμύρια αλλοδαποί.

"Δεν πληρώνουν" οι Ισλανδοί

Αναδημοσιεύουμε την είδηση που αφορά στο νέο δημοψήφισμα που έγινε στην Ισλανδία σχετικά με το αν θα πρέπει να αναλάβουν οι Ισλανδοί πολίτες το κόστος της κατάρρευσης των Ισλανδικών τραπεζών αποζημιώνοντας τους επενδυτές που έχασαν τα λεφτά τους. Το αποτέλεσμα ήταν και πάλι ένα ξεκάθαρο "ΟΧΙ" . Νομίζουμε ότι η είδηση αυτή ένα πολύ καλό παράδειγμα για το ποιες ενέργειες θα μπορούσε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Παράλληλα, καταρρίπτονται επιχειρήματα του τύπου "αν δεν πληρώσουμε τα χρέη θα μας κάνουν πόλεμο, θα μας εξαφανίσουν" και άλλα τέτοια που διαρρέονται από διάφορους κύκλους. Αναλυτικά η είδηση.

Οι ψηφοφόροι στην Ισλανδία, απέρριψαν, για δεύτερη φορά με σχετικό δημοψήφισμα, το σχέδιο αποπληρωμής των χρεών στη Βρετανία και την Ολλανδία και καταψήφισαν την επιλογή να επιβαρυνθούν οι πολίτες της χώρας το κόστος της κατάρρευσης των τραπεζών.

Η αέναη «επικαιροποίηση»

Παντελη Μπουκάλα - Καθημερινή

Πάμε καλά και θα πάμε ακόμα καλύτερα, λέει ο πρωθυπουργός κάθε δύο ή τρεις μέρες, ενώ στο ενδιάμεσο τον ρόλο του αγγελιοφόρου με τις χαρμόσυνες ειδήσεις τον αναλαμβάνει κάποιος από τους υπουργούς, με φόντο συνήθως θαλασσινό. Αλλά έχει ήδη αποδειχθεί ότι αυτές οι παρηγορητικές φράσεις έχουν ημιζωή ενός δωδεκαώρου.

Το κράτος ως υπηρέτρια του κεφαλαίου

Παραθέτουμε στη συνέχεια μια είδηση που δείχνει τον ξεκάθαρα αντιλαϊκό ρόλο τον οποίο η κυβέρνηση του ΓΑΠ έχει αναθέσει στην τοπική αυτοδιοίκηση να διαδραματίσει. Η είδηση αναφέρει ότι ο γενικός γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, που είναι διορισμένος από την κυβέρνηση, ακύρωσε την απόφαση της δημοτικής αρχής Πετρούπολης, που μειώνει τα δημοτικά τέλη σε μικρομάγαζα και αυξάνει συντελεστές φορολόγησης και Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) σε τράπεζες και σούπερ μάρκετ.

Πιο συγκεκριμένα, η δημοτική αρχή που εκλέχτηκε με τη στήριξη του ΚΚΕ αποφάσισε να μειώσει κατά 50% τα δημοτικά τέλη στις νέες επιχειρήσεις έως 50 τ.μ. δημοτών της Πετρούπολης, στα μικρομάγαζα δηλαδή, για τα δύο πρώτα έτη λειτουργίας. Επιπλέον, αποφάσισε να διπλασιάσει τους συντελεστές του Φόρου Ηλεκτροδοτούμενων Ακινήτων στις τράπεζες και τα σούπερ μάρκετ, καθώς και το διπλασιασμό του ΤΑΠ σε τράπεζες και σούπερ μάρκετ. Αποφάσεις, δηλαδή, που είναι σε όφελος των μικρών επαγγελματιών που στενάζουν και ταυτόχρονα φορολόγηση τραπεζιτών και ιδιοκτητών μεγάλων επιχειρήσεων, που μπορούν να πληρώσουν.

Αυτή την απόφαση ακύρωσε ο γγ Αποκεντρωμένης Διοίκησης που ελέγχει τη νομιμότητα των αποφάσεων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, αποδεικνύοντας τον ταξικό χαρακτήρα της Τοπικής Διοίκησης και ότι θέλουν να λειτουργεί ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα και υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων.

κι ο Σόρος μαζί του θα τα πάρει ...

