Πυκνώνουν τα σύννεφα του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ

Καμία εμπλοκή!
 Καμιά συμμετοχή!

1. Η καπιταλιστική κρίση, οι δυσκολίες στη διαχείρισή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, αλλά και στις ΗΠΑ, οι συνέπειές της ακόμη και στις καπιταλιστικές οικονομίες που εξακολουθούν να έχουν προς το παρόν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, δυναμώνουν τους ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Κασπία και στην Κεντρική Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική.

Ιδιαίτερα, άκρως επικίνδυνες είναι οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που εκδηλώνεται με την υλοποίηση σχεδίου ιμπεριαλιστικής επέμβασης για την επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μεγάλων οικονομικών ομίλων κρατών-μελών της ΕΕ και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, την Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, για την απόκτηση γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος στον ανταγωνισμό με την Ρωσία, την Κίνα, τη συμμαχία των BRICS, που απειλούν την αμερικανική παγκόσμια πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική «πυραμίδα».

Η κατάσταση αυτή συνδυάζεται με τη διοχέτευση κεφαλαίων σε πολεμικές συγκρούσεις ως μέσο ελέγχου της καπιταλιστικής κρίσης. 

Οι εξελίξεις θέτουν συνεχώς και πιο επίμονα τη σχέση καπιταλισμός - κρίση - πόλεμος.

2. Βασικός στόχος της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης είναι ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του νερού, των ενεργειακών αγωγών και μεταφορικών «αρτηριών», για να αποκτήσουν περισσότερα κέρδη τα μονοπώλια, κατακτώντας μεγαλύτερα μερίδια των αγορών.

Ο στόχος αυτός βρίσκεται πίσω από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ με πρωτεργάτες τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, στο Αφγανιστάν το 2001, στο Ιράκ το 2003 και πρόσφατα στη Λιβύη. Οι πόλεμοι αυτοί οργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν με τη χρησιμοποίηση των προσχημάτων της «πάταξης της τρομοκρατίας», τη «χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας» και άλλα που χρησιμοποιούνται και πάλι σήμερα στην προετοιμασία νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στη Συρία και το Ιράν. 

3. Η ένοπλη σύγκρουση στη Συρία, που ξεκίνησε το Μάρτη του 2011 κι έχει προκαλέσει το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, παρουσιάζει συνεχώς νέα στοιχεία, εξελίξεις, που συνδέονται με την ξένη επέμβαση στις υποθέσεις της Συρίας και στη σύγκρουση των περιφερειακών και παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.

Μετά τα τρία βέτο, που έθεσαν τους τελευταίους μήνες στο Συμβούλιο Ασφαλείας η Ρωσία και η Κίνα, εμποδίζοντας τη διεθνή «νομιμοποίηση» της ξένης στρατιωτικής επέμβασης για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, βλέπουμε να ενισχύεται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τον Αραβικό Σύνδεσμο, τη Γαλλία, αλλά και τους «περιφερειακούς παίκτες», ιδιαίτερα την Τουρκία, το Κατάρ, και τη Σαουδική Αραβία, η επιχείρηση εξοπλισμού και γενικότερης στήριξης των ενόπλων αντικαθεστωτικών.

Οι θέσεις για «ζώνες απαγόρευσης πτήσεων», «ζώνες προστασίας των προσφύγων», αλλά και η αναγνώριση κυβέρνησης αντικαθεστωτικών, εντάσσονται στο σχεδιασμό προετοιμασίας ιμπεριαλιστικής επίθεσης.

Την ίδια ώρα η επίκληση από τον Ομπάμα του κινδύνου χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής (χημικών, βιολογικών) από το καθεστώς Άσαντ, που οι ΗΠΑ θέτουν ως «κόκκινη γραμμή», διαμορφώνει το έδαφος για πιθανή προβοκάτσια και στρατιωτική επέμβαση, όπως στην περίπτωση του Ιράκ.

Στα πλαίσια της σχεδιαζόμενης στρατιωτικής επέμβασης οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκεντρώνουν αεροναυτικές δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Περσικό κόλπο.

Βασικό στοιχείο που λειτουργεί ανασταλτικά και εμποδίζει μέχρι στιγμής τη στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στη Συρία, είναι ιδιαίτερα η στάση της Ρωσίας που διαθέτει στρατιωτική βάση στο Συριακό λιμάνι Ταρτούς, αλλά και της Κίνας, που στηρίζουν το Συριακό καθεστώς.

Η στάση αυτών των δυνάμεων καθορίζεται από τα μεγάλα οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της Κεντρικής Ασίας, που διακυβεύονται σε περίπτωση ανατροπής των καθεστώτων της Συρίας και του Ιράν και της αντικατάστασής τους από πολιτικές δυνάμεις που θα θέτουν εμπόδια στη συνεργασία με τις Κίνα - Ρωσία.

Βασικά επίσης στηρίγματα της Συριακής κυβέρνησης είναι το Ιράν και η Χεσμπολά. Το Ιράν, που γνωρίζει πως σε περίπτωση ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ θα «σφίξει ο κύκλος» γύρω του, ήδη παρέχει πολιτική, οικονομική και στρατιωτική στήριξη στη Συρία.

