Η αριστερά, η αδύνατη συνεργασία των κομμάτων της και η φαυλότητα του ΣΥΡΙΖΑ

Βλέποντας τη εκπομπή της Στάη στη ΝΕΤ είδαμε μια έντονη αντιπαράθεση μεταξύ των εκπροσώπων ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ. 

Η αντιπαράθεση αυτή είχε ως έναυσμα την ερώτηση σχετικά με τη δυνατότητα συνεργασίας των κομμάτων της αριστεράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργώντας ως συνήθως με καθαρά δημοσκοπικά κριτήρια βάσει των οποίων καθορίζει κάθε φορά την πολιτική του (ας μην ξεχνάμε τη δήλωση του Αλαβάνου όταν έπαιρναν στις δημοσκοπήσεις 20% ότι πρέπει να υιοθετήσουν πολιτικό ρεαλισμό), βλέποντας ότι αλιεύει πολλές ψήφους μιλά συνεχώς για κυβέρνηση συνεργασίας της Αριστεράς. Το παραμύθι αυτό πρέπει να τελειώνει. 

Η συνεργασία της Αριστεράς κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να γίνει σε επίπεδο ηγεσίας. Ή θα γίνει από τα κάτω ή δεν θα γίνει ποτέ. Δεν μπορεί να μην είναι δυνατή η συνεργασία των εργαζόμενων για τη συγκρότηση ενός εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση και να είναι δυνατή η συνεργασία για τη διαχείριση της εξουσίας. Πως μπορεί να υπάρξει συνεργασία κορυφής όταν εσείς συμπορεύεστε με τους Παναγόπουλους στη ΓΣΕΕ; Όταν υπογράφετε συλλογικές συμβάσεις εργασίας που προβλέπουν μείωσεις μισθών παρέα με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ; Όταν καταγγέλετε το ΠΑΜΕ ως διασπαστή του εργατικού κινήματος, των Παναγόπουλων; Όταν συνεργάζεστε με ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ στην Ικαρία εναντίον του κομμουνιστή υποψηφίου;

Πέρα από την προσπάθεια σας να πατάτε σε 2 βάρκες, ας υποθέσουμε ότι η πρότασή σας είναι ειλικρινής. Πως έχετε φανταστεί φιλολαϊκή πολιτική στις παρούσες συνθήκες που δεν θα θίγει το θέμα της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής; Πως γίνεται αυτή η εξουσία να είναι φιλολαϊκή, αντιμνημονιακή εντός όμως της Ε.Ε. και του ευρώ; 

Ουσιαστικά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται να βάλει χαλινάρι στον καπιταλισμό σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης. Αν αυτά που λέει το ΚΚΕ είναι για τη δευτέρα παρουσία όπως λέτε σύντροφοί του ΣΥΡΙΖΑ, το να βάλετε εσείς όρια στην καπιταλιστική επέλαση μέσα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού είναι για την τρίτη παρουσία. Είναι τόσο ουτοπικό, γιατί πως θα βάλεις περιορισμούς στον ιδιοκτήτη ενός εργοστασίου όταν αυτός μπορεί να σου πει την άλλη μέρα όχι το γνωστό παίρνω το εργοστάσιο και φεύγω αλλά το εφαρμόζω την οδηγία Μπολκενστάιν και μεταφέρω την έδρα της εταιρίας στη Βουλγαρία, εφαρμόζω το δίκαιο της Βουλγαρίας και δεν υπακούω στους ελληνικούς νόμους (θυμίζω παλαιότερη ανάρτηση για την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας από την γαλλική εταιρία αερομεταφορών Air Mediterranee). Αυτά είναι πολιτικής τηε Ε.Ε. κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Η εκ περιτροπής εργασία που επιβάλλεται καθημερινά σε δεκάδες εταιρία δεν είναι αποτέλεσμα του μνημονίου είναι προϊόν της εφαρμογής σχετικής κοινοτικής οδηγίας που ψήφισε η κυβέρνηση Σημίτη το 1998. Η κατάργηση του 8-ώρου μέσω της μερικής απασχόλησης ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990. Για αυτό το λόγο αφήστε το ψάρεμα σε θολά νερά και πείτε καθαρά ότι είστε ένα σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα που οραματίζεται να γίνει ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980.