Όταν η αστική τάξη θέλει δεκανίκι, το βρίσκει στην ακροδεξιά.

Ο διευθυντής της εφημερίδας που αποτελεί τη λεγόμενη ναυαρχίδα της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα της Καθημερινής, κος. Παπαχελάς στο χθεσινό άρθρο του με τίτλο "Γιατί ανεβαίνει ο ΛΑΟΣ" αναλύει την αιτία που το κόμμα του Καρατζαφύρερ και της παρέας του έχει (;) άνοδο (το συμπέρασμα προκύπτει από τη δημοσκόπηση που έκανε η εταιρία Public Issue που έδειξε ότι το ΛάΟΣ αν γίνονταν τώρα εκλογές θα έφθανε στο 9%). Το συγκρότημα του Αλαφούζου μέχρι πριν μερικούς μήνες ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους της ακροδεξιάς. Η μεταστροφή αυτή, όμως, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Αποδεικνύεται και ιστορικά ότι η αστική τάξη όταν νιώσει απειλή βρίσκει δεκανίκι στην ακροδεξιά και το φασισμό. Αυτό κάνει και τώρα. 

Έχει, ενδιαφέρον, να δούμε και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο Άλεξ στην προσπάθεια που κάνει ώστε να υμνήσει τον Καρατζαφέρη. Αναδημοσιεύουμε το άρθρο σχολιάζοντας  κάποια σημεία του.

Γιατί ανεβαίνει ο ΛΑΟΣ

Του Αλεξη Παπαχελα

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ένα κόμμα που κερδίζει σε δημοτικότητα και απήχηση είναι ο ΛΑΟΣ. Μπορεί να απωθεί πολλούς η ιδέα αισθητικά, ιδεολογικά, αξιακά ή δεν ξέρω πώς αλλιώς, αλλά είναι σαφές ότι υπάρχει ένα «φαινόμενο ΛΑΟΣ». Εχει λοιπόν ενδιαφέρον να δει κανείς τι κάνει σωστά ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης. Κατ’ αρχάς ψήφισε το Μνημόνιο αγνοώντας τον μεγάλο κίνδυνο να χάσει ένα σημαντικό κομμάτι από την πελατεία του, μεγάλο τμήμα της οποίας έχει βιώσει στο πετσί της τις συνέπειες της δημοσιονομικής προσαρμογής. Δεν λογάριασε το ρίσκο της απώλειας ψήφων, αλλά πόνταρε στο ότι θα κερδίσει περισσότερες από μια υπεύθυνη στάση. Δηλαδή η αιτία του καταποντισμού του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις αποτελεί αιτία ανόδου για το ΛάΟΣ.

Ο κ. Καρατζαφέρης έχει επενδύσει επίσης στη συναίνεση. Είναι ο πρώτος που μίλησε για την ανάγκη μιας οικουμενικής κυβέρνησης και ο οποίος επαναλαμβάνει μονότονα ότι το πράγμα «δεν βγαίνει έτσι όπως πάει». Η συναίνεση είναι προφανές πως δεν του έκανε κακό... Έδω στέλνει το μήνυμα του στην εμφανιζόμενη ως αντιμνημονιακή Νέα Δημοκρατία.

Υπάρχει όμως και ένα ακόμη στοιχείο, αυτό του κοινού νου ο οποίος δεν περισσεύει στη χώρα μας. Οταν όλοι έβγαιναν στις τηλεοράσεις και θρηνούσαν για τα 50 δισ. ευρώ της δημόσιας περιουσίας, ο κ. Καρατζαφέρης βγήκε και μίλησε απλά και χωρίς πολλά πολλά: «Οταν βρίσκεσαι σε πόλεμο, τι κάνεις; Δεν πουλάς και τα ασημικά σου για να αγοράσεις όπλα και να τα βγάλεις πέρα; Ε, λοιπόν, πόλεμο έχουμε και τώρα». Απλές κουβέντες που δεν μπλέκονται σε περισπούδαστες αναλύσεις και βγάζουν νόημα. Κοινός νούς η ιδιωτικοποίηση της χώρας

Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ έπιασε όμως και τον σφυγμό της κοινής γνώμης σε ένα κρίσιμο θέμα, αυτό του «νόμου και της τάξης». Η αριστερόστροφη πολιτική ορθότης που μας επεβλήθη για πολλά χρόνια δεν επέτρεπε να τεθούν τέτοια ζητήματα. Ο κ. Καρατζαφέρης τα έθεσε πολύ πριν τα ανακαλύψει το ΠΑΣΟΚ ή, βεβαίως, και η Νέα Δημοκρατία. Νόμος και τάξη. Το απέδειξαν και χθες με την κατάθεση πρότασης νόμου για ουσιαστική κατάργηση των διαδηλώσεων. Ο νόμος και η τάξη θα αρχίσει σιγά - σιγά να θυμίζει εποχές γύψου, τότε που όπως λέει και ο Καρατζαφέρης "κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα". 

Αν σε αυτά προσθέσετε και μερικές αξιοπρεπείς παρουσίες από πλευράς πολιτικού λόγου στη Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο έχετε τα συστατικά μιας επιτυχημένης πολιτικής συνταγής. Να τα ξαναθυμηθούμε; Συναίνεση, υπεύθυνη στάση όταν κρίνονται καίρια θέματα, κοινός νους και όχι ξύλινος κομματικός λόγος και νέα επαρκή πρόσωπα. Μήπως είναι αυτά τα συστατικά που περιμένει κάποιος από ένα αστικό κόμμα αντιπολίτευσης και τα οποία προφανώς δεν έχει η Νέα Δημοκρατία; 

Το καλύτερο το άφησε για το τέλος. "Νέα επαρκή πρόσωπα" η λίστα δεν τελειώνει. Τι να πρωτομνημονεύσει κανείς. Τον πολιτικό ογκόλιθο Γιώργο Ανατολάκη, τον πωλητή βιβλίων του Πλεύρη για το Ολοκαύτωμα Άδωνη Γεωργιάδη, τον τσεκουροφόρο Βορίδη, τον Αθανάσιο Πλεύρη που για να διαβάσει τα πρακτικά της Βουλής μπαίνει στο press-gr

, τη "θεά", τη Σαρρή ο κατάλογος πραγματικά είναι ατελείωτος.