Ναυτίλος - Ελευθεροτυπία

Το πολιτικό σύστημα στην Πορτογαλία καταρρέει εν μέσω κρίσης -η εναλλακτική της δεξιάς στους σοσιαλιστές δεν λέει τίποτα, όπως δεν λέει τίποτα και το αντίθετο. Αυτά απεδείχθησαν. Στο «κενό» αυτό αναδύεται η Αριστερά της χώρας προσπαθώντας να προτείνει στον λαό ένα μοντέλο διαφορετικό απ' το καταστροφικό νεοφιλελεύθερο. Με αυτόν τον σκοπό το Μπλόκο (κόμμα της Αριστεράς) καλεί σε διάλογο το Κομμουνιστικό Κόμμα Πορτογαλίας, τους οικολόγους που συνεργάζονται από καιρό με τους κομμουνιστές, τους διαφωνούντες σοσιαλιστές και τα συνδικάτα προκειμένου να συνδιαμορφώσουν ένα κοινό πρόγραμμα διακυβέρνησης της χώρας. Το ζητούμενο δεν είναι η ενότητα της Αριστεράς, αλλά η κοινή δράση, η δημιουργία μιας στρατηγικής πρότασης που θα βγάλει την Πορτογαλία από τη δίνη του αργού θανάτου. Το ΚΚΠ δεν είναι απορριπτικό σε αυτήν την εκδοχή συνεργασίας και οι συζητήσεις -τουλάχιστον στην κοινωνία- έχουν αρχίσει. Μια «σπίθα» εκεί στην εσχατιά της Ευρώπης -να δούμε αν θα ανάψει κάποια ζεστή φωτιά για τους λεηλατημένους και λεηλατούμενους, αν θα εκπέμψει κάποιο φως για όλους τους Ευρωπαίους......

Όταν ο αθλητισμός αποκτά νόημα

Αν και όπως θα έχετε διαπιστώσει τα αθλητικά δρώμενα δεν αποτελούν θεματολογία του blog μας σήμερα θα κάνουμε μια εξαίρεση γιατί ο αθλητισμός (ακόμα και αυτός ο πλήρως εμπορευματοποιημένος) κάποιες φορές διαφημίζει πανανθρώπινες αξίες. Σαν σήμερα πριν από 12 χρόνια στις 7/4/1999 μια ελληνική ομάδα η ΑΕΚ ξέχασε για λίγο ότι είναι ΠΑΕ και υπηρετώντας τις αξίες του αθλητισμού, του πολιτισμού και της ειρήνης έγραψε την ενδοξότερη σελίδα της ιστορία της, του ελληνικού ποδοσφαίρου και μια από τις σημαντικότερες του παγκόσμιου αθλητισμού. Αψηφώντας τον κίνδυνο του πολέμου αποδέχτηκε την πρόταση της σέρβικης Παρτιζαν για διεξαγωγή φιλικού εν μέσω ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών στέλνοντας μήνυμα ειρήνης και αλληλεγγύης στο δοκιμαζόμενο σέρβικο λαό. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους έλαβαν μέρος στην αποστολή αυτή που δεν ανταλλάσεται με κανένα τρόπαιο.

Σήμερα στις 8 κλείστε την τηλεόραση

Σήμερα στις 8 κλείστε την τηλεόραση και δείτε ειδήσεις από το Internet που δεν πρόκειται ποτέ να δείτε στην τηλεόραση.
http://www.debtocracy.gr/

δότες οργάνων (στον Σόρος) ...

Ναυτίλος - Ελευθεροτυπία

«Δέκα μήνες χωρίς κυβέρνηση το Βέλγιο, κι όμως τη Λιβύη τη βομβαρδίζει...»

Αναγνώστης

Οι Οίκοι Αξιολόγησης είναι -καλημέρα σας- σαν την AGB. Και, αν η AGB σού λέει τι βλέπεις (το βλέπεις, δεν το βλέπεις), οι Οίκοι σού λένε πόσο δικαιούσαι να φας και ποιος δικαιούται να σε φάει!

Απλά πράγματα και δεν χρειάζεται να τριχοτομήσει κάποιος την τρίχα για να καταλάβει γιατί επισκέφθηκε την Ελλ... ουπς! συγγνώμην, τον Γιωργάκη τον Δόσωνα ο κ. Σόρος. Είναι γνωστόν ότι ο Γιωργάκης ο Ψευτοθόδωρας είναι δότης οργάνων (των άλλων) και ότι ο κ. Σόρος είναι ένας πολύ ευγενικός αγοραστής. Με καλές συστάσεις! (τουλάχιστον από εκείνους τους έλληνες πανεπιστημιακούς που συνέγραψαν μαζί του βιβλία για την Ιστορία της Ιστορίας των Βαλκανίων) και των χαρτονομισμάτων στην περιοχή.

Τι διαφορά έχει το κλείσιμο ενός σχολείου από τον βομβαρδισμό του; Οτι το κλείσιμο -μάλιστα όταν παρενδύεται τον φερετζέ της συγχώνευσης- είναι πιο έξυπνο όπλο απ' τις βόμβες...

Κουράγιο Γιάννη, θα βρεθεί ένα κομμάτι ψωμί και για σένα

Έκανα το λάθος σήμερα και είδα το δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ. Οι τύποι που συμμετέχουν στην παρουσίαση του έχουν χάσει το μέτρο. Ξεκίνησε με το Μπάμπη να αφήνει υπονοούμενα (όπως είχε κάνει και την Παρασκευή) ότι η πρόβλεψη της Παπαρήγα για την επερχόμενη ελεγχόμενη χρεωκοπία γίνεται με στόχο να εξυπηρετήσει τα οικονομικά συμφέροντα που θα ικανοποιηθούν από την εξέλιξη αυτή. Την επόμενη φορά θα μας πει ότι στον Περισσό έχουν σορτάρει ελληνικά CDS. Τελοσπάντων, η αναφορά αυτή του Μπάμπη δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί εξοργιστική αλλά απλά γραφική και γελοία όπως ο εκφωνητής της.

Στη συνέχεια, όμως, η κα Κοσιώνη και η κα Μάνδρου παρουσίασαν το ρεπορτάζ που αφορούσε στην κήρυξη από το δικαστήριο ως παράνομης και καταχρηστικής της αυριανής 24-ώρης απεργίας που είχαν εξαγγείλει οι συνάδελφοι τους σε απάντηση των 15 απολύσεων που έγιναν την περασμένη εβδομάδα στο συγκρότημα Αλαφούζου. Το ρεπορτάζ δεν περιείχε καμία αναφορά στα αιτήματα της απεργίας. 

Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε στο τέλος. Καλεσμένος στο δελτίο ήταν ο πρόεδρος του ΣΚΑΙ, εφοπλιστής, Γιάννης Αλαφούζος, ο οποίος με ένα ιδιαίτερα σπαρακτικό τρόπο μας ενημέρωσε για τις δύσκολες ώρες που περνούν οι μεγαλοκαρχαρίες - ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, προσπαθώντας να δικαιολογήσει το γεγονός ότι ενώ το Νοέμβριο είχε επιβάλλει οριζόντια μείωση 10% στους εργαζόμενους στο ΣΚΑΙ (είπε μάλιστα ότι οι εργαζόμενοι αποδέχτηκαν τη μείωση) σήμερα κάνει απολύσεις τις οποίες είχε αποκλείσει όταν επέβαλλε τη μείωση. Σίγουρα, δεν έχει κανείς την απαίτηση, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοεργολάβοι και όλα αυτά τα παράσιτα, να έχουν τιμή και λόγο (αν και τιμή,υψηλότερη ή χαμηλότερη, όλοι τους έχουν) αλλά η εμφάνιση του Αλαφούζου σε ρόλο Βασιλάκη Καϊλα προκαλεί και βέβαια νομίζω ότι επιβάλλεται η παρέμβαση του ΕΣΡ γιατί η άδεια τηλεοπτικού σταθμού δεν δίνεται για να κάνει ο κάθε εφοπλιστής το παιχνίδι του. Παράλληλα, θυμήθηκα την εκπομπή που έκανε ο Αλαφούζος παρέα με τον αρχιτσάτσο του Άρη Πορτοσάλτε τη μέρα που ο ΓΑΠ ανακοίνωνε από το Καστελόριζο την ένταξή μας στο μηχανισμό στήριξης. Είχε πει τότε ο εφοπλιστής κος Αλαφούζος ότι όλοι πρέπει να θυσιαστούμε για το καλό της πατρίδας. Να δω θυσιασμένους εφοπλιστές κι ας πεθάνω.

Η αραβική εξέγερση κι οι ψεύτικοι φίλοι της

Π. Παπακωνσταντίνου - Καθημερινή

Σε ιστορικών διαστάσεων γεγονός αναδεικνύεται η αραβική εξέγερση. Aν και διανύει ήδη τον τέταρτο μήνα της, συνεχίζει να επεκτείνεται σαν χιονοστιβάδα, με τον δικτάτορα Σάλεχ της Υεμένης έτοιμο να συνοδεύσει τους Μπεν Αλι και Μουμπάρακ στην έξοδο και το καθεστώς της Συρίας να δέχεται ισχυρούς κραδασμούς. Αν και η κατεύθυνση των εξελίξεων δεν είναι δεδομένη- ιδίως μετά την αιματηρή αντεπανάσταση του Καντάφι και την ξένη επέμβαση στον λιβυκό εμφύλιο- φαίνεται ότι βαίνουμε προς τεκτονικού χαρακτήρα ανατροπές στην περιοχή με την εντονότερη γεωπολιτική αστάθεια και τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα του πλανήτη.

