Μια ακόμη απεργία κατά των διεστραμμένων της ΕΕ, του ΔΝΤ και της κυβέρνησης πραγματοποιήθηκε σήμερα. Δίχως μεγάλη συμμετοχή είναι η αλήθεια. Ωστόσο, το θέμα του λιμανιού μονοπώλησε την επικαιρότητα. Τα περισσότερα τα είχαμε ξαναδεί. Πρετεντέρηδες, Πορτοσάλτε, Λυριτζήδες κλπ από το πρωί ζητούσαν να επιβληθεί ο νόμος και να εφαρμοστεί η απόφαση του δικαστηρίου που έκρινε (πρώτη φορά ξανα-συμβαίνει) την απεργία παράνομη και καταχρηστική. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε το ποσοστό των αποφάσεων των δικαστηρίων που βγάζουν τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές.
Σήμερα, όμως, υπήρχε και μια διαφοροποίηση σε σχέση με τις προηγούμενες απεργίες των ναυτεργατών...
Οι εταιρίες δεν ενημέρωσαν, ως όφειλαν, τους ταξιδιώτες ότι υπάρχει απεργία και εκείνοι πήγαν στον Πειραιά όπου επικράτησε αρκετά έκρυθμη κατάσταση αφού ήταν μεγάλη η ταλαιπωρία τους. Η κυβέρνηση και οι εφοπλιστές μαζί με τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, εφάρμοσαν με μεγάλη επιτυχία τον κοινωνικό αυτοματισμό. Έστρεψαν την μια κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη. Δυστυχώς, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας δεν έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών που ζούμε και εξακολουθεί να λειτουργεί εγωιστικά.
Από την άλλη πλευρά, επειδή το σκηνικό εφαρμογής του κοινωνικού αυτοματισμού στήθηκε πολύ καλά, ίσως, θα έπρεπε οι απεργοί να το εκμεταλλευτούν και δείχνοντας ευελιξία θα μπορούσαν μετά από κάποιες ώρες αποκλεισμού να επιτρέψουν τον απόπλου των καραβιών. Είμαστε από αυτούς που πιστεύουν ότι η διαμαρτυρία αποτελεί πατριωτική στάση και είναι επιβεβλημένο να είναι δυναμική. Δεν έχουμε στόχο να επιτεθούμε στους ναυτεργάτες που δίνουν ένα πολύ σημαντικό αγώνα, ο οποίος έχει κατασυκοφαντηθεί,από το σύνολο των μέσων τα οποία δεν είχαν την τσίπα να παραδεχτούν ότι οι ναυτεργάτες έχουν δίκιο (κατά δήλωση του ΥΠΟΙΚ) για τον αποκλεισμό των ROPAX1&2. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι οι συνθήκες ασφυξίας από τα ΜΜΕ και η έλλειψη του συναισθήματος αλληλεγγύη από την κοινωνία καθιστά τη διαφήμιση του αγώνα, ίσως,ποιο σημαντική και από τον ίδιο τον αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, συχνά, αργούν να δημοσιευθούν γιατί πρέπει πρώτα να ελεγχθεί ότι δεν είναι υβριστικά ή διαφημιστικά (κανένας άλλος έλεγχος δεν γίνεται) και επειδή το blog δεν είναι η δουλειά μας, αλλά το "ψώνιο" μας, ελέγχονται μόνο μια φορά τη μέρα.