Η ένοπλη σύγκρουση στη Συρία και η γενικότερη αντιπαράθεση διαχέεται ήδη στη γύρω περιοχή όπως δείχνουν οι συγκρούσεις στο Λίβανο αλλά και στην Νοτιοανατολική Τουρκία, ενώ η κατάσταση οξύνθηκε με τις αντιδράσεις που πυροδότησε η προβοκατόρικη κινηματογραφική ταινία, στις ΗΠΑ, που προσβάλλει τους Ισλαμιστές.

Η όξυνση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας απέναντι στο Ιράν κλιμακώθηκε τους τελευταίους μήνες με το εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου και άλλες παρεμβάσεις με στόχο την ανατροπή της ηγεσίας του.

Οι παρεμβάσεις αυτές και οι πιέσεις για την καθυστέρηση και ματαίωση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν συνδυάζονται με τις απειλές και τους σχεδιασμούς του Ισραήλ για βομβαρδισμό Ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων.

Γίνεται φανερό πως μια αλλαγή στη Συρία, όπως και μια αποδυνάμωση της Χεσμπολά στο Λίβανο, θα διευκόλυνε τα ισραηλινά σχέδια επίθεσης στο Ιράν, τα οποία, αν υλοποιηθούν, μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή μας με βαριές συνέπειες, ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές, νέα κύματα προσφύγων και μεταναστών. 

4. Τα γεγονότα που ξεκίνησαν πριν ενάμισι χρόνο στη Συρία, έχουν τη ρίζα τους στο εσωτερικό της χώρας, στα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα που βιώνουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Προβλήματα που οξύνθηκαν τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (ιδιωτικοποιήσεων, της συρρίκνωσης των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και εισοδημάτων), που προωθούνται προς όφελος της ντόπιας αστικής τάξης για τη βελτίωση της θέσης της στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.

Ταυτόχρονα εκδηλώθηκε και η προσπάθεια ιμπεριαλιστικής επέμβασης στα εσωτερικά της Συρίας από τις ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ, Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία. Έγινε φανερό πως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το Ισραήλ, ενδιαφέρονται για την αποσταθεροποίηση και την αποδυνάμωση του συσχετισμού μέσα στο συριακό αστικό καθεστώς, γιατί η ηγεσία του είναι σύμμαχος δυνάμεων στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο και αντιτίθεται στις ιμπεριαλιστικές θέσεις και σχεδιασμούς για την περιοχή που προωθούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ, το οποίο ακόμα κατέχει Παλαιστινιακά και Συριακά εδάφη.

Η αποδυνάμωση του Συριακού καθεστώτος, ή ακόμη κι η ανατροπή του, μπορεί να ανοίξει την «όρεξη» όχι μόνο σε ιμπεριαλιστικά σχέδια επίθεσης κατά του Ιράν αλλά και σε νέους διαμελισμούς κρατών της περιοχής, σε ντόμινο αποσταθεροποίησης και αιματοχυσιών, κάτι που θα φέρει νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως οι πανηγυρισμοί αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων για την λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» ήταν αβάσιμοι, υποτιμούσαν είτε αποσιωπούσαν τις ιμπεριαλιστικές στοχεύσεις του σχεδίου για τη «νέα Μέση Ανατολή», αλλά και τις επιδιώξεις των αστικών τάξεων των χωρών αυτών να εκτονώσουν, να χειραγωγήσουν τις λαϊκές αντιδράσεις και να εξασφαλίσουν τη διαιώνιση των καπιταλιστικών καθεστώτων. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνεται μεταξύ των άλλων, από τις εξελίξεις στην Τυνησία και στην Αίγυπτο, η οποία επί πλέον αναβαθμίζει το ρόλο της στην περιοχή.

Σε αυτές τις συνθήκες το ΚΚΕ τονίζει ότι η πορεία της Συρίας είναι εσωτερική της υπόθεση και το κόμμα μας συγκεντρώνει την προσοχή στο κύριο, που αυτή τη στιγμή είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι ανάλογες επεμβάσεις στην περιοχή, με τη συμμετοχή μάλιστα και της Ελλάδας. Η αντίθεσή μας σε μια πιθανή ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, ή ανάλογη επίθεση στο Ιράν, δεν σημαίνει παραίτηση από την κριτική στάση που διατηρεί τη Κόμμα μας απέναντι στα αστικά καθεστώτα αυτών των χωρών. 

5. Η κατάσταση περιπλέκεται λόγω της όξυνσης των ανταγωνισμών που προκαλούνται για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου, τις έρευνες σε Ελληνικές περιοχές, αλλά και την ένταση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας.

Το Ισραήλ επιδιώκει να αντισταθμίσει τη διάρρηξη των σχέσεων με την Τουρκία με την αναβάθμιση της παρέμβασής του (οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής) στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Οι σχεδιασμοί του μέσα στο καλοκαίρι προωθήθηκαν με απανωτές επισκέψεις αξιωματούχων του σε Ελλάδα και Κύπρο. 

6. Το Κόμμα μας απευθύνεται στην εργατική τάξη, στους λαούς της περιοχής και τονίζει πως τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με τον κοινό αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό αγώνα, για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την απομάκρυνση των ξένων στρατιωτικών βάσεων και των πυρηνικών, την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές και την ένταξη αυτού του αγώνα στον αγώνα για την εξουσία. Στο έδαφος αυτό μπορούν να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, δημιουργικά και να αξιοποιήσουν για δικό τους όφελος, για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που θα είναι λαϊκή περιουσία.

Τώρα να δυναμώσει η πάλη για να αποτραπεί κάθε εμπλοκή, κάθε συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους!