Ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων λειτουργώντας ως εντολοδόχος των εφοπλιστών επίταξε τους απεργούς ναυτικούς επειδή είχαν το θράσος να απεργούν ζητώντας 2% αύξηση, με την οποία διαφωνούσε ένα τμήμα μόνο των εφοπλιστών. Η καλή μας, λοιπόν, κυβέρνηση σε διάστημα ενός χρόνου προχωρά στην δεύτερη επιστράτευση. Αυτή τη φορά με περισσότερο απροκάλυπτο τρόπο υπακούοντας στις διαταγές του πλέον αδίστακτου εργοδοτικού φορέα αυτού των εφοπλιστών. Το πρόσχημα της επιστράτευσης είναι ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας οι κάτοικοι των νησιών εξαιτίας της απεργίας. Όταν όμως απομονώνονται τα νησιά γιατί οι εφοπλιστές κρίνουν ότι δεν τους συμφέρει το δρομολόγιο και είτε δηλώνουν το πλοίο σε βλάβη είτε βάζουν σαπάκια τα οποία μετατρέπουν το ταξίδι προσέγγισης των νησιών σε οδύσσεια δεν είδαμε κανένα υπουργό να επιτάξει το πλοίο κανενός εφοπλιστή. Επίσης, θέτουμε το ρητορικό ερώτημα: για να λυθούν τα προβλήματα υγείας των νησιωτών που έχουν προκύψει από την απεργία χρειάζονται όλα τα πλοία;
Το ποτάμι της οργής φουσκώνει και να είναι σίγουροι ότι θα τους πνίξει. Η εργατική τάξη δεν μπορεί να δεχθεί την εξαθλίωση της οποιαδήποτε φασιστική μέθοδο και αν χρησιμοποιήσουν. Το ποτάμι πρέπει να ξεχειλίσει και να τους παρασύρει στις 15 Δεκεμβρίου.