Νέες πολιτικές όχι νέους πολιτικούς

Στις επερχόμενες εκλογές θα φορεθεί πολύ η προτροπή να ψηφίσουμε νέα πρόσωπα, άφθαρτα ώστε να διώξουμε τους παλιούς, τους σάπιους. Σαφώς, εκ πρώτης όψεως είναι μια σωστή προτροπή να αντικατασταθούν οι αποτυχημένοι αλλά το να αντικατασταθούν με νέους που θα εφαρμόσουν την ίδια πολιτική δεν έχει κανένα νόημα. Να θυμίσω ότι ο Παπακωσταντίνου για παράδειγμα νέος ήταν το 2009 στην πολιτική σκηνή. Για αυτό σημαντικότερο είναι να επιλέξουμε νέες πολιτικές που να εκφράζονται, αν θέλετε, και από νέους ανθρώπους. 

Αφορμή για αυτό το σχόλιο αποτέλεσε ένα e-mail που μας έστειλε ένας φίλος του blog με αναφορά σε ένα άρθρο ενός υποψηφίου βουλευτή της ΝΔ του κ. Νίκου Κωστόπουλου (αν δεν κάνουμε λάθος είναι γιος του παλιού πολιτικού της ΝΔ Δημήτρη Κωστόπουλου). Σε αυτό το άρθρο ο υποψήφιος βουλευτής αναλύει το πόσο κακό κάνουν στην ελληνική οικονομία οι ρακοσυλλέκτες (!!!!!!) γιατί προκαλούν εκτεταμένη φοροδιαφυγή, για την οποία βέβαια δεν παρουσιάζει κανένα στοιχείο. Συγκρίνοντας, μάλιστα, αυτή την ανάλυση περί φοροδιαφυγής με την προηγούμενη ανάρτηση μας που αφορούσε τα προκλητικά προνόμια των εφοπλιστών καταλαβαίνει κανείς εύκολα ότι ο συγκεκριμένος νέος υποψήφιος μπορεί να είναι νέος πολιτικός αλλά η πολιτική του στόχευση, είναι να μαζέψει έσοδα από τους ρακοσυλλέκτες και όχι από τους εφοπλιστές. Στη συνέχεια παραθέτουμε το άρθρο από το www.tovima.gr.

«Πράσινο» παραεμπόριο

Μια εικόνα πλανάται τον τελευταίο καιρό μέσα στις γειτονιές της πόλης.Χιλιάδες καρότσια, αυτοσχέδια ή μη, οργώνουν τους δρόμους της Αττικής, μεταφέροντας κάθε λογής υλικά Οδηγοί τους είναι παράνομοι ή νόμιμοι μετανάστες. Πηγή τους είναι οι μπλε και πράσινοι κάδοι των απορριμμάτων.  

Η εικόνα του φτωχού ρακοσυλλέκτη με το καροτσάκι μπορεί να μας είναι συμπαθής εκ πρώτης όψεως, Κάτι που είναι απόλυτα λογικό, μια και έχουμε να κάνουμε με ζήτημα επιβίωσής ενός αδύναμου ανθρώπου.

Ομως, αν εξετάσει κανείς το θέμα στο σύνολό του, θα διαπιστώσει ότι ο ρακοσυλλέκτης είναι μόνο η βάση μιας ολόκληρης πυραμίδας που περνάει μέσα από τα τοπικά κέντρα συλλογής και προώθησης και φτάνει ως τον τελικό αγοραστή της ανακυκλωμένης πρώτης ύλης.

Οι συνέπειες από αυτή την παράνομη διαδικασία έχουν επιτπώσεις οικονομικές και περιβαλλοντικές:  

Η μαζική αυτή λεηλασία των κάδων συνιστά μια πρωτόγνωρη μορφή παραοικονομίας. Το φαινόμενο είναι ευρέως διαδεδομένο στην Ευρώπη, παρόλα αυτά οι επιπτώσεις στη χώρα μας είναι πολλαπλασιαστικά μεγαλύτερες. Γίνεται αντιληπτό πως αφού σε όλες αυτές τις συναλλαγές δεν πληρώνεται κανένας φόρος, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος παραεμπορίου. 

Τα διαφυγόντα κέρδη για το κράτος είναι τεράστια και η οικονομική αιμορραγία από τη μη καταβολή φόρων, γίνεται σαφώς πιο αισθητή στη παρούσα οικονομική συγκυρία.  

Η εικόνα αυτή δημιουργεί ακόμα πιο άσχημη και αλγεινή εντύπωση, όταν λαμβάνει χώρα σε κεντρικούς πεζοδρόμους και μεγάλους εμπορικούς δρόμους.  

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η ανεξέλεγκτη καύση των απορριμμάτων που επιβαρύνει το περιβάλλον σε βαθμό επικίνδυνο.  
Παράλληλα ο κανιβαλισμός αυτός αποτελεί τροχοπέδη στο ζήτημα της ανακύκλωσης. Ιδιαίτερα σημαντικές παρεμβάσεις για το θέμα έχει κάνει ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Ανακύκλωσης και Ενεργειακής Αξιοποίησης, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις για την καταστολή παράνομων μαντρών και την δημιουργία πράσινων σημείων.

Σε μια περίοδο που οι ελληνικές επιχειρήσεις ψάχνουν ανάσα, ένα ολόκληρο σύστημα λεηλατεί το ήδη πλημμελές πεδίο της διαχείρισης των απορριμμάτων. Στη βάση της πυραμίδας τα χιλιάδες καρότσια. Το ψάρι όμως βρωμάει από το κεφάλι. Είναι ανάγκη να αντιμετωπιστεί άμεσα αυτό το ζήτημα, γιατί όπως κάθε άλλη μορφή παραοικονομίας ζημιώνει σημαντικά τη χώρα.