Σε μηχανή ενοικιαζόμενων υπαλλήλων έχει μετατραπεί η τουριστική βιομηχανία για να καλύψει τις ανάγκες σε ξενοδοχεία κατά την παραθεριστική περίοδο. Υπολογίζεται ότι περίπου 40.000 άτομα εργάζονται σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και αμείβονται με 200-300 ευρώ μηνιαίως για ωράριο πλήρους απασχόλησης.
Ταυτόχρονα οι θέσεις που υπολογίζονται πως θα χαθούν φέτος λόγω οικονομικής κρίσης ανέρχονται στις 70.000, τη στιγμή που πέρσι ο ίδιος αριθμός υπολογιζόταν στις 55.000.
Η "μαύρη" ενοικίαση υπαλλήλων στηρίζεται στα κενά της νομολογίας που προβλέπει την διεξαγωγή πρακτικής άσκησης από φοιτητές τουριστικών σχολών. Τα ξενοδοχεία, λοιπόν, αντί να προσλάβουν φοιτητές με τους νόμιμους όρους συνθηκών εργασίας που ισχύουν για όλους, καταφεύγουν σε εταιρείες που "προσφέρουν ασκούμενους ή υπαλλήλους για προσωρινή απασχόληση" που τις περισσότερες φορές δεν κατέχουν κάποιο τίτλο σπουδών σχετικό με τα τουριστικά επαγγέλματα ή δεν φοιτούν σε καμιά αντίστοιχη σχολή. Έτσι, στις πλέον τουριστικές περιοχές της χώρας, το 40%-50% των υπαλλήλων ενός ξενοδοχείου εμφανίζονται ως μαθητευόμενοι. Η επιθεώρηση εργασίας αρνείται να πάρει θέση και να δράσει, καθώς δηλώνει αναρμόδια, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει πως οι παραπάνω εργαζόμενοι προσλαμβάνονται συνήθως για διάστημα 1-2 μηνών κατά την τουριστική περίοδο και απολύονται χωρίς αποζημίωση, χωρίς ένσημα και χωρίς προϋποθέσεις για να λάβουν επίδομα ανεργίας.
«Το φαινόμενο αυτό ξεκίνησε το 2000 από συγκεκριμένα ξενοδοχεία της Βόρειας Ελλάδας, που προχώρησαν μεμονωμένα σε συμφωνίες με τουριστικές σχολές του εξωτερικού και πολύ σύντομα γιγαντώθηκε», τονίζει ο κύριος Λεωνίδας Καραθανάσης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Τουρισμό-Επισιτισμό, στην εφημερίδα Αυγή. «Πολλοί από τους δήθεν εργαζομένους δεν είναι καν μαθητές σχολών, ζουν μέσα σε υπόγεια δωμάτια ή αποθήκες σαν τα ζώα, δεν έχουν ασφάλιση, περίθαλψη, και επιπλέον, από τα χρήματα που λαμβάνουν (περί τα 500 ευρώ), το πρακτορείο κρατά τα μισά, με αποτέλεσμα να βγάζουν το πολύ 300 ευρώ το μήνα. Τα άτομα αυτά έρχονται στη χώρα μας με τρεις τρόπους: είτε μέσω των πρακτορείων αυτών, είτε απευθείας από ξενοδόχους που έχουν ανακαλύψει τέτοια γραφεία στο εξωτερικό, είτε μέσω συμβάσεων που έχουν συνάψει τα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης με σχολές του εξωτερικού. Και στις τρεις περιπτώσεις, δεν διασφαλίζεται ότι οι εισερχόμενοι μαθητές έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις για να δουλέψουν στα ελληνικά ξενοδοχεία. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι, σε επίσκεψή μας στη Ρόδο, βρήκαμε ξενοδοχεία που είχαν ασκούμενους μαθητές που φοιτούσαν σε σχολή που δεν είχε καμιά σχέση με τον τουρισμό», υπογράμμισε.
Η μόνη λύση στο πρόβλημα, που εκτός των άλλων απειλεί και την ποιότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, όπως τονίζει ο κ. Καραθανάσης, είναι να υπάρξει «κρατικός έλεγχος των προϋποθέσεων εργασίας των μαθητευόμενων και της ποσόστωσής τους μέσα σε μια ξενοδοχειακή επιχείρηση, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεπερνά το 10%, αντί του 50% που φθάνει σήμερα σε εκατοντάδες ξενοδοχεία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, συχνά, αργούν να δημοσιευθούν γιατί πρέπει πρώτα να ελεγχθεί ότι δεν είναι υβριστικά ή διαφημιστικά (κανένας άλλος έλεγχος δεν γίνεται) και επειδή το blog δεν είναι η δουλειά μας, αλλά το "ψώνιο" μας, ελέγχονται μόνο μια φορά τη μέρα.