Εργατικό δυστύχημα ή εργοδοτικό έγκλημα;

Αναδημοσιεύουμε από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία το ρεπορτάζ  του Παναγιώτη Μπουγάνη σχετικά με τα αίτια θανάτου του Εμάντ Αζίζ που δολοφονήθηκε, ουσιαστικά, ενώ εργαζόταν ανασφάλιστος στο υπουργείο Εργασίας.

Ποιος ήταν ο Εμάντ Αζίζ και γιατί πρέπει να θυμόμαστε τ' όνομά του; Στις 19 Δεκεμβρίου ο 44χρονος Αιγύπτιος, πατέρας τεσσάρων παιδιών, έπεσε στο κενό από ύψος περίπου 15 μέτρων ενώ καθάριζε την εξωτερική επιφάνεια των τζαμιών του υπουργείου Εργασίας. Ο θάνατός του δεν ήταν τυχαίος.

Γιατί με απέλυσαν από το Σκάι 100,3 του Άρη Χατζηστεφάνου

Αναδημοσιεύουμε την ανοιχτή επιστολή του δημοσιογράφου Άρη Χατζηστεφάνου στην οποία αναφέρεται στα αίτια της, πολιτικής όπως αναφέρει, απόλυσης του από το Ρ/Σ ΣΚΑΙ. Ο κ. Χατζηστεφάνου απολύθηκε από τον ΣΚΑΙ την Πέμπτη 31/03, μαζί με 15 ακόμα εργαζόμενους, με επίσημη δικαιολογία τις «περικοπές». Θεωρούμε πολύ σημαντική την ανάδειξη του θέματος γιατί ανάλογες πολιτικές απολύσεις γίνονται σε πολλές εταιρίες, όπου όποιος αντιδρά στο κεφάλαιο απολύεται. Ακροατές της εκπομπής του διοργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω απ’ το κτήριο του ΣΚΑΙ την Κυριακή στις 11:00 το πρωί –την ώρα της εκπομπής του. 

Το κείμενο της επιστολής:

To πρωί της 31ης Μαρτίου η διεύθυνση του Ρ/Σ ΣΚΑΪ 100.3 μου ανακοίνωσε την απόλυσή μου. Θεωρώ ότι πρόκειται για μια προσπάθεια πολιτικής φίμωσης καθώς οι πληροφορίες που παρουσίαζα στην εκπομπή δεν ταίριαζαν με τη φιλοκυβερνητική και φιλομνημονιακή γραμμή που επιχειρούσε να επιβάλλει η διεύθυνση.

Απολύσεις, μειώσεις, απολύσεις ....

Με αφορμή τις νέες απολύσεις που έγιναν στον όμιλο Αλαφούζου με πιο διάσημη την απόλυση του δημοσιογράφου - συγγραφέα Άρη Χατζηστεφάνου, ο οποίος έκανε την πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή Infowar, θέλουμε να αναδείξουμε την παγίδα στην οποία πέφτουν κάθε μέρα χιλιάδες εργαζόμενοι στη χώρα μας. Ο Αλαφούζος, λοιπόν, πριν μερικούς μήνες είχε ανακοινώσει οριζόντια μείωση μισθών 10% σε όλους τους εργαζόμενους ώστε να μην γίνουν απολύσεις όπως είχε πει. Βέβαια, η υπόσχεση αυτή ξεχάστηκε μέσα σε λίγους μήνες και τιμώντας τα παντελόνια που φοράει απέλυσε 15, λένε, οι πληροφορίες εργαζόμενους. ΤΟ ίδιο ακριβώς έργο έχει παιχθεί σε πολλές εταιρίες. Intracom, Singular, Altec κλπ οι εργαζόμενοι με την υπόσχεση ότι δεν θα γίνουν απολύσεις συμφωνούσαν στη μείωση των μισθών τους και αφού περνούσαν λίγοι μήνες ορισμένοι απο αυτούς πήγαν σπίτι τους. 

Δυστυχώς, η κατάσταση δείχνει ατέρμονη. Οι εργοδότες απολύουν και κόβουν μισθούς κατά βούληση. Καθημερινά οι τόποι δουλειάς γίνονται πεδία ωμού εκβιασμού και τρομοκρατίας. Το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο στοχεύει πλέον όχι απλά στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης αλλά στην ηθική καταρράκωση των εργαζόμενων ώστε να νιώθουν ολοένα και πιο αδύναμοι απέναντι στους Αλαφούζους και στους τσάτσους τους.  Η ανάγκη οργανωμένης δράσης μέσα από σωματεία, επιχειρησιακά και κυρίως κλαδικά, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Είναι ο μόνος τρόπος να σώσουμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια μας.