Τι σημαίνει τελικά ο όρος "αντιμνημονιακός";

Η επίσκεψη της καγκελαρίου Μέρκελ δίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στο λαό να διαδηλώσει την εναντίωσή του όχι απλά και αόριστα στο μνημόνιο αλλά σε αυτούς που μα το φόρεσαν. Δηλαδή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η εναντίωση με το μνημόνιο δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από την εναντίωση προς αυτούς που την επέβαλλαν. Από το ΣΥΡΙΖΑ μέχρι του Ναζί ακούμε παχιά αντιμνημονιακά λόγια αλλά κουβέντα για τους οργανισμούς που το επέβαλλαν και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν αυτοί οι οργανισμοί. Μιλάνε για κατοχικές δυνάμεις, για κρεματόρια, για εθνική αντίσταση (είναι τέτοια η θολούρα που μέχρι και οι υμνητές των ταγμάτων ασφαλείας χρησιμοποιούν τον όρο), για την ανάγκη καταγγελίας του μνημονίου, για την ανάγκη να πετάξουμε από τη χώρα τους δανείστες και δυνάστες μας κλπ αλλά όλοι λένε ότι πρέπει να μείνουμε στην ΕΕ και στο ευρώ προσπαθώντας να διασώσουμε τον καπιταλισμό από την κρίση του. 

Πως γίνεται από τη μια πλευρά οι μηχανισμοί της ΕΕ και ΕΚΤ να έχουν επιβάλλει ως βασική πολιτική επιλογή το μνημόνιο και να εκπροσωπούν τις δυνάμεις κατοχής, τις οποίες πρέπει να διώξουμε από τη χώρα βάσει της αντιμνημονιακής ρητορείας,  αλλά από την άλλη να μην θέλουμε να απαγκιστρωθούμε από της ΕΕ και το ευρώ μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ και οι ναζί το ξέρουν.
Για αυτό ακριβώς το θέμα υπήρξε στη βουλή μια αντιπαράθεση μεταξύ του Θ. Παφίλη από το ΚΚΕ και του Ν. Μαριά από τους ΑΝΕΛ. Μικρό και περιεκτικό βίντεο. Ρίξτε μια ματιά