Ο Κουβέλης ως σωτήρας και ο Παναγόπουλος σε ρόλο κλόουν

Σήμερα, παρακολουθούμε ένα ακόμα επεισόδιο του σήριαλ της διαπραγμάτευσης, αυτή τη φορά όχι μεταξύ κυβέρνησης και τρόικα αλλά μεταξύ των εταίρων που στηρίζουν την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, εμφανίζεται ως ο καταλύτης των εξελίξεων μη αποδεχόμενος τα μέτρα που αφορούν στα εργασιακά, ο Σαμαράς καλεί του "τολμηρούς" να τα ψηφίσουν, ενώ Βενιζέλος θυμήθηκε, τώρα, την εθνική κυριαρχία λέγοντας ανέκδοτα του στύλ "ότι δεν είμαστε προτεκτοράτο".

Τις παρασκηνιακές διεργασίες σίγουρα δεν είμαστε σε θέση ούτε να τις ξέρουμε, ούτε να τις φανταστούμε. Ωστόσο, μας γεννήθηκαν κάποιες εύλογες απορίες που η απάντησή τους είναι πολύ απλή και διαμορφώνει το πλαίσιο των εξελίξεων.

Πως είναι δυνατόν κάποιοι να θέλουν να παρουσιάσουν τον Κουβέλη περίπου σαν επαναστάτη, τη στιγμή που αυτός στηρίζει μια κυβέρνηση που στόχος της είναι η εφαρμογή των βάρβαρων πολιτικών του μνημονίου; Είναι τόσο επαναστάτης ο Κουβέλης, παρόλο που αποδέχεται τα μέτρα για τις περικοπές στις συντάξεις και στους μισθούς, τις αυξήσεις στη φορολογία που οδηγούν στην εξόντωση του πληθυσμού, τις αυξήσεις στα εισιτήρια των ΜΜΜ και του ρεύματος; Τώρα, θυμήθηκε ο Κουβέλης τον εργασιακό μεσαίωνα, ο οποίος μη γελιόμαστε είναι γεγονός. Τα μέτρα που ήδη έχουν παρθεί τον έχουν διαμορφώσει. Υπάρχουν εργοδότες που κάνουν ανανέωση προσωπικού κάθε 3-4 εβδομάδες, αφού οι προηγούμενοι άνεργοι που είχαν προσλάβει φεύγουν οικειοθελώς όταν αντιλαμβάνονται ότι δεν πρόκειται να πληρωθούν. Ωστόσο, ο κύριος Κουβέλης στηρίζει μια κυβέρνηση που τα μέτρα που νομοθετήθηκαν μέχρι σήμερα τα εφαρμόζει στέλνοντας την αστυνομία να χτυπά τους απεργούς. Στηρίζει μια κυβέρνηση της οποίας ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη την περασμένη εβδομάδα σε τηλεοπτική του συνέντευξη είπε: 

«Η αστυνομία πήγε σε άντρα ανομίας, 
Πήγε στο Ζεφύρι. Η αστυνομία πήγε στη Χαλυβουργία».

Αυτή την κυβέρνηση στηρίζει ο Κουβέλης. Μια κυβέρνηση που χτυπά τους πολίτες της Χαλκιδικής που παλεύουν για την προστασία του δάσους, προστατεύοντας τα συμφέροντα του Μπόμπολα. Μια κυβέρνηση που αποτελεί την φυσική εξέλιξη των προηγούμενων. Πάει πολύ, λοιπόν, ο κύριος Κουβέλης να θυμάται τις κόκκινες γραμμές σήμερα. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

Όσο για τη γραφική, πλέον, φιγούρα του Βενιζέλου τι να πει κανείς. Θυμήθηκε, μετά από 2,5 χρόνια που πρωτοστατεί στην εφαρμογή όλων των μέτρων, ότι κάποιοι μας θέλουν προτεκτοράτο επειδή οι εταίροι μας συζητούν, το είπε και Σόιμπλε, να μας θέσουν υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, στο καθεστώς δηλαδή που είχε υπαχθεί η χώρα το 1897. Ας του πει κάποιος ότι δεν πείθει κανέναν. Είναι μια γραφική φιγούρα που στη συνείδηση των Ελλήνων έχει βασικό κομμάτι ευθύνης για τη σημερινή τραγωδία που βιώνει. 

ΥΓ. Περισσότερο ............. (βάλτε όποιο χαρακτηρισμό θέλετε) από όλους είναι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Αυτό το ανδρείκελο βγαίνοντας από τη σημερινή συνάντησή του με το Βενιζέλο είπε ότι είναι απαράδεκτη όποια άλλη ανατροπή στα εργασιακά. Αναρωτιόμαστε τόσο συμβιβασμένος; Έλεος κ. Παναγόπουλε. Έλεος......